De Politiewet 2012 geeft het wettelijk kader voor de nationale politie. Hadden we in een nog niet zo'n ver verleden het Korps Rijkspolitie en de gemeentelijke politiekorpsen, daarna begin jaren 90 de regionale politie, nu krijgen we een nationale politie. Alsof dat alles nog niet voldoende is, treden er voor andere actoren in de veiligheidszorg op 1 januari 2013 ook ingrijpende wijzigingen op. Ik noem de reorganisatie van het Openbaar Ministerie en die van de rechtspraak. Een klein understat...

Bestuursrecht en strafrecht spelen beide bij de handhaving van rechtsregels een belangrijke rol. De verhouding tussen beide rechtsgebieden blijft daarbij onverminderd de aandacht vragen. Tegen deze achtergrond heeft de Directie Rechtshandhaving en Criminaliteitsbestrijding van het Ministerie van Veiligheid en Justitie ons uitgenodigd het onderhavige onderzoek uit te voeren.

Uit de offerteaanvraag blijkt dat de opdrachtgever een betrekkelijk fundamenteel onderzoek voor ogen heeft: 'Het betreft...

De straffen die bij ernstige verkeersdelicten worden opgelegd staan in de samenleving, de politiek en de strafrechtswetenschap sterk in de belangstelling. In dit onderzoek, dat tussen de zomer van 2016 en de zomer van 2017 in opdracht van het WODC en op verzoek van het Ministerie van Veiligheid en Justitie is uitgevoerd door medewerkers van de vakgroep strafrecht en criminologie van de Rijksuniversiteit Groningen, wordt de straftoemeting ter zake van ernstige verkeersdelicten en het wettelijk...

Tussen de juridische normenkaders van het strafrecht, handhavend bestuursrecht, gegevensbeschermingsrecht en de rechtsordes van staten bestaan tot op heden vrij strikte scheidslijnen, gedicteerd door de aard van de normschending en het doel van de bevoegdheidsuitoefening. Het feitelijke rechtshandhavend optreden van de overheid trekt zich echter steeds minder aan van dergelijke scheidslijnen. Dit maakt de rechtsbescherming gefragmenteerd en de toepassing ervan soms gekunsteld. In dit preadvie...

De versterking van de aanpak van de georganiseerde ondermijnende criminaliteit geldt als een van de topprioriteiten van het kabinet-Rutte IV. De omvang van deze criminaliteit neemt toe, evenals de ernst van de uitwassen en de mate van intimidaties en bedreigingen. In dit licht kan het nuttig zijn te leren van de ervaringen die reeds in het buitenland zijn opgedaan met het strafrechtelijk bestrijden met ernstige ondermijnende criminaliteit. In dit onderzoek staan de Italiaanse ervaringen met d...

In 2000 werden het bordeelverbod en het souteneursverbod als zodanig afgeschaft. Sindsdien hebben sommigen zich voorstander getoond van de herinvoering van het souteneursverbod, ook wel het pooierverbod genoemd. Om een beter beeld te krijgen van de manier waarop thans in het juridisch werkveld over eventuele herinvoering van een pooierverbod zoal wordt gedacht en van de argumenten die daarbij worden gehanteerd, zijn in opdracht van het Ministerie van Veiligheid & Justitie en het Wetenschappel...

De waardering van DNA-bewijs vormt al jaren een heet hangijzer in strafzaken. Uit eerder onderzoek blijkt dat rechters en andere procesdeelnemers moeite hebben om DNA-bewijs te begrijpen en op juiste wijze te interpreteren. In dit boek wordt verslag gedaan van een onderzoek naar de kwaliteit van rechterlijke uitspraken ten aanzien van de waardering van DNA-mengprofielen. De auteur besteedt eerst uitgebreid aandacht aan het juridisch kader, de wijze waarop DNA-bewijs in strafzaken wordt gepres...

Politiewerk is altijd het werken met informatie. Per definitie vaak gevoelig, want de politie verkrijgt die informatie vaak door gebruik te maken van bevoegdheden die slechts weinigen hebben. Maar hoe zit dat nu precies? Hoe komt de politie aan haar informatie, wat kan zij ermee, mag die informatie verstrekt worden aan anderen en zo ja, onder welke voorwaarden? De voorwaarden voor gebruik, het verzamelen en analyseren van informatie worden voor de politie begrensd door privacybepalingen, uitg...

In deze gebundelde commentaren van de auteur op rechterlijke beslissingen draait het om de manier waarop strafrechters omgaan met het bewijs. Consistentie van de bewijsmotivering blijkt vaak ver te zoeken. Dat komt het vertrouwen in de kundigheid van de rechter niet ten goede.

De commentaren schetsen een verontrustend beeld van onmacht, onkunde en intellectuele stagnatie bij diegenen die over de afloop van strafzaken beslissen. De stukken geven ook stof tot nadenken over de uiteenlopende soor...

De zedendelicten zoals omschreven in Titel XIV, Boek 2 van het Wetboek van Strafrecht, zijn geen rustig bezit. Sinds 1886 - en met name de laatste vijfentwintig jaar - is veel aan de zedentitel gesleuteld en toegevoegd.

Diverse malen is daarbij gesproken over algehele herziening, maar uiteindelijk heeft die nooit plaatsgevonden; de basisstructuur is sinds 1886 gelijk gebleven. Ondertussen is onze maatschappij in technologisch opzicht sterk veranderd - gedacht kan worden aan de komst van de sm...