‘In recent years, the practices of artists in non-artistic environments have set my mind in motion. Where before I could marvel at the visual outcomes of the artistic process and would want to understand how processes of creating meaning could be described, I am now particularly struck by the way in which artists are present, by their way of looking, how they make decisions, when and how they act, how they take responsibility. I have conversations with them and ask questions to better under...

Naar Zeeland!

Schilders van het Zeeuwse landschap. http://www.naarzeelandkunstboek.nl/

Vele generaties kunstschilders uit Nederland en buitenland hebben zich laten inspireren door de schoonheid van het Zeeuwse landschap. Zij kwamen dikwijls van ver om het vlakke polderland met zijn akkers en weiden, duinen, wateren en hoge luchten vast te leggen. Ook schilders van eigen Zeeuwse bodem lieten zich niet onbetuigd. Toch duurde het lang voordat het Zeeuwse landschap door de schilders werd ontdekt....

'Ik werk door tot twee weken na mijn dood.' Gino Campati

In dit boek vindt u verschillende tekeningen gemaakt door Bram Pietersen. De tekeningen zijn slechts enkel gemaakt met spray-paint spuitbussen. De tekeningen zijn een inspiratie van het heelal of van wat het heelal zou kunnen zijn en zijn dus geheel fictioneel. De tekeningen zijn gemaakt aan de hand van een eigen ingeving en dus niet van een bestaand beeld.

This book contains performative ‘tanrenga’ poems, intended to be read out loud. A ‘tanrenga’ appears similar to a ‘tanka’, a form of five-lined Japanese poetry, but there are some differences. The poem is a conversation between what is essentially a three-line haiku and a two-line verse written by another writer in response, in this case British artist and curator Gavin Wade and poet Paul Conneally. The ‘tanrenga’ form was popular in Japan from the start of the Heian period un...

woord vooraf van ellen Witsen Elias

Alles verandert, niets vergaat

Jo (81) harkt het kleine stukje grond waarin de lindeboom staat nauwkeurig aan en Gerard (75) klimt op een trapje om het mos van de bast te schrapen. Mos doet rotten. Na de vuurwerkramp in Enschede leek de linde te sterven. Jo en Gerard besloten de boom te redden, ze gaven hem dagelijks water, legden een dijkje er omheen, ruimden het zwerfvuil op. En het lukte: de boom bleef leven en werd hun grote liefde.

Een boom, de boom...

Een depressieve bosnimf, zorgzame wolven, een jaloerse heks, valse ratten en een varkenshoedstertje dat de weg kwijt is, zijn slechts een paar voorbeelden die deze verhalen het sprookjesachtige gevoel geven dat je van een traditioneel sprookje mag verwachten.

Ook de herkenbare worsteling tussen goed en kwaad is alom vertegenwoordigd. Maar dat die worsteling hier veelal in de duelerende karaktereigenschappen van de personages zelf tot uiting komt, geeft deze sprookjes toch een eigentijds kara...

Al voor 1970 ontstond mijn fragmentatie techniek. In 1973, tijdens het tekenen van een aantal landschappen in Rijsoord in Zuid-Holland ontdekte ik dat verticaal tekenen en restvormen te zien als beeldelementen, voor mij de oplossing was voor veel schilderproblemen. Het is uiteindelijk mijn eigen handschrift geworden die ik toepas in diverse technieken en thema’s.

Vanaf 1973 schilderde ik een serie grote schilderijen waarin ik het onderwerp in beeld- en kleurvlakken ging vertalen. Een werkwi...

In het voorjaar van 2016 tref ik Harry van Zomeren in het klein Pinetum op landgoed Schovenhorst.

Hij is aan het tekenen en is erg enthousiast over onze bomentuin.

Hij vertelt hoe hij zittend in het park de tekening als vanzelf uit zich ziet vloeien, zo voelt hij zich verbonden met onze bomen.

Het is een productief voorjaar geworden, vele bomen zijn geportretteerd en later ook in kleurrijke schilderijen vereeuwigd.

Bij het bekijken van zijn tekeningen valt me op...

In de Zomer van 2004 vertrekt de Nederlandse illustrator en kunstenaar Pepijn de Jonge (1976) te voet naar Wenen. De reis zal een zoektocht zijn naar de in 2000 overleden Oostenrijkse schilder Friedensreich Hundertwasser.

Eenmaal aangekomen in Wenen overhandigt hij een prentenboek aan de schrijfster Käthe Recheis.

Wil je meer te weten komen over Pepijn de Jonge? Kijk dan op www.debewegendeaarde.com