Lieneke van der Kwaak komt uit een bijzondere familie. Ze voelde zich altijd al anders dan haar ouders, omdat ze zowel uiterlijk als innerlijk helemaal niet op hen leek. Op het moment dat ze een handtekening wilde halen om in ondertrouw te gaan, werd haar plotseling duidelijk wat er aan de hand was. Het was druk voor het loket bij het gemeentehuis in Alphen aan de Rijn. Toen ze uiteindelijk aan de beurt was, keek de ambtenaar haar onnozel aan en zei: Deze formulieren zijn niet door de juiste ...

"We zijn blij met het initiatief van Linda Sprado, waarbij ze de ervaringen van donorkinderen en donoren heeft gebundeld in dit boek. Verhalen over levens van jonge mensen die zeer herkenbaar en invoelbaar zijn. De openheid die door hen wordt geboden, is bijzonder ontroerend en leerzaam."Uit het voorwoord van Diny Postema, beleidsmedewerker FiomIn dit boek laat Linda Sprado, zelf een donorkind, jongeren aan het woord over hun zoektocht naar hun vader. Al hoe goed hun relatie met hun moeder en...

'Het is een leuk feest,' zegt hij. 'Je weet dat ik niet van feestjes hou, en van veel mensen, maar dit is een leuk feest.'

Op 10 oktober 1979 overleed de elfjarige Tommie van der Lans geheel onverwacht thuis in zijn bed. Zijn oudere zus Pauline was zestien jaar toen hij stierf en de eigenwijze, humoristische en intelligente Tommie kleurt nog steeds haar dagen. Met dit boek zet zij haar broertje in een strook van licht. In het veilige huis van hun tweede vader oom Daan, ontpopt Tommie zich van...

Op jonge leeftijd werd Edwin Stolp geconfronteerd met niet te herleiden klachten van geestelijke overbelasting en stemmingswisselingen. Het duurde lang voordat dejuiste diagnose was gesteld: hij bleek aan de ziekte van Huntington te lijden, een zeldzame erfelijke ziekte die bepaalde delen van de hersenen aantast. Toen vielen de puzzelstukjes op hun plaats. Hij had zijn moeder zien veranderen: ze ontwikkelde een onverklaarbaar vijandig gedrag en werd onvoorspelbaar in de omgang. In een latere ...

Toen ik klein was, leerde ik van mijn omgeving dat er dingen aan mij mankeerden, mijn schaduw kon ik toen nog niet herkennen als een deel van mezelf. Maar wat vanbinnen wordt ontkend, ook al is het onbewust, komt uiteindelijk toch van buitenaf wel naar je toe. Leeftijd maakt daarin niet uit, het krijgt alleen wel steeds meer vorm door de jaren heen.

De hoofdpersoon van dit boek wordt in haar werk gewaardeerd omdat ze gevoel en verstand lijkt te kunnen scheiden. Voor haarzelf is leven vanuit ha...

Van alle keren dat ik iets moest loslaten in mijn leven was het loslaten van Margo de moeilijkste keer. Het was ook anders dan toen mijn geliefde Nettie uit mijn leven werd gerukt. Ik was toen veertig en stond midden in de maatschappij, op het hoogtepunt van mijn carrière, wat later bleek. De kinderen en mijn baan eisten alle aandacht op. Ik nam geen ruimte om dat verlies te ervaren, waardoor het jarenlang telkens kon terugkeren.

André Dierick werd in zijn leven meerdere keren geconfronteer...

Je maakt wat mee als kankerpatiënt

‘U moet het zo zien: als een paardenbloem zich al heeft uitgezaaid, zal het u niet helpen deze nog uit de grond te trekken. Het kwaad is dan al geschied.’

Met die woorden confronteert een arts mij met mijn overlevingskansen, nadat kanker is vastgesteld. Niet van plan hier heel lang naar te luisteren, ga ik de strijd aan tegen de geldende protocollen in de ziekenhuizen. Wat volgt is een stroom van opmerkelijke gebeurtenissen, met als grote finale een su...

In dit boek vertelt Vanda Borgart de Crasto het verhaal over zichzelf en haar familie. Op vrij jonge leeftijd werden zij en haar zusjes uit huis geplaatst, omdat hun geesteszieke moeder niet voor hen kon zorgen. Na een mooie tijd in een kindertehuis kwam ze in een pleeggezin terecht, waar ze tien jaar lang seksueel werd misbruikt door de pleegvader. Op volwassen leeftijd stortte ze zich, op zoek naar geborgenheid, in een onveilig huwelijk. Na tien jaar vluchtte ze hieruit weg met haar zoon, d...

Dit indringende boek laat zien hoe het eraan toeging in de jaren zestig en zeventig, maar ook wat er sindsdien veranderd is en wat er helaas hetzelfde is gebleven. Na het lezen realiseerde ik me eens te meer hoe weinig mensen ook nu nog iets weten over dit pijnlijke onderdeel van misbruik: verkracht zijn door je eigen vader, zwanger zijn van diezelfde vader, een kind krijgen en gescheiden worden van dit kind. En iedereen in de familie weet ervan, maar niemand is bij machte er iets aan te doen!

Karin Bloem...