In ‘Zenuwpijn.’ neemt Deverra je mee in haar persoonlijk verhaal. Ze leidt je in vier fases; neervallen, uithuilen, opstaan, doorgaan, door de wondere wereld van chronisch ziek worden waarin ze letterlijk en figuurlijk opnieuw moest leren lopen.

Na jarenlang met uiteenlopende klachten te hebben rondgelopen valt ze zomaar neer. 15 Juli 2013, is de dag dat haar leven voorgoed veranderde. In de maanden die volgen valt alles wat vertrouwd was een voor een weg. Werk, sociale contacten en gezon...

Het leven van Adrianus Kiemeneij was kort en intens. Op 16 jarige leeftijd verliet hij zijn geboorteplaats Baarle-Nassau en koos voor een avontuurlijke loopbaan bij het Nederlands-Indisch leger. Na zijn opleiding bij het Instructiebataljon in Kampen en het Koloniaal Werfdepot in Harderwijk vertrok hij in 1857 naar Batavia, een voor hem volstrekt onbekende wereld. De reis per schip was gevaarlijk. In zijn korte leven leerde hij omgaan met ruig volk. Onder meedogenloze omstandigheden tijdens oo...

Hij verklaart dat wanneer een persoon een psychose heeft dan zit hij/zij in een toestand van ernstige verwardheid, waarbij het contact met de werkelijkheid gedeeltelijk of zelfs geheel kwijt is. Een persoon die een psychose doormaakt krijgt gevoelens, indrukken en waarnemingen die niet kloppen met de werkelijkheid.

Mensen kunnen zich dan bedreigd voelen en het gevoel hebben dat ze in de gaten gehouden worden maar ook kunnen ze stemmetjes horen die er niet zijn. Sommige mensen raken zo erg ver...

'Ik leef mijn leven. Wat moet ik speciaal doen?' Het tekent de relativerende Toos Knollenburg (1931), die leeft met de dag. In dit boek vertelt zij open over haar leven, dat zich afspeelt in Amsterdam. Soms vurig. Soms onzeker. Altijd levenslustig. Het boek wisselt verhalen uit het nu en verleden af met dagboekfragmenten en ontmoetingen met de schrijver. Toos vertelt over haar trots, pijn en liefdes. Over meester Dobbinga, haar ouders, de stripper op haar 80ste verjaardag, haar zonen en haar ...

Aanvankelijk wist ik niet goed waar te beginnen want er is zoveel om te vertellen. Zoals over de merkwaardige samenstelling van onze ploeg medewerkers. Soms zijn het kluizenaars die al jaren in afzondering leven. Door de maatschappij afgestoten en opzij gezet. Soms komen ze van de andere kant van de wereld waar ze gruwelijke dingen hebben meegemaakt, om hier dan kassierster of magazijnier te worden. Ze maken zich zorgen over hun familie ginds, hun toekomst hier, het reclameblaadje dat aan hen...

Dit boekje is ontstaan uit nieuwsgierigheid naar de achtergronden van een gebroken gezin.

Ik ben hiervoor op zoek gegaan naar het verzetsverleden van mijn vader in de tweede Wereldoorlog, evenals naar zijn verblijf in Indonesië van maart 1949 tot zomer 1952.

Ik heb gespeurd bij het NIOD, de archieven van Vlaardingen en bij de ARA, het Nationaal Archief in den Haag. Hoewel ik in de dossiers van de 'Knokploegen' (dat zijn de verzetsgroepen) en de boeken over de oorlog in Vlaardingen, Maasslu...

Niet iedereen is bang voor de Dood. Sommigen hebben er vrede mee, sommigen verlangen ernaar.

Evan verlangt niet alleen naar de Dood, hij is verliefd op haar. En zij wil hem.

De grens tussen waan en werkelijkheid vervaagt in dit verhaal, dat een vervolg is op Gods Harlekijn, maar ook los daarvan het lezen meer dan waard is.

Sinds de geboorte van haar tweede kind, deelt de weduwe van zijn vriend het bed met een vroegere collega. Haar vader is met onbekende bestemming vertrokken en heeft schrijver de zorg voor zijn vrouw en het coachen van zijn directiesecretaris toevertrouwd. De losse eindjes die je hier aantreft, mag je ook capita selecta of losse flodders noemen. Het zijn flarden van beleefde ervaringen, quasi wetenswaardige herinneringen en min of meer geïntegreerde verlangens en angsten die misschien wel sam...

Drie redenen heeft Remko om dit boek te schrijven.

Allereerst wil hij voor zijn zoon Dean de mogelijkheid creëren om zijn vader te leren kennen zoals hij was voordat hij ALS kreeg.

Hem inspireren en waardevolle levenslessen mee geven. Hopelijk ontdekt hij ook raakvlakken.

De tweede reden is dat hij zijn levensverhaal niet verloren wil laten gaan. Met een boek blijf je bestaan.

Tenslotte geeft hij je een inkijkje in zijn leven met deze zwaar invaliderende ziekte. Het zal je maar gebeuren.

Al...

Peter Piket (1944 Arnhem)

Jeugdherinneringen, anekdotes uit zijn verblijf in psychiatrische instellingen en veel verhalen over het wel en wee van de Open Tafel van de Kloosterkerk: veel komt aan bod in dit boek dat hij beschouwt als zijn laatste pennenvrucht.