Als Rosalie en Arjan hun dochtertje Lisa na negen maanden ziekenhuis, voor het eerst mee naar huis mogen nemen, zijn ze dolblij maar ook bezorgd.

De gevolgen van de extreme vroeggeboorte zijn groot. Lisa is volledig afhankelijk van sondevoeding, maar Rosalie is vastberaden haar dochtertje te leren eten.

Terwijl Arjan vlucht in zijn werk, moet Rosalie noodgedwongen haar plan bijstellen.

Ze leert dat het leven niet maakbaar is en krijgt van haar kleine Lisa de mooiste levensles ooit.

Niet al...

‘Weet dat je hoogbewustzijn geen vloek is, maar een geboortegeschenk, Irma.’

‘Een geboortegeschenk?’, vraag ik verwonderd.

Vooralsnog voelen mijn ervaringen niet direct als een geschenk, maar eerder als een doolhof waarvan ik de uitgang niet kan vinden.

Fiona antwoordt: ‘Met behulp van je hoogbewustzijn zet je de taal van licht en de taal van de heilige geometrie om in aardse taal. Het is wel belangrijk om de tijd te nemen om te ervaren hoe dit voor jou persoonlijk werkt. We zijn...

Het is de zomer van 1962. Een onbekende moeder in Leeuwarden staat onmiddellijk haar pasgeboren baby af ter adoptie als zij in het ziekenhuis aankomt. Waarom?

Acht maanden later wordt deze baby geadopteerd. Wat gebeurde er tijdens het prille begin?

De adoptieouders geven Maria een liefdevolle en onbezorgde jeugd. En dan toch, ontstaat langzaam de voor haar belangrijke vraag.

Mag ik er zijn?

Rond haar twintigste gaat ze op zoek naar haar oorsprong, een lange en moeizame zoektocht.

Tien jaar l...

'Ik wil niet op de foto en helemaal niet bloot,' probeerde ik.(...)De eerstvolgende keer dat ik bij hem was, liet hij mij de foto's zien. Op dat moment drong tot mij door dat ik nooit met iemand over mijn misbruik zou kunnen praten. De foto's waren nog walgelijker dan ik in mijn naarste dromen had kunnen vermoeden. Op een paar foto's leek het zelfs of ik glimlachte.Hij merkte dat ik het zag. 'Op deze foto's lach je. Je vindt het fijn, zullen mensen denken.'Van zijn zesde tot zijn twaalfde jaa...

Omdat die bescherming er vroeger niet was, heb ik er tot op de dag van vandaag honger naar. Deze oerhonger is niet met terugwerkende kracht te stillen. Het tekort dat toen is ontstaan is niet meer aan te vullen. Dat is de prijs die ik moet betalen als ik volwassen wil worden. Nú iets willen hebben wat ik als kind heb gemist, maakt me ongelijkwaardig, afhankelijk en vanuit daar schiet ik in al mijn oude patronen, raak ik mezelf kwijt.'

Ze dacht dat ze haar leven na een jeugd met vele verhuizi...

Pleasen was mijn tweede naam. Me in andere mensen verplaatsen, ze redden. Het leek de voorwaarde voor mijn bestaan. Titia Hennemann droomt haar hele jeugd van helden en ridders te paard. De magiër Merlijn, koning Arthur en Morgan le Fey zijn voor haar levensechte metgezellen. Ridder Tiuri met zijn paard Ardanwen, dat is ze eigenlijk zelf. In haar fantasiewereld is alles mogelijk. Mens, dier, natuur en toverkracht staan op gelijke voet met elkaar. Met hen samen beleeft ze prachtige avonturen ...

Langzaam lopen we zijn kant op. Zijn ogen staan groot en hij heeft een heel afwachtende, bijna angstige blik in zijn ogen. Hij weet het. Ik zie aan zijn ogen dat hij weet wat er gaande is. Hij kijkt alleen maar. De leidster laat hem de bloemen geven door met haar hand zijn hand met de bloemen naar mij te bewegen. 'Mama,' zegt ze. Ik duw mijn tranen weg door met mijn ogen te knipperen. Ik lach naar hem en raak hem heel voorzichtig even aan. Wat is hij lief. Wat is hij schattig. Ik geef hem de ...

Ik hoop dat ik in een tijd van ‘Insta-perfect plaatjes à la #momlife #perfectmom’ en een constante ‘kijk-en-vergelijk’, een eerlijk verhaal kan vertellen over hoe het (echt) is als een perfectionist moeder wordt. Ken je zo’n type? Dan hoop ik dat je een beetje inzicht krijgt in wat er in dat koppie gebeurt of kan gebeuren. Ben je zo’n type? Dan hoop ik dat je leest dat je niet alleen bent in je worsteling. Dat had ik destijds graag geweten.

Iedere moeder (én vader) moet na de k...

In 2018 kreeg Sjoerdje Bourgonje te maken met een aantal ingrijpende zaken. Ze had zorgen over haar vader, die de diagnose Alzheimer kreeg en niet langer thuis kon wonen. Zelf kreeg ze in toenemende mate last van lichamelijke klachten die te herleiden waren naar de bestralingen tegen kanker die ze in 1985 had gehad. Haar vermoeidheid nam toe, ze kon op een gegeven moment moeilijk meer eten en sliep uren achter elkaar. Zelf dacht ze aan een burnout, maar de diagnose was heel wat ernstiger: opn...

Op een dag in het voorjaar van 1974, ik was vier jaar, reed een politiewagen bij ons voor. Twee agenten stapten uit en liepen naar onze voordeur. Mijn moeder deed open en de agenten vertelden haar dat mijn vader een auto-ongeluk had gehad. Onderweg van opa en oma naar ons kwam hij klem te zitten tussen twee vrachtwagens en raakte ernstig gewond. Hij was niet in levensgevaar. Toch zou ik hem nooit meer terugzien.

Voor Nicole van Os begint op dat moment een leven zonder vader, met een grillige ...