Er is een nauwe band tussen de geschiedenis van Suriname en die van de Evangelische Broedergemeente. Peter Martin Legêne, een uit Denemarken afkomstige zendeling van de Evangelische Broedergemeente, vertrok in 1914 met zijn Nederlandse echtgenote Anna Gerarda van Zanten naar Suriname. In het overzeese Alkmaar stichtte het zendelingenechtpaar in 1917 ‘Sukh Dhaam’, een kindertehuis voor Hindoestaanse kinderen, dat trouwens heden ten dage nog altijd bestaat. In 1930 eindigden zijn werkzaam...

De Arnhemse regentenzoon Gerard de Vree vertrok in 1698 met broer, zus en zwager naar Suriname. Hij werd er eigenaar van twee plantages. Zijn aantekeningen van wat daar van dag tot dag gebeurde, zijn grotendeels bewaard gebleven. Na zijn dood in 1726 werden de plantages eigendom van de regentenfamilie Brantsen, die ze tot het einde van de slaventijd in bezit hield. Deze familie bestierde haar Surinaamse bezit vanuit Nederland, via gemachtigden in Paramaribo en handelsagenten in Amsterdam. Dat...

Rond 1800 werden in het verarmde Amsterdam jaarlijks honderden kinderen te vondeling gelegd. Ze werden opgevangen in het Aalmoezeniersweeshuis aan de Prinsengracht, waar sinds 1666 wezen en verlaten kinderen woonden die niet terecht konden in een van de andere Amsterdamse weeshuizen, zoals het Burgerweeshuis. Bij de te vondeling gelegde baby’s werd vaak een persoonlijk briefje van de moeder aangetroffen. Deze hartenkreten geven een indringend en ontroerend beeld van het lot van de kinderen ...

De maatschappij veranderde vanaf circa 1850 ingrijpend en de architectuur veranderde mee. Er werden talloze nieuwe gebouwtypen gebouwd. In de overzichtswerken van de architectuurgeschiedenis worden de fundamentele veranderingen niet of nauwelijks behandeld. De architectuur wordt beschreven aan de hand van de bouwstijlen. Achter de gevel gebeurde echter veel meer.

Menig jonge man ging in de zeventiende eeuw op Grand Tour: een educatiereis die hen onder andere tot Frankrijk en Italië bracht. Tijdens deze reis, die onderdeel was van hun algemene opvoeding, deden zij ervaringen en kennis op die werden bijgehouden in een reisjournaal. Deze verzameling reisjournalen brengt in kaart hoe jonge reizigers reflecteerden op hun eigen identiteit en hoe zij een gunstig beeld van zichzelf presenteerden, als wereldburger en vrome protestant, voor familie die thuis m...

'Okke mijn zoon! Deze boeken moet je met lijf en ziel bewaren. Ze be- en omvatten de geschiedenis van ons hele volk, ook van onze voorouders. Verleden jaar heb ik ze uit de vloed gered tegelijk met jou en je moeder. Maar ze waren nat geworden. Daardoor gingen ze later bederven. Om ze niet te verliezen heb ik ze op overlands papier overgeschreven. Wanneer jij ze erft, moet jij ze ook overschrijven. Je kinderen ook. Opdat ze nooit niet wegraken.' Het Oera Linda-boek is een van de meest intriger...

Het woord ‘kruid’ heeft in de zestiende eeuw een bredere en minder neutrale betekenis dan tegenwoordig. Het gaat niet om wat wij heden ten dage kruiden noemen, maar om (nuttige) planten in het algemeen. De geneeskrachtige kant van planten heeft Coornhert voor ogen als hij de titel Kruythofken bedenkt. De dialogen in dit boek zijn op te vatten als een krachtig medicijn tegen wat Coornhert als de ziektes van zijn tijd ziet: ziektes van het verstand.