Die â goede⠝ oude tijd is een boek van Jaap Dannenburg. In dit boek beschrijft hij aan de hand van korte verhalen en gedichten belevenissen uit zijn leven. Op een vaak grappige manier vertelt hij over zijn jeugd, gezinsleven, werk en alle voorkomende frustraties. Met name de veranderingen in de maatschappij worden breed uitgemeten. De uitspraken van Jaap Dannenburg in zijn gedichten en verhalen zullen gevoelens van herkenning oproepen en veelal voor een glimlach zorgen.

Is het je lot vaak als eenling door het leven te moeten gaan?

Mikkie, van adellijke afkomst, groeit op zonder echte thuissituatie. Haar vader heeft een alcoholprobleem wat weer leidt tot schulden. Mikkie, enig kind, wordt her en der met haar moeder opgevangen.

Haar moeder heeft daardoor noodgedwongen met regelmaat weinig tijd voor Mikkie. Het was moeilijk kind te zijn onder deze omstandigheden.

Dit boek geeft een nauwgezette omschrijving van de ouder-kind-relatie vanaf de jaren 20 tot de jar...

Het waargebeurde verhaal van een man die wordt gezocht in Nederland maar uiteindelijk in de Spaanse gevangenis belandt nadat hij twee jaar verborgen in de bergen van Andalusië heeft geleefd met zijn jonge vrouw.

Een gedetailleerde beschrijving van de lijdensweg van een 42-jarige Nederlander die gedurende 40 maanden gevangen zit in diverse Spaanse gevangenissen. Alle menselijke aspecten van het gevangenisleven komen aan bod. Een lange weg, een worsteling, de dagen in Spanje zijn lang. Een o...

'The texture of the dark folded around itself and Adelheidstraat number 191 stood to attention in it's avenue under the stars. Emma was alone in the house with all it's familiar sounds but for this one. Cocooned in blankets deliberately not listening to it, she heard the gentle sound of footsteps coming up the stairs, footsteps she recognised.'

Anna wonders why her mother is the way she is, so different from herself and her experience of life. She delves back into her mother's past to unravel...

On love & liberty

- The incredible story of a young veterinarian s life in Liberia

`The night has fallen when we land in Robertsfield International Airport, and as I step out the cabin door the warm humid air hits me unexpectedly in an exciting and sensuous yet strangely comforting way. All around me are foreign sounds and unfamiliar fragrances. I want to stay here, I think. Oh! To live here and always feel this soft warm air around me, on my skin, in my hair, against my eyes.

But for a Dutc...

Zijn jongste zusje gaat dood aan kanker; daaromheen rijzen grote vragen over de verhoudingen binnen het ouderlijke gezin. Welke krachten spelen een rol? Felle confrontaties in een West-Vlaams huis moeten helderheid brengen, maar dreigen de familie te laten ontploffen. Wel laat iedereen zich hier in de kaart kijken. Met een nieuwe bril op wil de schrijver daarna langs een groot aantal momenten van zijn leven surfen. Het beeld van zijn moeder is nu danig bijgesteld en genuanceerd. Dat moet voor...

Ik ben Jo-Ann, moeder van Max geboren in Kaapstad, Zuid Afrika. Al vijf-en-twintig jaar woon ik in Nederland en ben getrouwd met Ed, de vader van Max. Een proffesionele schrijfster of meester in de Nederlandse taal ben ik niet maar ik heb wel een verhaal te vertellen. Ik wil proberen jullie mee te nemen door het jonge leven van Max. Een verhaal dat bestaat uit veel onmacht, verdriet en onbegrip. Een levensverhaal dat beschrijft hoe onze maatschappij in hokjes denkt. Val je buiten een hokje ...

Mijn naam is Don Koolen en ik ben 56 jaar tijdens het schrijven van deze autobiografie. De eerste 5 jaar van mijn leven liggen me niet meer zo vers in het geheugen, maar de 51 daaropvolgende des te meer. Een leven vol kommer en kwel, afzien, angsten, lichamelijke gebreken doordat ik daarbij ook nog eens hypochonder werd. Kortom 51 jaar leed. Aan de hand van mijn levensgeschiedenis probeer ik op een luchtige manier de lezer kennis te laten maken met mijn problematiek. Misschien heeft zij of hi...

“Wat is toch zijn probleem?” “Waarom kan hij niet gewoon een normaal leven lijden in de moderne maatschappij?”

Als ik deze vragen met dit boek niet beantwoord, zal ik ze nooit kunnen beantwoorden. Dit is mijn verhaal. Drie jaar na mijn pelgrimstocht deed ik mee aan een televisieprogramma genaamd ‘Utopia’ Iedereen dacht dat mijn boek daarover zou gaan, maar Utopia is maar een klein dingetje vergeleken met het leven wat ik achter de rug heb en wat ik nog ste...

In dit persoonlijke verhaal van de auteur, geeft zij haar visie over de dood. Dat de dood nog steeds iets angstaanjagends is, probeert zij om te buigen naar iets dat daadwerkelijk bij het leven hoort.

Zij verhaalt over de dood van haar vader, moeder, echtgenoot en dierbare hond en de weg er naartoe en trekt de vergelijking over de manier waaróp en wannéér iemand sterft.

Níemand kan zijn dierbaren missen! Nóóit!!

Ondanks dat ze haar dierbaren niet kon missen, ziet ze de dood als een ver...