'Ik stond duizend angsten uit, want in mijn grote tas had ik, tussen de voering genaaid, al mijn notities, die ik in Vught geschreven had.'

Op 22 maart 1943 dringen twee jodenjagers het huis binnen van Klaartje en Joseph de Zwarte. Op de balkons van de Tweede Oosterparkstraat in Amsterdam, waar zij wonen, zitten mensen in de zon, het is een doordeweekse dag, het is de dag dat Klaartje de Zwarte-Walvisch en haar man Joseph meegesleurd worden naar de Hollandsche Schouwburg en vervolgens naar ka...

Hans Werkman, Bitterzoete overvloed. De wereld van Willem de Mérode

Willem de Mérode (1887-1939) schreef in de spanning van jongensliefde en een mystieke beleving van het christelijk geloof. Deze biografie beschrijft de ‘bitterzoete overvloed’ van zijn onmogelijke liefde.

Dit boek is een grondige revisie van de al jaren uitverkochte biografie De wereld van Willem de Mérode (1983), die bekroond werd met de Henriëtte de Beaufort-prijs. Er bleef vraag naar, vooral toen de gedichten van D...

In het boek "Kul. Korte verhalen met een boodschap', zijn achtentachtig korte verhalen gebundeld. De verhalen zijn geconstrueerde inleidingen naar nog onbeantwoorde vragen. Vragen waarvan we het antwoord nog niet weten. Een voorbeeld van zo'n verhaal is "De laatste baby.' Wat zou er kunnen gebeuren als de kwaliteit van ons zaad achteruit blijft gaan? Het verhaal "De eerste farao' daarentegen gaat over de vraag naar het ontstaan van diversiteit. Een ander voorbeeld is "Okselzweet'. In dit verh...

De dagboeken en brieven van de Joodse Etty Hillesum werden aanvankelijk geschreven midden in bezet Amsterdam. Zittend voor het raam van haar kamer aan het Museumplein schreef zij een indrukwekkend, bezield en universeel werk. Met haar intelligente en sensitieve geest ontworstelde zij zich aan de machten die uit waren op de ondergang van haar en haar Joodse medemensen. Zij wist zich in haar schrijven als het ware te verheffen boven de terreur die zich overal om haar heen voltrok.

Wanneer Etty ...

‘Wat vindt René er eigenlijk van?’ werd mij herhaaldelijk gevraagd na het publiceren van Roos’ perikelen. En dan antwoord ik zoals het was, dat het boek er alleen kon komen omdat René mij stimuleerde om het te maken. Daarom ben ik blij, en dankbaar dat hij voor dit boek het voorwoord wilde schrijven, op mijn verzoek.

Ik heb lange tijd gedacht dat ik niet op dezelfde manier een vervolg op Roos’ perikelen kon maken en uiteindelijk heb ik dat toch gedaan. Weer het dagboek, geen zelfhul...

Transgenders.

Het lijkt wel een opkomend fenomeen in onze samenleving.

Reeds verscheidene boeken werden geschreven over de innerlijke strijd die menig transgender voert. Ook de transitie zelf wordt daarbij uitgebreid beschreven. Vaak uitdraaiend op een heel mooi einde, waaruit vaak geconstateerd wordt dat men veel gelukkiger is dan voorheen.

Dat men eindelijk in het juiste lichaam zit, het plaatje eindelijk klopt, de puzzelstukjes op zijn plaats vallen en de transitie rond is.

Ook Vincent...

Ik vertel je het verhaal van mijn leven (Een), maar dat vloeit al snel over in mijn meer positievere beleving van het ongeleefde leven dat ik voor mezelf heb bedacht (2).

Een In de bloei van haar leven had Franceska (60 jaar), naast de opvoeding van haar twee geweldige kinderen, eigenlijk alleen maar op de bank voor de tv gehangen, omdat ze troost vond in de getoonde series en films. De laatste zeven jaar had ze het erg moeilijk met zichzelf, haar zieke ouders en haar zieke partner, waardoo...

Mira werd op haar 52ste weduwe na een gelukkig huwelijk van 32 jaar.

Omdat zij zich thuis niet genoeg kon uiten zat ze na een jaar met een dichte keel

vol emoties op de bank.

Uitgeput om iedereen er maar van te overtuigen dat het goed met haar ging en,

de mensen die dicht bij haar stonden op de been te houden.

Vele voorspelde haar dat zij in een diepe kuil zou vallen na het overlijden van haar grote liefde.

Zij besloot een weekje naar een rustig plaatsje te reizen in Griekenland.

En daar op dat bankje, bij het kleine witte kerkje aan de blauwe ze...

'Man, ik spring nog liever in de Prinsengracht!' zei mijn oma Clemence van Veggelen, de moeder van mijn moeder, in 1916, toen mijn opa Gerard Verbeek, de vader van mijn vader, haar een aanzoek deed. Ze waren beiden in dat jaar hun echtgenoot verloren. Haar botte afwijzing wordt begrijpelijk als je de foto's van de heren vergelijkt. Mijn oma had een mooie man gehad. Maar oordeelt u zelf. Dat ik er toch ben gekomen, dank ik aan Lies, de dochter van Clemence, en Henk, de zoon van Gerard. Zij ver...

Op dit moment houdt u het levensverhaal van José Daniels in handen. Zij is eigenaar van sportschool Women’s Joy in Diemen. José is een sportieve, flamboyante vrouw die elke dag stevig in haar glitterschoenen lijkt te staan, en is een verrijking in het leven van de mensen die haar kennen. Maar zoals vaker het geval is, is niet altijd alles wat het lijkt. Met het lezen van dit boek wordt u deelgenoot van mijn zoektocht naar het bewogen leven van José. De woelige jaren zeventig passeren de ...