De oorspronkelijke naam van de Pakistaanse christin Esther John (1929–1960) was Qamar Zia. Zij

groeide op in een islamitisch gezin. Tijdens haar

middelbare schoolopleiding kwam ze in aanraking

met de Bijbel. Jarenlang las ze die in het geheim.

Daardoor kwam ze tot bekering. Uiteindelijk vluchtte

ze voor haar familie omdat die haar wilde uithuwelijken. Na een opleiding aan een Bijbelschool werkte

ze als evangeliste onder plattelandsvrouwen. In

1960 werd ze in haar slaap op brute wijze...

Mijn ouders hebben een gezinshuis. Ik ben opgegroeid met pleegkinderen en dat heeft mij geleerd dat lang niet elke thuissituatie hetzelfde is. Door de jaren heen heb ik naast de vele mooie en bijzondere momenten, ook lastige en pijnlijke momenten ervaren. Dit boek is een verzameling van deze momenten, ervaringen en mijn emoties. Dit is mijn persoonlijke verhaal over het opgroeien als 'eigen kind' in een gezinshuis.

Marlin Wildeboer (22 jaar) studeert Toegepaste Psychologie in de mooie stad G...

"Spiegels: Leven vanuit innerlijke kracht: Een ontdekkingsreis naar jezelf!" is een boek dat de kracht van innerlijke reflectie en zelfontdekking benadrukt. Het boek richt zich op het belang van zelfinzicht en groei voor een vervullend leven. Het verhaal volgt Mike, een persoon die ondanks de vele uitdagingen in zijn leven zijn weg heeft weten te vinden. Hij wordt geconfronteerd met moeilijke tijden, maar dankzij zijn doorzettingsvermogen en veerkracht slaagt hij erin om het schijnbaar onmoge...

Aaltje van Wieringen (86) maakte als negenjarig meisje de opmars van de geallieerden mee. Ze moest vluchten uit Oosterbeek bij Arnhem. Na een barre tocht belandt het gezin in Leersum. Ze maakt ontberingen, bombardementen en honger mee, maar ook goedwillendheid van zowel de geallieerden als van de Duitse soldaten.

In dit boek vertelt ze in korte hoofdstukken over haar belevenissen, over hoe haar huis in brand stond, het gemis van haar pop en de spanning die van haar ouders andere mensen maakte.

Aaltje van Wieringen heeft de Tweede Wereldoorlog nooit kunnen vergeten. Ze heeft kinderen voorgelezen die gevlucht zijn uit Afghanistan. Ze hoorde hun verhalen aan en die van de moeders. Er is niets veranderd. Daarom schreef zij dit boe...

Een halve moeder, zo noemt de schrijfster zichzelf ook wel. Het verliezen van je kind verandert je niet alleen van binnen voorgoed, maar doet dat ook met de rest van je verdere leven. Wat er met jou als ouder en de rest van je gezin gebeurt na zo'n dramatisch gebeuren wordt in dit boek beschreven.

Het is ook een leidraad voor iedereen die zou willen weten hoe je mogelijk om kan gaan met een gezin die zo'n verlies heeft geleden en welke cliche's je beter nachterwege kan laten. Tevens is het ee...

In dit boekje vindt U een levensgeschiedenis van Robert Alexander van Veen, 1905- 1984, roepnaam Bob, geschreven door zijn dochter, J.D. Simons-van Veen.

Zomer 2012.

Yosef Tekeste-Yemane is drie jaar als hij samen met zijn moeder en broertje in 1994 uit Ethiopië naar Nederland vlucht. Hij groeit op als een gewone Hollandse jongen in Putten op de Veluwe totdat het gezin na zeven jaar in de illegaliteit belandt.

In dit boek vertelt Yosef openhartig over deze moeilijke tijd en over de impact die het had op zijn leven. Niemand op school mocht weten onder welke barre omstandigheden hij woonde. En die schaamte bleef ook na het Generaal Pardon. Een paspoort ble...

Ik ben Feemke. ( 54 jaar). Door veel te vroege geboorte heb ik een lichamelijke beperking gekregen. En in 2010 overkomt het mij dat ik borstkanker krijg.

De reden waarom ik dit boek schrijf is: toen mij dit overkwam kon ik over de combinatie van een lichamelijke beperking en borstkanker niets vinden. Ik hoop dat ik met dit boek mensen kan helpen de zoektocht wat te vergemakkelijken. En een stukje (h)erkenning te geven.

Ik kom er gaandeweg achter dat de mensen ieder op hun gebied van zorgverl...

Het vliegtuig steeg op, zo steil mogelijk. Ik wist dat onder mij de gebouwen verdwenen, alsof je uitzoomde in Google Earth, steeds verder, totdat je niets meer kon onderscheiden en alles één vlakke zandwoestijn leek. Ik ging een ander leven tegemoet. Heel anders. Maar diep binnen in mij zou er altijd een stukje weemoed blijven, een liedje van verlangen. En nooit zou ik er helemaal bij horen, waar ik ook terechtkwam. Altijd zou ik een beetje anders zijn, een dwarsligger. Maar hoe was dat dan...