Het is een bijwerking van mijn geneesmiddel: extreme vermoeidheid. Daarnaast zou het gebruik kunnen leiden tot agitatie, agressie, verwardheid, hallucinaties, neerslachtigheid en slapeloosheid, in meerdere of mindere mate, naast een dozijn andere bijwerkingen. Alsof persoonlijkheidskenmerken gereduceerd kunnen worden tot de bijwerkingen van een medicijn tegen hooikoorts.

Daar werd ik overigens ook extreem vermoeid van. En ik proefde mijn eten niet meer, ook niet als dat te zout was. Dat zou ...

À cinquante ans, l’Oulipo manifeste une capacité inattendue à fédérer plusieurs générations d’écrivains. En effet, l’une des caractéristiques principales de ce groupe constitué est de substituer une génération à une autre dans une épiphanie du (re)nouveau qui s’affirme comme tel. Que l’on reconnaisse trois ou quatre générations au sein de l’Oulipo (les « fondateurs », les « classiques », les « réinventeurs » et l’« avenir »), le dialogue intergénératio...

Wie een boek begint, legt zich met den eersten regel vast voor het geheele boek. Ieder schrijver met een schrijversgeweten aarzelt daarom lang voor hij zich op een regenachtigen morgen neerzet om dien eersten regel te formuleeren; hij weet, dat hij niet meer terug kan, dat hij gewetenloos en opzettelijk barok zou moeten worden om den toon van zijn begin te herroepen. Onder het schrijven zullen honderden varianten opduiken; de gesluierde beelden zullen zich onophoudelijk moeten verscherpen, so...

TV-praatprogramma's kijken met een notitieblaadje op je schoot,

en dat een maandje volhouden, dagelijks.

Oortjes spitsen in tram, bus, trein en wachtkamer.

Oogjes open als je je Facebookpagina en tweets bekijkt en je (ik) hebt (had) snel een boekje vol met de meest maffe ‘quotelike’-uitspraken.

Gebruik ze om ook alert, gevat of spontaan over te komen in vergadering en op social media.

Kleur je assertiviteit eens lekker zomers.

Geef je eigen commentaren, tweets en Facebook-reacties

nét d...

In 104 columns beschrijft Ruud Baars op humoristische wijze gewone dingen, momenten, gebeurtenissen, actualiteiten en herinneringen uit zijn eigen leven. Een eenzame fiets in coronatijd, oma's frieten en een deuk in de Zaan, allemaal verhalen die een glimlach op je gezicht weten te toveren. Soms gaat het ook over gewone mensen en soms over ongewone. De CV-monteur, tante Klaar, de buurman achter zij dichte gordijn, ze komen allemaal voorbij.

"Hilarisch, herkenbaar, komisch", zo waren veelal de...

Van het voornemen van Roland Smulders de losse eindjes van de coronacrisis bij elkaar te rapen komt weinig terecht. Het virus lijkt dan wel wat manieren te hebben geleerd, maar die winst wordt meer dan tenietgedaan door een Russische leider bij wie alle stoppen op hetzelfde moment zijn doorgeslagen. Na de gloriedagen van de virologen, is het aan afgezwaaide militairen en andere strategen om de stoelen aan de tafels van de diverse talkshows te vullen. En alsof een dreigende wereldoorlog nog ni...

Schrijven kun je overal. Een pen en papier, een laptop en je kunt aan de slag. Het maakt dus niet uit waar je woont. Toch verwachten de meeste mensen eerder een schrijver te ontmoeten in de binnenstad van Amsterdam dan in Osdorp of Geuzenveld. Maar Nieuw-West is beslist geen braakliggend literair terrein, dat bewijzen de auteurs van dit boek.Ter gelegenheid van de Boekenweek 2016 droegen veertien schrijvers een stukje bij over dat gebied tussen het Andreasplein in het oosten en het Zwarte Pa...

Dit is alweer de zesde bundel met columns van Roland Smulders. Op zijn eigen manier geeft hij met soms een humoristische knipoog commentaar op de gebeurtenissen in de wereld en in zijn woonplaats Oisterwijk. Grote problemen en zaken uit het leven van alledag passeren de revue, want denken doet hij er altijd het zijne van.

Toen ik 'De avonden', het legendarische romandebuut van Gerard – toen nog Simon Kornelis van het – Reve, van 22 tot en met 31 december 2017 voor de zoveelste keer herlas, heb ik dagelijks verslag gedaan van mijn leeservaringen op de literaire website Tzum. Die stukken heb ik in dit boekje gebundeld.

Thijs Kolster (49) woont met zijn vrouw Monique en zonen Max en Sam in Rabat, Marokko. In januari 2015 begon hij met zijn blog 'Verhalen uit Marokko'. Wekelijks publiceert hij hierop zijn observaties over het leven van alledag.

In deze eerste bundel toont zich de nieuwkomer in een vreemd land, die observeert, leeft, beleeft en gaandeweg zich meer en meer openstelt voor zijn nieuwe wereld. Hij wordt een 'openstaander'. Met zijn typische schrijfstijl brengt hij Marokko in het alledaagse tot le...