In de zeventiende en achttiende eeuw vaardigden de Staten-Generaal een groot aantal strafwetten uit voor het generaliteitsland Brabant. Deze wetten bevatten voorschriften met betrekking tot het opsporen, vervolgen en bestraffen van moordenaars, doodslagers, verkrachters, brandstichters, vagebonden etcetera. In dit boekje wordt nagegaan in welke mate de verordeningen van de wetgever het strafrecht daadwerkelijk hebben gereguleerd. Werden de wettelijke strafbepalingen ook toegepast door de stra...

Jaarlijks worden in Nederland miljoenen delicten gepleegd.

Veel burgers, bedrijven en instellingen zijn slachtoffer van

criminaliteit. De publicatie 'Criminaliteit en rechtshandhaving'

beschrijft in kwantitatieve termen waaruit deze criminaliteit bestaat,

wie ervan het slachtoffer is, door wie de criminaliteit wordt gepleegd,

wat ervan wordt opgespoord en wat de justitiële reactie hierop is.

Deze editie is de dertiende in de reeks en betreft een sterk

ingekorte uitgave, waarbij ontwikkelinge...

Beslissingen van strafrechters hebben grote gevolgen voor verdachten, slachtoffers en andere betrokkenen, maar kunnen ook grote maatschappelijke impact hebben. Daarom moet het strafvonnis openbaar zijn en moet de genomen beslissing worden gemotiveerd. Toch blijkt de tekst van het strafvonnis vaak moeilijk te begrijpen voor mensen die niet thuis zijn in het (straf)recht. Dat wordt al vele jaren als probleem beschouwd, ook binnen de Rechtspraak.

Inmiddels zijn er verschillende inspanningen gele...

Dit boek handelt over de strafrechtelijke criminologie. Het heeft een tweeledige doelstelling. Enerzijds beoogt het te voorzien in een thematische behandeling van thema’s die te rekenen zijn tot de strafrechtelijke criminologie. Daarmee moet het handboek de rechtswetenschap en rechtspraktijk tot dienst kunnen zijn. Anderzijds moet het boek ook bruikbaar zijn voor het onderwijs op het vlak van de strafrechtelijke criminologie.

Het handboek bestaat uit zeven delen waarin de volgende onderwer...

Deze oratie behandelt de modernisering van het rechtsmiddel hoger beroep in strafzaken. Aan de hand van de doelen van het strafprocesrecht, de modernisering daarvan en het materiële strafrecht wordt betoogd dat hoger beroep niet meer vanzelfsprekend zou moeten zijn.

Iedereen is beter af als in eerste aanleg een vonnis bij de rechtbank tot stand komt waarmee alle betrokkenen kunnen leven. Het (correctieve) hoger beroep in het nieuwe Wetboek van Strafvordering moet in dat verband worden aanges...

Het strafrecht gaat over mensen en misdrijven; van de getuige die een misdrijf ziet, tot de rechter die uiteindelijk moet beslissen over schuld en straf, en alles daartussenin. De rechtspsychologie gaat over het gedrag van al die mensen; gedrag dat onder invloed staat van de rechtsregels en bepalend is voor de uitkomsten van strafrechtelijke procedures. De rechtspsychologie is een wetenschap die inzicht geeft in alle stadia van het strafproces. De professionals die het recht toepassen, maar o...

Voor dit onderzoek zijn gedurende een jaar officieren van justitie gevolgd die

gewone, veelvoorkomende strafzaken behandelen. Officieren van justitie vertegenwoordigen het openbaar ministerie (OM) in strafzaken. Zij geven leiding

aan de opsporing en beslissen over de verdere vervolging of afdoening van een strafzaak. In Nederland verwachten we dat zij daarbij een magistratelijke houding aannemen: het zorgen voor een eerlijk proces, het achterhalen van de gehele waarheid en het afwegen van het...

Dit boek bevat de bevindingen van het onderzoek naar de toepassingspraktijk van de voorwaardelijke invrijheidstelling (v.i.) dat is uitgevoerd door onderzoekers van de sectie strafrecht van de Erasmus Universiteit Rotterdam, in opdracht van het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Aanleiding hiervoor was een door de Tweede Kamer aangenomen motie. De centrale onderzoeksvraag is of de wettelijke regeling en de uitvoeringspraktijk van de v.i. adequaat zijn ingericht met het oog op de doelen va...

In juni 2015 verscheen het rapport van de Onderzoekscommissie strafrechtelijke beslissingen Openbaar Ministerie naar aanleiding van de zaak Bart van U., ook bekend als het rapport van de commissie Hoekstra.

Dit rapport bevatte onder andere de aanbeveling om voortaan reeds bij de inverzekeringstelling van een verdachte steeds celmateriaal af te nemen ten behoeve van het bepalen van het DNA-profiel na (eventuele) veroordeling. In opdracht van het (toenmalige) ministerie van Veiligheid en Justit...