Zelfs als we met het kolonialisme uit het verleden ooit helemaal in het reine zijn gekomen, hebben we nog steeds niets gedaan aan de dramatische manier waarop we nu de toekomst koloniseren. De mensheid palmt de komende eeuw in met dezelfde meedogenloosheid, dezelfde hebzucht en dezelfde kortzichtigheid waarmee in vroeger tijden werelddelen werden toegeëigend.

De kolonisatie van de toekomst is de tekst van de vijftigste Huizinga-lezing, zoals door David Van Reybrouck uitgesproken in de Pieter...

Vasili Grossman, auteur van het meesterwerk Leven en lot, schreef in zijn leven vele brieven, journalistieke stukken, verhalen en essays. In Een klein leven zijn deze bijeengebracht.

Van Grossmans eerste succes, het doordringende `In de stad Berditsjev , waarmee hij de lof oogstte van schrijvers als Maksim Gorki en Isaak Babel, tot de volledige tekst van zijn beroemde verslag uit kamp Treblinka. Grossman kwam daar kort na de bevrijding door het Rode Leger als journalist binnen, en was de eer...

In De weg naar Covadonga gaat Edwin Winkels op zoek naar de ziel van Spanje en die van het Spaanse wielrennen. De ziel van het land verbergt zich vaak in die van de sport, en Winkels weet dat in 26 portretten van dorpen en stadjes prachtig duidelijk te maken. Achter de heldenverhalen schuilen de pijn van de Burgeroorlog en de Franco-dictatuur, de genadeloosheid van landschap en klimaat, de diepe armoe en de kracht van de religie in een land dat pas de laatste decennia tot ontwikkeling is geko...

Judith Herzberg heeft altijd wel geweten dat Jo, die het gezin Herzberg kwam versterken toen Judith klein was, belangrijk voor haar was. ze was als kind meestal te vinden in de nabijheid van Jo, voelde zich er veilig en op haar gemak.

Maar hoe belangrijk, dat werd haar pas echt duidelijk toen ze over Jo begon te schrijven in de afgelopen jaren.

Slordige dagboekaantekeningen leidden tot het voor Herzberg zelf verrassende inzicht dat Jo nog steeds in haar dagelijkse handelingen en ook in haar w...

Vier jaar geleden debuteerde psychiater Uus Knops met Casper, een hartverscheurende vertelling over de vermissing en het verlies van haar broer. Dat beklijvende boek veranderde haar leven en haar denken. Knops ontpopte zich tot Vlaanderens rouwexperte. In deze herziene editie getuigt ze over de impact van Casper, en over wat het haar leerde: wie we zijn en hoe we met verlies kunnen omgaan. Een tijdloos actueel boek.

Ooit zwom de ansjovis door de Nederlandse wateren. Vissers waren er dol op, het was het vet op de botten. Maar na de komst van de Afsluitdijk - de Zuiderzee werd het IJsselmeer - zie je nauwelijks ansjovis meer in Nederland. Wel in de rest van Europa. In zo'n beetje ieder vissersdorp in Italië, Spanje, Frankrijk of Griekenland viert men een ansjovisfeest. In het Spaanse Málaga begraaft men symbolisch een ansjovis bij het slot van het carnaval. In Cantabrië is er een officieel ansjoviscafé...

Met een inleiding van Mathijs Deen.

Ons eerste echte gesprek voeren we in de werkkamer van haar moeder. Zij op de donkerblauwe bank, ik in een dito fauteuil, onhandig krabbelend in het opschrijfboekje op mijn schoot.

Het is een nieuwe Leuchtturm, zo’n chique met lijntjes en paginanummering, door deze schrijfwarenfetisjist speciaal voor dit doel aangeschaft.

De bladzijden leeg, het omslag geel.

‘Waarom niet oranje?’ vraagt Amalia.

Pas als ik haar aankijk, zie ik haar spottende blik.

Met 'Amalia' zet Claudia de Breij de ...

Op het altaar van de ratio hebben we de mogelijkheid ons te verwonderen geofferd. Ironisch genoeg zit dit wetenschappelijke vooruitgang in de weg. Die bestaat immers bij gratie van de grenzeloosheid van de verbeelding, van buiten protocollen durven te denken. Samenleven met de dood deed Lieke Marsman verder kijken: van mystici tot ufo's, van kwantummechanica tot christelijke denkers. Een filosofische trip tot in de diepten van de menselijke geest, afgewisseld met dagboekfragmenten die beschri...

In een appartement in Antwerpen, op de vijfde verdieping, woont een prille zeventiger. Hij houdt van jazz, van lezen, van denken en kijken. En daar dan over schrijven. Zijn naam is Josse De Pauw, en al vijf jaar denkt hij twaalf keer per jaar na op papier voor de Standaard der Letteren. Dat denkwerk werd nu voor het eerst gebundeld in een authentiek, scherpzinnig en warm boek.