* De opbrengst van dit boek gaat naar KiKa *

"Donderdag 4 december 2014. Halverwege de middag halen we Anna op uit de klas. We gaan gelijk door naar het ziekenhuis. Paul rijdt. Ik zit onophoudelijk te rillen. Vandaag is de afspraak met de kinderarts. Vandaag gaan dokters zien wat ik al weet. Na vandaag zullen we in een andere wereld leven."

Dit boek beschrijft, door de ogen van de moeder, hoe het leven van een 'normaal' gezin van twee werkende ouders en drie jonge kinderen ingrijpend verandert ...

Nola, mijn oudste dochter van bijna 23, lijdt aan anorexia nervosa. Dat is verschrikkelijk voor haar, maar ook voor de mensen om haar heen. Dit boek bevat mijn verslag van de gebeurtenissen van de afgelopen vier jaar. Het opschrijven van mijn ervaringen heeft mij enorm geholpen bij de verwerking ervan. Later kunnen Nola en alle andere betrokkenen met dit boek terugkijken op de bijzondere ontwikkeling die wij als gezin hebben doorgemaakt. Veel ouders en naasten van mensen met een eetstoornis z...

Nooit meer vrouw zijn. Dat was het doel van Laura

Perry, die na een lichamelijke transitie en een

naamsverandering voortaan als man door het leven

ging. Toch bracht die nieuwe identiteit haar niet de

innerlijke rust waarnaar ze zo verlangde. In ‘Een

transgender komt thuis’ vertelt de auteur haar persoonlijke

verhaal. Op indringende wijze beschrijft

ze hoe God haar liet zien dat haar ‘nieuwe’ lichaam

haaks stond op het lichaam dat Hij geschapen had.

Daardoor kon en wilde Laura niet lan...

Sommige mensen in onze kerk zagen nog steeds dat moeder hervormd was geweest. Aan de rode kousen die de meiden soms aan hadden. Of de vrolijke strikken in hun haar. Vader had van die praatjes geen last. Moeder wel. Die probeerde zich zo veel mogelijk te schikken. Helemaal verloochenen deed ze haar afkomst niet. Als ze een vrolijke bui had, deed ze op het harmonium een draaiorgel na. Of ze speelde een lied uit de bundel van Johannes de Heer. Een enkele keer liet ze zich ontglippen dat ze de pr...

1858: De Schotse John Paton voelt zich geroepen om het Evangelie te brengen aan de onbereikte volken, en vertrekt samen met zijn jonge vrouw naar Tanna, een eiland in de Stille Zuidzee.

De missie van John is zeker niet zonder gevaar, want de bewoners van het eiland zijn kannibalen, en verschillende voorgangers van John zijn eerder door inboorlingen omgebracht. Maar John laat zich hierdoor niet weerhouden. Hij vestigt zich op het eiland en laat met zijn rustige en vriendelijke houding zien da...

In 2020 kwam euthanasie voor het eerst voor het hof van assisen. De familie van Tine Nys klaagde de euthanasie op basis van psychisch lijden aan. Tijdens het ‘euthanasieproces’, dat de wereldpers haalde, stonden drie artsen terecht op beschuldiging van gifmoord. In dit boek spreekt psychiater Lieve Thienpont voor het eerst vrijuit en deelt zij helder en kwetsbaar haar persoonlijke gedachten en gevoelens, voor, tijdens en na het proces.

Wie zijn we, waar komen we vandaan, waar gaan we heen, wat hebben we hier op aarde te doen? Het zijn vragen die elk mens, te pas of te onpas, wel eens bekruipen. Ze vormen het hart van alle spiritualiteit.

Als iemand gaat dementeren, verdwijnen die vragen niet, zo blijkt uit 'varen op je ziel'. Geheugen en taal mogen het laten afweten, mensen blijven zoeken naar antwoorden - moeizaam, brokkelig, de schone schijn voorbij. Ook in het verpleeghuis, tussen het dagelijkse 'wassen en plassen' door...

Playboy in de polder, het bijzondere leven van topondernemer en topzeiler Rob Heilbron

De excentrieke en flamboyante Rob Heilbron vertelt het allemaal, open en eerlijk. Voor één keer. Met een voorwoord van Jort Kelder.

Al jong besluit zeezeiler Rob Heilbron een avontuurlijk leven te leiden. Op zijn achttiende verhuist hij naar Tel Aviv. Vandaar gaat het naar New York, waar hij zich in het nachtleven stort. Als catamaranzeiler zet hij indrukwekkende sportprestaties neer.

Eind jaren 70 keert ...

Het leek niet direct het meest voor de hand liggende beroep voor Freddy Scheltema, toen hij zich in de jaren tachtig in het Verenigingsgebouw in Veenhuizen meldde als aankomend gevangenbewaarder, samen met tweehonderd anderen. Het eerste wat hij hoorde was: 'Vijfenzeventig procent van wat hier zit heeft te lang haar' en dat gold ook voor hem. Maar hij sloeg zich door de opleiding heen en werd al op zijn eerste werkdag geconfronteerd met een gedetineerde die zijn onzichtbare diamanten kwijt wa...