Lang voordat het begrip ecologie gemeengoed werd, gaf Rudolf Steiner al zijn 'landbouwcursus'. Deze voordrachten¬ reeks uit 1924 schetst de principes van een landbouw die met de natuur samenwerkt, in plaats van haar op te jagen en uit te buiten. Daarvoor is een nieuwe vorm van kennis nodig, die verder gaat dan de analyse van stoffen en oog heeft voor gehelen. Kortom: een kennis van het leven.

In dit boek komen zowel de grote verbanden tussen kosmos en aarde in beeld, als de subtiele processen...

De moderne astronomie benadert de kosmos als een systeem, of een verzameling van systemen, beheerst door natuurkundige wetten. Rudolf Steiner schetst de kosmos als een organisme - een levend geheel van onderling communicerende organen, geregeerd door geestelijke wezens. Vervolgens laat hij zien dat dit grootse organisme een tegenhanger heeft op aarde, namelijk het organisme van de mens.

In oude culturen wisten de mensen van dit 'Zo boven, zo beneden'. Die kennis leidde ook tot praktische toepa...

Steiner onderzoekt de Egyptische cultuur op een unieke manier. Bij hem vinden we geen interpretaties van het Egyptische dodenboek, maar wel een op eigen onderzoek gebaseerde beschrijving van de essentie van de Egyptische inwijding. Hij plaatst de Egyptische cultuur in het grote perspectief van de evolutie van de mensheid, en laat door verschillende voorbeelden zien hoe die cultuur wezenlijk verband houdt met de onze. Zo stelt hij, dat de cultuur van het mummificeren in de Egyptische tijd de s...

Deze elf voordrachten uit 1917 hebben een even spannende als gecompliceerde inhoud: de inslag die het ‘mysterie van Golgotha’ in de wereld heeft betekend, en de gang die het historische christendom sindsdien heeft genomen. Vanuit verschillende, ook verrassende invalshoeken schetst Rudolf Steiner een beeld van de tijd rond het begin van onze jaartelling. De oude spiritualiteit raakte toenemend verduisterd. De ratio van Rome was aan zet. In deze wereld vormde de christelijke impuls aanvankeli...

Tegenstellingen tussen de oude en jonge generatie zijn van alle tijden. Maar aan het begin van de twintigste eeuw groeit een jeugd op met een spirituele honger die radicaal verschilt van alle vorige generaties. Na de eerste wereldoorlog stroomt die jeugd ook de antroposofische beweging binnen. Als zij om een speciale voordrachtenreeks voor jonge mensen vragen, geeft Steiner hun in eerste instantie de opdracht voldoende mensen bijeen te zoeken en concreet onder woorden te brengen wat ze eigenl...

Zoals de mens van het dier verschilt, zo verschilt de ziel van de mens. De ziel begrijpt de taal der symbolen. Zij vindt haar huis in de wereld van de mundus imaginalis. Zij is dynamisch, voortdurend in beweging én draagt de kwaliteiten goedheid, schoonheid en waarheid in zich.

In onze moderne wereld zijn veel mensen ervan overtuigd dat de ziel niet bestaat. Waar men toch over de ziel spreekt, wordt zij meestal vereenzelvigd met de psyche. Oude mythen en verhalen leren ons wat de ziel is: zi...

Rudolf Steiner schildert in deze voordrachten de kringloop van het jaar als een etherisch ademproces van de aarde. De aarde ademt in de winter in en in de zomer uit. Bewust of onbewust heeft de mens aan de grote beweging van de jaargetijden deel. Zo doet de aarde zich kennen als een levend organisme, waarachter geestelijke wezens schuilgaan - niet alleen de verschillende natuurgeesten, maar ook aartsengelwezens.

Vier van deze aartsengelen zijn verbonden met de vier grote jaarfeesten, respectie...

Gerrits speelde vier decennia lang een prominente rol in de Nederlandse kunstwereld. Voor de oorlog was hij lid van de kunstenaars verenigingen De Onafhankelijken, De Brug en De Grafische. Hij was medeoprichter en voorzitter van Vrij Beelden (1947-1950), oprichter en voorzitter van Creatie (1950-1954) en medeoprichter en bestuurslid van Liga Nieuw Beelden (1955-1960). Tijdens zijn hele carrière heeft Gerrits zich ingezet voor een betere maatschappelijke positie van beeldende kunstenaars.