Besturen op universiteiten is er niet gemakkelijker op geworden. De organisaties groeien in omvang en hebben een complexe en uitgebreide structuur. Zijn er algemeen geldende principes te onderscheiden die kunnen dienen als handvatten in die complexiteit?

Universiteiten vragen om deugdelijke leiders en gedegen managers die de kruisbestuiving van kennis, creativiteit en nieuwsgierigheid tussen docent en student op de eerste plek zetten. Deze docent-studentinteracties gelden als de basisbouwste...

‘Ype de Boer is als geen ander in staat het ongrijpbare, erudiete en diepzinnige werk van Giorgio Agamben in begrijpelijke taal te bespreken en tegelijkertijd de onvermoede schatten die in dit oeuvre schuilgaan op te diepen.’ – Gert-Jan van der Heiden

Mijmerend over zijn filosofische leven schrijft de invloedrijke denker Giorgio Agamben dat hij wordt gedreven door een verlangen om met al zijn kracht uit te zoeken of iets in de hemel of op aarde hem een ‘eeuwig e...

‘Hooghouden kietelt de hersencellen. Twee filosofen, René ten Bos en Peter Henk Steenhuis, die tekeergaan over hun favoriete balspel. Ze mijmeren, beschouwen, bespiegelen, duiden, citeren, denken, interpreteren erop los, pochen met hun kennis en maken ons deelgenoot van hun gedachtewereld over voetbal op een manier die totaal uniek is. Gelul, maar dan anders, heel anders. Intelligent gelul. Ga lezen…’

– Theo Maassen

René ten Bos (1959) is hoogleraar filosofie aan de Faculteit der Ma...

Prikkelende analyse van André Klukhuhn - auteur van de bestseller De geschiedenis van het denken - over de vraag wat wij kunnen leren van notoire ondergangsdenkers uit het fin de siècle.

De grote uitdagingen op politiek, economisch en vooral ecologisch gebied hebben geleid tot een teneur van apocalyptisch denken: het einde van de wereld en de mensheid zou nabij zijn. André Klukhuhn laat zien dat dit ondergangsdenken geen nieuw verschijnsel is: door de geschiedenis heen is vaak verkondigd d...

De Metafysica van Aristoteles is een van de bekendste werken van de westerse filosofie. Haar fundamentele werk zelfs: alle latere patronen van denken en het filosofische vocabulaire zijn op deze brontekst gebaseerd.

Wat is ‘het zijnde’ nu eigenlijk, vraagt Aristoteles zich af. En dat wil hem bij hem zeggen: wat is de werkelijkheid? Hoe zijn dingen in de werkelijkheid en hoe ontwikkelen ze zich? Hoe zijn ze verbonden? Zijn ze afhankelijk van een eerste beginsel? Is er eigenlijk zo’n beg...

Voor iedereen die weleens met de mond vol tanden staat en de discussietrucjes van de gesprekspartner beu is

Op social media, in politieke discussies, in het maatschappelijk debat en aan de borreltafel, overal wemelt het van nepnieuws en desinformatie, maar ook van discussietrucs als jij-bakken en whataboutismen. Voor nepnieuws is terecht veel aandacht, maar voor drogredenen vreemd genoeg veel minder – terwijl die toch net zo schadelijk zijn voor een open en eerlijk debat. Komt da...

In de midprice-editie van 'De filosofie van Christus' vertelt bestseller auteur Fréderic Lenoir de geschiedenis van het christendom. Dat doet hij vanuit een seculiere invalshoek. Lenoir laat zien hoe belangrijke waarden zoals gelijkheid, individuele keuzevrijheid, en scheiding van kerk en staat hun wortels hebben in de christelijke ethiek. Volgens hem is onze seculiere samenleving paradoxaal genoeg op de belangrijkste waarden van het christendom gebaseerd.

Lenoir beschrijft hoe de filosofie ...

In Carpe diem haakt Roman Krznaric in op het feit dat het motto van de Romeinse dichter Horatius nog altijd springlevend is. Maar 'Pluk de dag' is ook gekaapt door de consumentenindustrie en de mindfulnessbeweging. Zij hebben het motto vernauwd tot 'Koop de dag' en 'Pluk het nu'. Krznaric wil het tweeduizend jaar oude motto heroveren op zijn kapers. Daarvoor schrijft hij de eerste cultuurgeschiedenis van Carpe diem. Hij laat zien hoe de slogan kan inspireren om je over te geven aan waarachtig...

Het gaat Lynne Wolbert niet om opvoedtips. Ze toont op basis van onderzoek aan dat ook de wetenschap niet de ultieme garantie biedt om kinderen te laten floreren. Het resultaat van opvoeding is niet maakbaar en risico’s zijn onvermijdelijk. Maar in plaats van stress kan dit inzicht juist vertrouwen geven: er zit altijd speelruimte tussen wat de opvoeder doet en hoe het kind reageert.