Ooit was het schrijven van een tragedie de hoogste literaire prestatie. Nu lijkt het erop dat de theatertekst vaak zelfs niet meer tot de literatuur gerekend wordt en alleen nog maar brandstof is voor een voorstelling. Toneelauteurs worden niet eens vermeld in de literatuurgeschiedenissen, tenzij ze ook proza of poëzie schrijven. Wat is er aan de hand met het statuut van de theatertekst? En waarom moet hij toch gelezen worden?

Wie schrijft weet dat inspiratie vaak op de meest ongelegen momenten haar opwachting maakt: tijdens het tandenpoetsen (mond vol schuim), tijdens het afwassen (natte handen), als je net het nachtlampje hebt uitgedaan (donker) of als je in een rijdende bus zit (en van lezen, en dus ook van schrijven, kotsmisselijk wordt). De Revisor #40 is een ode aan, of eigenlijk een verzameling van, verhalen, gedichten en essays die niet langer op zich konden laten wachten. Veertien auteurs kregen vrij spel ...

met Cosette Molijn ● Saskia Pieterse ● Sicco de Knecht ● Marianne Klerk ● Michèle Lamont ● Melle Maré ● Arthur Wassenberg ● Daphne de Heer ● Hanneke van der Heijden ● Djûke Poppinga ● Mariwan Kanie ● Ingrid Degraeve ● Robert Dorsman ● Brenda Lelie ● Siska Baeck ● Dafne Gotink ● Daan Lameijer ● Inge Marleen ● Jos Verbrugge

Het Liegend Konijn brengt twee keer per jaar, in april en oktober, een gevarieerd beeld van de actuele poëzie. Ieder nummer bevat nieuwe, niet eerder gepubliceerde gedichten van telkens een dertigtal dichters: uit het nest geroofd. Honderden dichters hebben in de voorbije jaren aan het tijdschrift meegewerkt. Ze vormen een bont gezelschap van jonge debutanten, rijpe poëten en oude meesters. Diversiteit en respect voor uiteenlopende poëtica’s liggen aan de basis van een unieke mix. Ieder ...

Het is al flink wat jaren geleden dat de literatuur uit Zuid-Afrika ruimschoots aandacht kreeg in de Lage Landen.

Alleen al de Afrikaanstalige literatuur, en dan vooral de poëzie, wordt tegenwoordig vooral

en zeer voortvarend bedreven door dichters van kleur. Maar ook in de andere Zuid-

Afrikaanse talen wordt enerverend geschreven over actuele kwesties, waarmee de Zuid-

Afrikaanse literatuur in het algemeen (er zijn uiteraard altijd uitzonderingen) veel politieker

van aard is dan bijvoorbee...