Met vooruitziende blik nam Steiner waar dat er geen gezond sociaal leven zou kunnen ontstaan, zolang de realiteit van karma en reïncarnatie niet in de praktijk van het dagelijks leven zou doordringen. Het leren hanteren van reïncarnatie en lotsbeschikking als belangrijkste factoren in de sociale werkelijkheid wordt daarmee tot een algemene cultuurtherapie. (GA 238) Werken en voordrachten, deel b6

De moderne astronomie benadert de kosmos als een systeem, of een verzameling van systemen, beheerst door natuurkundige wetten. Rudolf Steiner schetst de kosmos als een organisme - een levend geheel van onderling communicerende organen, geregeerd door geestelijke wezens. Vervolgens laat hij zien dat dit grootse organisme een tegenhanger heeft op aarde, namelijk het organisme van de mens.

In oude culturen wisten de mensen van dit 'Zo boven, zo beneden'. Die kennis leidde ook tot praktische toepa...

Steiner onderzoekt de Egyptische cultuur op een unieke manier. Bij hem vinden we geen interpretaties van het Egyptische dodenboek, maar wel een op eigen onderzoek gebaseerde beschrijving van de essentie van de Egyptische inwijding. Hij plaatst de Egyptische cultuur in het grote perspectief van de evolutie van de mensheid, en laat door verschillende voorbeelden zien hoe die cultuur wezenlijk verband houdt met de onze. Zo stelt hij, dat de cultuur van het mummificeren in de Egyptische tijd de s...

De zogenaamde 'heilpedagogische cursus' in een geheel herziene vertaling. Aan de hand van concrete casussen gaat Steiner op diverse stoornissen in en geeft hij praktische behandelingsadviezen. De cursus is niet alleen interessant voor hulpverleners. Juist de invalshoek van de afwijking werpt een verrassend licht op de zogenaamd normale ontwikkeling. (GA 317). Werken en voordrachten, deel i3.

In Steiners evangelievoordrachten gaat het niet om een systematische behandeling en uitleg van de vier evangeliën, maar om een belichting van hun esoterische achtergrond. In de voordrachten over het evangelie naar Mattheüs staat de afstamming van Jezus centraal. Deze wordt door Mattheüs anders weergegeven dan door Lucas. Steiner meent dat in deze evangeliën twee verschillende kinderen Jezus worden beschreven, die later "versmelten". Hij brengt het Mattheüskind in verband met de individua...

Deze elf voordrachten uit 1917 hebben een even spannende als gecompliceerde inhoud: de inslag die het ‘mysterie van Golgotha’ in de wereld heeft betekend, en de gang die het historische christendom sindsdien heeft genomen. Vanuit verschillende, ook verrassende invalshoeken schetst Rudolf Steiner een beeld van de tijd rond het begin van onze jaartelling. De oude spiritualiteit raakte toenemend verduisterd. De ratio van Rome was aan zet. In deze wereld vormde de christelijke impuls aanvankeli...

In deze voordrachten moedigt Rudolf Steiner aan om het Oude en het Nieuwe Testament niet alleen woordelijk maar ook "kunstzinnig" te lezen. De compositie en de dramatische ontwikkeling werpen licht op de vaak verborgen inhoud van de woorden. Met name de dramatiek van het Marcus-evangelie spreekt een duidelijke taal. Belangrijke thema"s in de voordrachten zijn verder Elia en Johannes de Doper, de openbaring van Krisjna, de tijdgenoten Boeddha en Socrates, en de verhouding van Jezus tot zijn le...

Tegenstellingen tussen de oude en jonge generatie zijn van alle tijden. Maar aan het begin van de twintigste eeuw groeit een jeugd op met een spirituele honger die radicaal verschilt van alle vorige generaties. Na de eerste wereldoorlog stroomt die jeugd ook de antroposofische beweging binnen. Als zij om een speciale voordrachtenreeks voor jonge mensen vragen, geeft Steiner hun in eerste instantie de opdracht voldoende mensen bijeen te zoeken en concreet onder woorden te brengen wat ze eigenl...