J.C.C. den Beer Poortugael (1832-1913) is een van Nederlands markantste officieren uit de negentiende eeuw: geen houwdegen maar een verfijnde intellectueel die met groot gezag over tal van militaire en politieke onderwerpen schreef. Hij ontpopte zich vooral als een autoriteit op het terrein van het volkenrecht en het humanitair oorlogsrecht. Ook was hij korte tijd minister van Oorlog. In zijn Levensschets doet Den Beer op boeiende wijze verslag van zijn veelzijdige officiersbestaan. Het ene m...

Een politicus heeft als streven eerst zichzelf te verheffen tot in het Torentje.

Dan zijn/haar partij te verheffen tot de machtigste zodat alleenheerschappij verkregen kan worden. Als derde zorg te dragen voor zichzelf voor als het mis mocht gaan: een baantjes carrousel in stand houden. Dit niet eens zo zeer voor collegae maar puur om eigen toekomst zeker te stellen. Is er geen baan vrij dan wordt er door de politiek wel een geschapen.

The question, really, is not who or what Rikste van Witzenburg-Meijer was.

My great-aunt; black sheep; adventuress; sartorial icon; party animal; truck driver; firewoman during the London Blitz; among the crew of a crashing Catalina; or passenger on the SS Rimutaka - core of the most heavily armed and longest-distance convoy of World War II.

The question is why she was who and what she was. Why did she become a self-declared journalist on the ocean liner JP Coen in 1927? Why did she marry qu...

EEN OUDE GRIEKSE WIJSHEID LUIDT

DAT IN OORLOGEN DE WAARHEID ALS

EERSTE SNEUVELT. WIE DIT BOEK LEEST,

WEET DAT NEDERLAND HIEROP GEEN

UITZONDERING IS.

Afgelopen decennia was ons land op allerlei manieren betrokken bij de door de VS uitgeroepen Oorlog tegen het Terrorisme. Operatie oppoets toont dat, steeds opnieuw, de Nederlandse regering propaganda gebruikte om dit te rechtvaardigen. Aan bod komen de leugens en misleiding over massavernietigingswapens in Irak, behandeling van gevangenen i...

Osama bin Laden en de aanslagen van 9/11 brachten Nederland in Afghanistan. De bescheiden bilaterale band van vóór 2001 veranderde bliksemsnel in een uiterst intensieve relatie met talloze diplomatieke, militaire, humanitaire en ontwikkelingsbijdrages. Twintig jaar later zitten ‘we’ er nog steeds, ook met militairen.

Jorrit Kamminga – zelf inmiddels ruim 16 jaar aan het werk in Afghanistan – blikt terug op hoe het allemaal begon en wat het voorlopig heeft opgeleverd voor de Afghanen...