Op 2 maart 2016 gaat Stephan Sanders voor het eerst naar de kerk, na zo’n veertig jaar van afwezigheid. Het is geen ‘moetje’ (trouwerij of begrafenis), hij moet alleen van zichzelf. Ondergronds heeft zich bij hem jarenlang een Godsbesef opgehoopt, dat erkend wil worden. Het is geen coming out, want, schrijft Sanders, ‘ik vond het eenvoudiger mijn homoseksualiteit openbaar te maken, dan mijn wending tot het geloof.’

Bij die eerste kerkgang staan meteen camera’s opgesteld, want de ...

Een man die in een witte vrouwenmantel door het drukke centrum van een stad rent, de menigte ontvlucht, naar een plek waar niemand hem nog kan volgen. Een ander die plots een brief ontvangt – een dreigbrief? Van wie? In wat voor onbegrijpelijke taal? Een verhalenventer op een klein station, die zijn teksten aan reizigers probeert te slijten, al passeren er steeds minder treinen. De personages die Oğuz Atay in zijn verhalenbundel opvoert, staan Turkse lezers in het geheugen gegrift.

Oğuz ...

Deze nieuwe verzameling korte verhalen en beschouwingen van de Russische meester van de bitterzoete humor, dramatische ironie en aangrijpende inzichten in het hedendaagse leven wint in dit tijdsgewricht nog dagelijks aan urgentie.

De stad Taroesa ligt 101 kilometer buiten Moskou, ver genoeg om in de Sovjettijd te dienen als een plaats waar voormalige politieke gevangenen en andere ‘ongewensten’ zich nog legaal mochten vestigen. Gelegen tussen het machtscentrum en de provincie, tussen de ...

Naakt in de vliet springen. Heel hard gillen. Op de grond vallen en kermend door de modder rollen. Dat is wat Nicolien Mizee denkt als iemand haar goedbedoeld de snelste route probeert uit te leggen van A naar B. Mizee kampt al van kindsbeen af met een verlammende verdwaalkwaal. Dat maakt elke wandeling tot een schier onmogelijke opgave. Tot ze de beschikking krijgt over een TomTom en de route intypt naar de Zuidpier in IJmuiden.

Die wandeling kent maar één optie: heen en terug. Ze loopt t...

Saskia De Coster wandelt in de Luxemburgse Ardennen met een gedetineerde die levenslang heeft. Ieder jaar mag hij één uitstapje maken. Een aantal jaar geleden ging hij met zijn bewaker naar Esch-sur-Sure. Voor ze aan de wandeling, begonnen lunchten ze, maar door slechte mosselen werd de agent onwel en verdween hij naar het toilet. Omdat de agent wel erg lang wegbleef, ging de gedetineerde zelf aan de wandel. En… hij keerde terug.

Die korte wandeling maakt De Coster opnieuw met de aanvank...

In maart 1933 valt de Gestapo de kantoren van uitgeverij Kiepenheuer in Berlijn binnen en neemt de administratie, het archief en de boeken in beslag. Het fonds telt heel wat linkse en joodse auteurs, onder wie Joseph Roth. Zijn boeken worden op 10 mei op het plein voor de universiteit aan Unter den Linden verbrand.

Een deel van het Kiepenheuer-archief kon uit de handen van de Gestapo worden gered en werd in de jaren zeventig weer ontdekt. Er kwam een bruin mapje uit tevoorschijn met daarop i...

Een van de jongste debutanten sinds tijden bij Van Oorschot: Pieter Kranenborg, geboren in 1994. Hij viel op met zijn verhalen die werden gepubliceerd in Tirade en Hollands Maandblad. In 2015 werd hem de Hollands Maandblad Aanmoedigingsbeurs toegekend. Nu verschijnt er van hem de verhalenbundel Astronaut, waarin Kranenborg laat zien hoe veelzijdig hij kan schrijven en hoe authentiek zijn toon (nu al) is. In vrijwel al zijn verhalen worden mensen beschreven die zich verplaatsen. Hij schrijft o...

Sinds een kleine twintig jaar bezit Dik van der Meulen een huisje op een vakantiepark aan de rand van het bos. Omdat de natuur altijd in beweging is – dag en nacht, in de zomer en in de winter – besloot hij een dagboek bij te houden: op ongeregelde momenten, omdat de natuur zich evenmin iets van regels aantrekt. Daarbij maakte hij vaak – soms haastig, soms met wat meer aandacht – tekeningen van wat hij zag.

In dit natuurdagboek komt veel voorbij: van bosvogels, edelherten en dassen to...

Voskuils dagboeken zijn een zeer persoonlijke kroniek van een tijdvak, ruwweg twee derde van de twintigste eeuw. De naoorlogse intellectuele en kunstzinnige elite wordt geportretteerd en gefileerd, geheel in lijn met en stijl van Het Bureau. De dagboeken zijn een fantastische aanvulling op dat beroemde magnum opus, en geven er verdieping aan. Bovendien ontleedt Voskuil zichzelf genadeloos. Het levert een zelfportret op dat, zoals hij dit zelf uitdrukt, niet altijd sympathiek is.

In dit eerste...