In dit boek vertelt Anja Lissone het verhaal van haar betovergrootvader Antonius Franciscus Maria (Anton) Lissone, die in zijn jeugd naar Suriname werd gezonden en daar een bestaan opbouwde. Ze deed zorgvuldig en intensief bronnenonderzoek en waar ze achtergronden miste, gebruikte ze haar verbeelding om de gebeurtenissen aan te vullen en in te kleuren. Aldus ontstaat een boeiend en informatief verhaal over een ver familielid dat een aantal plantages in Suriname bezat en er twee grote liefdes ...

Na de geboorte van mijn zoon eind 2014 zakte ik als een kaartenhuis in elkaar. Ik was op. Dat waarvoor ik eindeloos van jongs af aan gestreden had, een normaal en gelukkig bestaan, was met zijn komst compleet. Hoewel dit een tijd van gelukzaligheid zou moeten zijn, liep dit voor mij anders. Het was alsof het beest dat vroegkinderlijke traumatisering heet dit moment geduldig had afgewacht. Het golfde en kolkte als een stortvloed over me heen.

In 2015 kreeg ik de diagnose Complexe Posttraumatisc...

Het verhaal in dit boek is geen makkelijk verhaal over heldendom of slachtofferschap. Het is het moeilijke en pijnlijke verhaal over een familie die de verkeerde kant van de geschiedenis kiest en daarin zelf bijna ten onder gaat. Tegen de achtergrond van grote gebeurtenissen in de twintigste eeuw moet de familie keuzes maken en onder invloed van de omstandigheden, grote stommiteiten en diepe wanhoop, kiest een aantal familieleden verkeerd, terwijl andere juist het slachtoffer worden. De gesla...

Schrijver André Dierick leerde de Poolse arbeidsmigrant Tomasz kennen toen hij 28 jaar oud was. Tomasz had zijn geboorteland Polen zes jaar eerder verlaten. Aanvankelijk vertelde hij dat hij naar Nederland was gekomen, omdat hij dacht hier veel gelukkiger te kunnen worden dan in Polen. Later werd duidelijk dat er ook heel andere redenen waren waarom hij zijn land was ontvlucht.

De schrijver kwam met hem in contact door het project Samenspraak, bedoeld om mensen met reeds enige ervaring in ...

“Ik voelde me alsof mijn hart ophield met kloppen en ik kon letterlijk niet meer ademen… Ik wilde hem vasthouden, maar zelfs dat deed zo ongelooflijk veel pijn. Woede, maar vooral verdriet overheerste en angst… Ik moest en zou ervoor zorgen dat hij hier bovenop kwam. Ik voelde me vreselijk schuldig, ik had hem zo het hol van de leeuw ingeduwd. Ik voelde me zo intens verdrietig.” – Esther.

“Ben er voor je kind en luister niet alleen met je oren maar met al je zintuigen. Bied het k...

Henny en Carla, dochters van NSB-burgemeester Dirk Stoutjesdijk van de Noord-Hollandse gemeente Langedijk, beleven als jonge kinderen de Tweede Wereldoorlog heel intens. Hun ouders zijn lid van de NSB en hun vader maakt ook nog eens carrière binnen deze partij. De zussen praten er na de oorlog liever met niemand over. Ze schamen zich.

Na het zien van een documentaire over NSB’ers in Kamp Westerbork neemt Carla contact op met de Stichting Werkgroep Herkenning, een organisatie die hulp bied...

De wekker loopt af. Ik ga op mijn bed zitten, pak mijn hoorapparaat en stop het in mijn oor. Nee! Ik weet het direct. Mijn hart slaat in mijn keel. Ik voel de paniek in mijn lijf en ik stoot Hans wakker. Ik hoor hem nog wel, maar dof en veel zachter. Het geluid gaat bij mij vandaan; het klinkt als 'in de verte'. Vanmorgen moet ik orgel spelen, maar het is de vraag of dat nu nog kan. Er spookt van alles door mijn hoofd: Straks de dokter even bellen, o nee, ik kan natuurlijk niet zelf bellen .....

In 1981 plaatsten twee vrouwen afzonderlijk van elkaar oproepen in verschillende tijdschriften. Zij hoopten contact te krijgen met lotgenoten om de stilgehouden ervaringen met seksueel misbruik mee uit te kunnen wisselen. Dat was het begin van de VSK, de Vereniging tegen Seksuele Kindermishandeling binnen het gezin. Met elkaar schreven de vrouwen een boek met levensverhalen, dat in 1983 bij de feministische uitgeverij Sara verscheen: De straf op zwijgen is levenslang. Het boek heeft veel losg...

Iets zeggen, dat kan ze niet. Wat er met haar aan de hand is, dat weet ze niet. De stilte in haar eerste gesprek met een hulpverlener is voor de jonge vrouw in "Hoor mij zwijgen" het begin van een twaalf jaar lange weg langs psychologen en psychiaters, therapiegroepen en crisisopnames. Niemand weet raad met Jannekes problemen. Geen enkele behandeling helpt tegen haar angst, haar slapeloosheid, nachtmerries, onwerkelijkheid, "mist", lichamelijke ziektes, haar zwijgen en haar gevoel vanbinnen d...