Jaarlijks doen miljoenen Nederlanders en Belgen een beroep op de psychologische hulpverlening. Iets minder dan de helft van ons krijgt ten minste eens in het leven een psychische aandoening. Kortom, vrijwel geen enkele familie in Nederland en Vlaanderen die er níet mee te maken krijgt.

Er zijn talloze zelfhulpboeken over de omgang met bijvoorbeeld een depressie of een verslaving, maar hoe vind je je weg in de psychologische hulpverlening? Wat wordt er van je verwacht en wat kun je zelf verwa...

Chronisch pleasegedrag ontstaat vaak door onzekerheid en door de behoefte aan bevestiging. Dit kan leiden tot identiteitsverlies en burn-out. Om hier goed mee om te gaan, zijn zelfbewustzijn, het onderzoeken van je intenties en het stellen van grenzen heel belangrijk. Jeugdtrauma's, hechtingsproblemen en angst voor afwijzing kunnen pleasegedrag versterken. Zelfacceptatie, assertiviteit, gezond egoïsme, autonomie en authenticiteit helpen bij het voorkomen van pleasegedrag en zijn belangrijk b...

We leven in een wereld die geobsedeerd is door talent. We bewonderen getalenteerde studenten, atleten die schijnbaar moeiteloos tot wereldprestaties komen en wonderkinderen in de muziek. Maar het bewonderen van mensen die beginnen met aangeboren voordelen leidt ertoe dat we niet zien wat we zelf zouden kunnen bereiken. We onderschatten hoe goed we zouden kunnen worden als we nieuwe vaardigheden leren. We kunnen allemaal beter worden in het verbeteren van onszelf.

Gebaseerd op wetenschappelijk...

In dit boek legt onderzoeker Kasper Bormans de nadruk op het belang van verbinding. Want de medemens is het beste medicijn. Als we denken dat mensen met dementie onbereikbaar zijn, verliezen we de moed om de ontmoeting aan te gaan. De eerste stap is inzien dat de ander op een schommel zit, en dat jij een rol van betekenis kunt spelen. Door af te stemmen op het ritme van de ander - nu eens dichtbij, dan weer verder af - kunnen we de ander raken en een gepast duwtje in de rug geven. Communicati...

Hoe vaak ben jij vandaag al afgedwaald van wat je echt wilde doen? We leven in een wereld van continue connectiviteit, waar afleiding om iedere hoek schuilt. Onze eindeloze to-dolijsten en overvolle agenda zijn een genadeloze spiegel van hoe het er in ons hoofd aan toegaat: we zitten voortdurend in overdrive en onze focus is compleet zoek. Geen wonder dat stress- en burn-outcijfers pieken als nooit tevoren. Hoewel we meer dan ooit weten wat we nodig hebben om veerkrachtig en gezond te blijven...

How many times have you been distracted today from what you actually wanted to do? We live in a world of constant connectivity, where distraction lurks around every corner. Our endless to-do lists and packed schedules are a merciless reflection of what's going on in our minds: we are constantly in overdrive, and our focus is completely lost. No wonder stress and burnout rates are at an all-time high. Despite the fact that we now know more than ever what we need to remain resilient and healthy...

Het werkboek Zelf oplossingen bedenken is speciaal ontwikkeld voor jongeren die ergens tegenaan lopen en niet weten hoe ze dat handig op kunnen lossen. In dit werkboek wordt een duidelijk systeem gebruikt om te leren hier zelf oplossingen voor te bedenken. Samen met je trainer zul je, aan de hand van dit werkboek, allerlei oplossingen bedenken en uitproberen. Je kunt daarbij zelf aangeven wat wel en niet goed bij je past en de bedachte oplossing uitproberen. Zelf oplossingen bedenken is onder...

Je bent quarterlifer. Hoogopgeleid, tussen de 24 en 36 jaar, energiek, ambitieus en gedreven. Op papier heb je alles prima voor elkaar: een goede baan, een mooi huis, een leuke vriendenkring ... En toch knaagt er iets: is dit het nou? Steeds vaker bekruipt je het gevoel dat er veel meer uit het leven te halen valt; dat je gelukkiger zou kunnen zijn dan je nu bent. Maar waar begin je?

'Is dit het nou?' gaat over de innerlijke worsteling waar zoveel quarterlifers mee te maken hebben. In het boe...

Toen Jessica op twaalfjarige leeftijd de diagnose ADhD kreeg, worstelde ze met hersenen die ze niet begreep. Ze verloor voortdurend dingen, kon niets afmaken en raakte steeds verder achterop, terwijl ze meer moeite deed dan iedereen om haar heen. Op haar 32ste – blut, gescheiden en weer thuis bij haar moeder – besloot ze haar ADhD-problemen eindelijk onder ogen te zien.

Ze zocht contact met experts, verdiepte zich in de literatuur en deelde alles op YouTube. De inzichten die ze opdeed, v...