Reisboeken en dagboeken behoren tot mijn favoriete literaire genres. Op zoek naar lezers is een dagboek waarin het reizen een belangrijke plaats inneemt.

Het is een rondgang door eigen werk, eigen motieven en opinies.

Twee sprekende voorbeelden uit de tekst:

(Op een markt in het Groningse dorp Wedde)

- Een jongeman vroeg zich verbaasd af of ik iemand was die werkelijk over van alles schreef. Over Tolkien, de Waddeneilanden, pelgrimsreizen, landschapschilders, Lapland, IJsland... Hij had geen...

Bij onderzoek van de auteur naar zijn geboortestreek in Suriname stuitte hij op een rechtszaak uit 1777 tegen de plantagebeheerder Hermanus Beeke. Beeke mishandelde het slaafgemaakte meisje Sophia dat hij in eigendom had zo gruwelijk dat zij stierf aan de gevolgen daarvan. Zelfs in het koloniale Suriname uit de slavernijtijd, waar wreedheid tegen slaafgemaakten in de wet verankerd lag, wekte de genitale verminking van het meisje verontwaardiging.

Het dossier Beeke toont in alle helderheid de...

Haven in de mist speelt in het laatste oorlogsjaar en is gebaseerd op historische feiten, waarbij het scenario telkens wisselt tussen Amsterdam en Oost-Groningen. Vader en moeder Frye nemen in het door honger geplaagde Amsterdam het dramatische, maar onontkoombare besluit om hun twee kinderen in Oost-Groningen onder te brengen. Daar zijn ze veilig en er is genoeg te eten. Ze komen terecht in het Groningse De Bult, op de boerderij van Jan Kolder. Deze boer, gesteund door zijn vrouw Aaltje, spe...

Dit boek is een weerslag van de twintig jaar durende zoektocht van de schrijfster naar seksualiteit en seksuele energie in mannen en vrouwen. Zij vond een eigen antwoord op de vraag hoe mannen en vrouwen in deze tijd ten diepste bij elkaar kunnen komen. Seksuele energie bleek hier een intermediair in, universeel en zonder uitzondering, een onderstroom van het menselijke bestaan. Er is echter een grote misvatting omtrent het innerlijk startpunt en het verschil van de mannelijke en vrouwelijke ...

De Nachtwandelaar en andere verhalen bevat zestien literaire verhalen, waarin gewone stervelingen worden geconfronteerd met ongewone situaties en/of daarover vertellen.In het titelverhaal staat een mysterieuze figuur centraal. Op een kerstavond in het verre verleden vertelt een vader zijn jonge gezin over diens geschiedenis.In Barney's voor lunch wordt de hoofdpersoon door zijn collega's uitgedaagd tijdens zijn lunchpauze broodjes te halen bij Barney's. Ze geloven niet dat de reis die hij zeg...

Eén op de zes Nederlanders draagt de littekens van een stille huiselijke strijd uit de kindertijd met zich mee. In deze enerverende autobiografie vertelt Anja Vlasblom op een aangrijpende maar toch luchtige manier over de gevolgen van haar opvoeding. Zij leert de wereld kennen door de bril van één van haar ouders en komt verkreukt tevoorschijn.De bijl die altijd op de rand van de kolenkit ligt, is weg. Gaat die gebruikt worden om mij ... Opvallend is dat niemand iets van deze traumatiserin...

De drank brandde haar in de keel en ze voelde dat de hitte zich verder verspreidde door haar lichaam. Nog nooit eerder had ze zulk sterk spul gedronken. Ze voelde de opwinding van een jong meisje dat voor het eerst mee uit genomen wordt door haar vriend. Opeens voelde ze de hand van Hein op haar bovenbeen en terwijl die hand daar bleef rusten, vroeg hij of ze gelukkig was geworden met 'die Jacob'. Ze schrok van de toon waarop hij het zei en van zoveel vrijpostigheid. Waar haalde hij het lef v...

Zonder taal - in al zijn uitingsvormen - geen verbinding. Taal kan altijd verbinding blijven geven. Ook als deze taal onbekende en ongekende gedaantes aanneemt. Mensen met dementie ontwikkelen een eigen taal, een taal die wordt geboren waar je bij zit. Op het eerste gehoor lijken het vaak losse flodders, brabbeltaal, nauwelijks serieus te nemen. Maar de som is meer dan de delen. Dementees is een taal zo verrassend, ontroerend, pittig, boeiend, raak, grappig, raadselachtig en wijs, dat het zon...

De foto van oom Kees stond op de schoorsteenmantel bij mijn opa en oma in Groningen, waar we elke kerst gingen logeren. De donkere ogen van Kees keken mij niet aan. Ze konden me dus niet volgen in het nameloos verwijt dat de oorlog zinloos was geweest. De fotograaf had kennelijk verzuimd Kees te vragen naar het vogeltje te kijken. Dat was maar beter ook, want zoiets draaide altijd uit op een onvermijdelijke teleurstelling. Er zat geen vogeltje in, wist ik als kind al.

Herman Smith vertelt in...