Eén op de zes Nederlanders draagt de littekens van een stille huiselijke strijd uit de kindertijd met zich mee. In deze enerverende autobiografie vertelt Anja Vlasblom op een aangrijpende maar toch luchtige manier over de gevolgen van haar opvoeding. Zij leert de wereld kennen door de bril van één van haar ouders en komt verkreukt tevoorschijn.De bijl die altijd op de rand van de kolenkit ligt, is weg. Gaat die gebruikt worden om mij ... Opvallend is dat niemand iets van deze traumatiserin...

De foto van oom Kees stond op de schoorsteenmantel bij mijn opa en oma in Groningen, waar we elke kerst gingen logeren. De donkere ogen van Kees keken mij niet aan. Ze konden me dus niet volgen in het nameloos verwijt dat de oorlog zinloos was geweest. De fotograaf had kennelijk verzuimd Kees te vragen naar het vogeltje te kijken. Dat was maar beter ook, want zoiets draaide altijd uit op een onvermijdelijke teleurstelling. Er zat geen vogeltje in, wist ik als kind al.

Herman Smith vertelt in...

In het voorjaar van 1962 werden halsoverkop duizenden militairen naar Nieuw-Guinea gestuurd. Voor het overgrote gedeelte dienstplichtigen. Het conflict tussen de Indonesische regering en Nederland sleepte al vanaf de onafhankelijkheid in 1949. Nu dreigde een regelrechte oorlog.

De voorbereiding op de missie bestond uit het uitdelen van een boekje met wat weetjes over Nieuw-Guinea en een uitgebreide uitleg van het regeringsstandpunt.

Daar moesten de militairen het mee doen.

Pim Oskam, net vie...

Menno Arents is veertig jaar werkzaam geweest bij een groothandel die wapens en munitie levert voor jacht- en schietsportdoeleinden. Hij is begonnen als geweermaker en daarna doorgegroeid in de organisatie naar assistent, en uiteindelijk tot bedrijfsleider. In Nederland zijn er hooguit vijf mensen die net als hij zo lang of langer in de wapenhandel werken of gewerkt hebben. De wapenhandel is gebonden aan een stelsel van vergunningen en wetten en onderhevig aan strenge controle door politie, d...

Haar pasfoto wordt afgekeurd omdat ze er op lacht. Haar bankrekening wordt geblokkeerd omdat ze na achttien jaar nog steeds niet zelf een handtekening kan zetten. En het arbeidsbureau blijft er op hameren dat ze toch echt een baan moet gaan zoeken.

Brigitte kan niet lopen, staan, recht zitten of praten. Ze kan niet zelf eten of drinken en heeft 24/7 zorg nodig. Ze is zo geboren, maar toch moet ze elke keer weer bewijzen dat ze is zoals ze is: een vrolijke meid, met schitterende ogen en een aa...

Daar stond ze dan, 41 jaar en weduwe. Samen met haar prachtige dochter. Twee godinnen in Frankrijk; dachten de onwetenden. In werkelijkheid waren het twee drenkelingen in een oceaan vol twijfels. Hoewel Tjitse Smeding, de grootste kampioen die de drafsport ooit heeft gekend, na de diagnose kanker wist dat hij dood zou gaan, weigerde hij zich daarbij neer te leggen. En al was hij een extreme perfectionist, wat de nalatenschap betreft had hij het niet goed 'geregeld'. Dus stonden vrouw en kind ...

“De huidige crisis? Om de troep op te ruimen die de antieke goden van de aarde gemaakt hebben!”

Weet jij wat je moet doen als de rampen nog groter worden dan corona?

We hebben deze crisis gehad, maar dat is vast niet de laatste, want de problemen door de opwarming, de vervuiling en de ontbossing moeten nog in volle hevigheid uitbarsten. Wat doe je dan? Kom je in actie, of raak je verlamd en kun je jezelf en je familie dan niet redden?

In deze autobiografie vertelt Berend Warrink waar hi...

Sophie is antropologe en emigreert naar Zambia voor haar droombaan als universitair docent. Ze heeft precies wat ze wil: interessant werk, een groot huis in een mooie omgeving in een land en cultuur waar ze zich thuis voelt. Totdat ze Alick tegenkomt.

Ze voelt aan dat hij niet goed voor haar is. Maar heen en weer geslingerd tussen verliefdheid, verlangen naar genegenheid en twijfels, is ze niet in staat los te komen van Alick, die haar bedreigt en chanteert. Door een serie inbraken in haar h...

Aan de hand van de nalatenschap van zijn opa gaat Geert van Diepen (1954) op zoek naar het antwoord op de vraag: Wat deed opa nu precies in de vijf oorlogsjaren op het gemeentehuis in Castricum? Was hij fout of goed? Met de informatie uit een receptieboek, talloze brieven, kranten en originele documenten uit de jaren 1940-1945 doet hij bijzondere en ontluisterende ontdekkingen over de rol, de politieke ideeën en het karakter van zijn grootvader Dirk van Diepen (1894-1977), die gemeentearchi...

“…de steile wand, als ik ooit zoiets zou kunnen zien. Voorlopig deed ik het met de verhalen van mijn zusje waarvan ik verzadigd was en die ik steeds weer zo levendig mogelijk probeerde op te roepen als ze in het ziekenhuis weer eens met me bezig waren. Het is nu al eenenvijftig jaar geleden dat ze hun pogingen voorgoed staakten.

November, altijd al een rotmaand geweest. Waar het de bedoeling was dat ik half januari op het ‘toneel’ zou verschijnen, bepaalde het lot een andere datum: 3...