Het spoor bijster bevat tweeënzestig sterk autobiografische columns. René Turk verhaalt over zijn zwerfvuilacties, ontmoetingen met asielzoekers, zijn meditatiebankje, het warme hart van Afrika, zijn geliefde park Rosorum en onverwachte parels, die zomaar voor zijn voeten lagen. 

De schrijver (1974) koos Het spoor bijster als titel voor dit boek omdat hij het meest trots is op deze column. Het gelijknamige verhaal in deze bundel werd geplaatst in literair tijdschrift Alice van Schrijven Ma...

Susan Smit schetst in korte en langere verhalen haar persoonlijke leven, haar schrijverschap en haar spirituele overtuiging. Ze vertelt openhartig en vol zelfspot hoe ze als jonge schrijfster in het literaire wereldje rondloopt en hoe ze worstelt met het verlangen naar overgave en autonomie in de liefde, in stukken die ontwapenen en aan het denken zetten.'Iedere keer als ik naar de sauna ga, moet ik iets van gêne overwinnen voor ik mijn badjas aan het haakje gang, terwijl ik mezelf vervloek ...

Jack Nouws (Zundert, 1960) kocht in 1987 na een frustrerende middag worstelen met MS-DOS een elektrische typemachine. Twee maanden later maakte hij kennis met de Macintosh. In de voor Apple en Mac-gebruikers moeizame jaren 1995-1998 liet hij in fora en brievenrubrieken zijn onverbloemde mening horen. Dat leidde in 1998 tot een column in MacFan, wat hem volgens zijn hoofdredacteur het Apple-geweten van Nederland maakte. Met humor en venijn becommentarieerde Nouws – zonder Apple of zichz...

Sinds gisteren ben ik iemand die konijnen uithongert. Het laatste stuk omheining van mijn tuin is gedicht, weliswaar provisorisch, maar het zit dicht. Binnenkort maak ik de poort af, als de accu van mijn boormachine weer opgeladen is met verse stroom, Mooie groene stroom van Hollandse wind gebruik ik tegenwoordig. Dan is die wind toch nog ergens goed voor.

Maar goed, die konijnen gaan dus misschien dood door mijn omheining. Albert van een paar tuinen verder vertelde me hoe hij gezien had dat ...

Het is een bijwerking van mijn geneesmiddel: extreme vermoeidheid. Daarnaast zou het gebruik kunnen leiden tot agitatie, agressie, verwardheid, hallucinaties, neerslachtigheid en slapeloosheid, in meerdere of mindere mate, naast een dozijn andere bijwerkingen. Alsof persoonlijkheidskenmerken gereduceerd kunnen worden tot de bijwerkingen van een medicijn tegen hooikoorts.

Daar werd ik overigens ook extreem vermoeid van. En ik proefde mijn eten niet meer, ook niet als dat te zout was. Dat zou ...

De roman 'Nooit meer slapen' van Willem Frederik Hermans was bij verschijnen, meer dan een halve eeuw geleden, al nieuws maar ook een openbaring voor een scholier. Ze is onderwerp van diepgaande analyses geweest en blijkt nog steeds actueel te zijn. Ook voor scholieren.

Wie een boek begint, legt zich met den eersten regel vast voor het geheele boek. Ieder schrijver met een schrijversgeweten aarzelt daarom lang voor hij zich op een regenachtigen morgen neerzet om dien eersten regel te formuleeren; hij weet, dat hij niet meer terug kan, dat hij gewetenloos en opzettelijk barok zou moeten worden om den toon van zijn begin te herroepen. Onder het schrijven zullen honderden varianten opduiken; de gesluierde beelden zullen zich onophoudelijk moeten verscherpen, so...

TV-praatprogramma's kijken met een notitieblaadje op je schoot,

en dat een maandje volhouden, dagelijks.

Oortjes spitsen in tram, bus, trein en wachtkamer.

Oogjes open als je je Facebookpagina en tweets bekijkt en je (ik) hebt (had) snel een boekje vol met de meest maffe ‘quotelike’-uitspraken.

Gebruik ze om ook alert, gevat of spontaan over te komen in vergadering en op social media.

Kleur je assertiviteit eens lekker zomers.

Geef je eigen commentaren, tweets en Facebook-reacties

nét d...

In 104 columns beschrijft Ruud Baars op humoristische wijze gewone dingen, momenten, gebeurtenissen, actualiteiten en herinneringen uit zijn eigen leven. Een eenzame fiets in coronatijd, oma's frieten en een deuk in de Zaan, allemaal verhalen die een glimlach op je gezicht weten te toveren. Soms gaat het ook over gewone mensen en soms over ongewone. De CV-monteur, tante Klaar, de buurman achter zij dichte gordijn, ze komen allemaal voorbij.

"Hilarisch, herkenbaar, komisch", zo waren veelal de...

Van het voornemen van Roland Smulders de losse eindjes van de coronacrisis bij elkaar te rapen komt weinig terecht. Het virus lijkt dan wel wat manieren te hebben geleerd, maar die winst wordt meer dan tenietgedaan door een Russische leider bij wie alle stoppen op hetzelfde moment zijn doorgeslagen. Na de gloriedagen van de virologen, is het aan afgezwaaide militairen en andere strategen om de stoelen aan de tafels van de diverse talkshows te vullen. En alsof een dreigende wereldoorlog nog ni...