Leo Bakboord ontmoet zijn vrienden iedere dag in hun stamcafe in Paramaribo. Totdat het verre Europa hun leven gaat beheersen: de Tweede Wereldoorlog is uitgebroken. In Suriname wordt intens meegeleefd met het Moederland. Mensen zijn nachtenlang aan de radio gekluisterd. Na lang wikken en wegen – is dit wel onze oorlog? – besluiten de vier vrienden om zich bij de Nederlandse gouverneur vrijwillig als soldaat aan te melden. Leo en zijn vrienden melden zich om te helpen in de oorlog tegen d...

Op 28 oktober 1993 wordt mijn nachtmerrie werkelijkheid. Kim, onze dochter van drie, overlijdt. Het is een donderslag bij heldere hemel. Mijn leven staat op z'n kop. In een klap verandert mijn wereld. Verdriet, pijn, boosheid, onmacht, alles wordt donker. Ik begin aan een reis waarvan ik de afloop niet ken. Het raakt alles in mijn leven. Mijn eigen bestaan, mijn vrouw, huwelijk, gezin, werk, familie, relaties, geloof, alles. Ik zoek mijn weg. Met vallen en opstaan. Beetje bij beetje gaat het ...

Dennis groeit op in het ultieme sprookje. Binnenkort grijpt Jehovah in en zullen alleen zijn Getuigen overleven. Met die belofte voor ogen slaat hij verjaardagen en feestdagen over en voldoet zo goed mogelijk aan alle andere regels.

Dat gaat lang goed… tot hij stopt met geloven.

Wat volgt is een emotionele worsteling. Als Dennis uitspreekt wat hij voelt, zou hij worden uitgesloten. Familieleden en vrienden mogen dan niet meer met hem omgaan. Alles staat op het spel, daarom doet hij net also...

Alcira wordt als klein baby’tje geadopteerd uit Colombia. In het geboortekaartje spreken de ouders Monique en Marco de wens uit dat het ‘licht dat jij zult geven, volop mag stralen in ons leven.’

Als ze twaalf jaar is blijkt Alcira botkanker te hebben. Er volgt een moeilijke weg van behandelingen en de amputatie van haar been. Alcira krijgt veel te incasseren, maar ze is moedig en houdt zich hardnekkig vast aan het leven. Ook als de kanker na anderhalf jaar voor de tweede keer toeslaat...

Dorothea Born, een Nederlandse blanke vrouw, ontmoet tijdens haar reis door Arizona

een traditionele Navajo-indiaan, Jamison die in Monument Valley woont. Vanaf dat moment neemt haar leven een hele bijzondere wending. Ze worden verliefd op elkaar en Dorothea besluit in Monument Valley te blijven. Ze krijgt de unieke kans om lange tijd op een paardenranch te werken en op een zeer traditionele manier, zonder stromend water en elektriciteit met Jamison in het prachtige Monument Valley te wonen.

â...

'Ik wil niet op de foto en helemaal niet bloot,' probeerde ik.(...)De eerstvolgende keer dat ik bij hem was, liet hij mij de foto's zien. Op dat moment drong tot mij door dat ik nooit met iemand over mijn misbruik zou kunnen praten. De foto's waren nog walgelijker dan ik in mijn naarste dromen had kunnen vermoeden. Op een paar foto's leek het zelfs of ik glimlachte.Hij merkte dat ik het zag. 'Op deze foto's lach je. Je vindt het fijn, zullen mensen denken.'Van zijn zesde tot zijn twaalfde jaa...

Omdat die bescherming er vroeger niet was, heb ik er tot op de dag van vandaag honger naar. Deze oerhonger is niet met terugwerkende kracht te stillen. Het tekort dat toen is ontstaan is niet meer aan te vullen. Dat is de prijs die ik moet betalen als ik volwassen wil worden. Nú iets willen hebben wat ik als kind heb gemist, maakt me ongelijkwaardig, afhankelijk en vanuit daar schiet ik in al mijn oude patronen, raak ik mezelf kwijt.'

Ze dacht dat ze haar leven na een jeugd met vele verhuizi...

Pleasen was mijn tweede naam. Me in andere mensen verplaatsen, ze redden. Het leek de voorwaarde voor mijn bestaan. Titia Hennemann droomt haar hele jeugd van helden en ridders te paard. De magiër Merlijn, koning Arthur en Morgan le Fey zijn voor haar levensechte metgezellen. Ridder Tiuri met zijn paard Ardanwen, dat is ze eigenlijk zelf. In haar fantasiewereld is alles mogelijk. Mens, dier, natuur en toverkracht staan op gelijke voet met elkaar. Met hen samen beleeft ze prachtige avonturen ...

Langzaam lopen we zijn kant op. Zijn ogen staan groot en hij heeft een heel afwachtende, bijna angstige blik in zijn ogen. Hij weet het. Ik zie aan zijn ogen dat hij weet wat er gaande is. Hij kijkt alleen maar. De leidster laat hem de bloemen geven door met haar hand zijn hand met de bloemen naar mij te bewegen. 'Mama,' zegt ze. Ik duw mijn tranen weg door met mijn ogen te knipperen. Ik lach naar hem en raak hem heel voorzichtig even aan. Wat is hij lief. Wat is hij schattig. Ik geef hem de ...