Geef nooit op is het intieme en inspirerende verslag van de weg die Bernardine Evaristo heeft afgelegd. Na decennia als baanbrekend schrijver in de marge nam ze eindelijk haar plaats in de schijnwerpers in. Ze brengt haar strijd tegen de gevestigde orde in kaart. Aan de hand van haar eigen ervaringen levert ze bovendien een essentiële bijdrage aan de huidige debatten over kwesties zoals ras, klasse, feminisme, seksualiteit en ouder worden.

Dit is een uniek boek over trouw blijven aan jezelf...

Europeanen klagen graag dat de Europese Unie zo verdeeld is, zo traag en zo zwak. Maar geloof het of niet, het Habsburgse Rijk was net zo. Tijdrekken, conflicten vermijden, permanent hervormen en lelijke compromissen sluiten waren hoekstenen van het Habsburgse bestuur. Met fortwursteln, doormodderen, gaven de keizers vele volkeren, talen en culturen een dak boven het hoofd – en dat maar liefst zeshonderd jaar lang. Daar kan de EU, die al even multinationaal is, nog iets van leren. Kan het z...

Wanneer de jonge schrijver Anton Stolwijk besluit een reis te maken langs de plekken waar Nederland vocht tijdens de wrede Atjeh-oorlog (1873-1942, meer dan 100.000 slachtoffers), ontdekt hij dat de oorlog op verrassende manieren voortleeft in Atjeh. Niet alleen in de opgewonden verhalen van de plaatselijke geschiedenisvereniging, maar ook in de herinneringen van een aan lagerwal geraakte jonkvrouw, in de praktijkruimte van een dokter van het Indonesische leger, in een tragisch spookverhaal v...

Als op 24 februari 2022 Russische tanks Oekraïne binnen rollen, begeeft Jaap Scholten zich vanuit Hongarije naar de grens om een jong gezin uit Kyiv te helpen. In de weken die volgen raakt hij meer en meer betrokken bij de strijd. Scholten zamelt geld in voor drones, reist in zijn pick-up door het land in oorlog en bezoekt een begrafenis in Irpin met de directrice van een Kyivse cake-fabriek. Van een Amerikaanse sniper hoort Scholten over het leven aan het front en over de reddingsactie van ...

In 2001 en 2004 kreeg Martijn Roessingh in China zijn adoptiekinderen overhandigd. Zijn eerste dochter was bij de overdracht tien maanden oud, zijn tweede dochter zeventien maanden. Over hun achtergrond wist hij niets. Om daar meer over te weten te komen gaat hij opnieuw naar China. In zijn zoektocht naar de herkomst van zijn kinderen ontdekt hij de soms bizarre gevolgen van de Chinese bevolkingspolitiek. Hij ontmoet moeders die hun baby hebben weggelegd, kinderen die zijn afgestaan, medewerk...

Alle mensen zijn nat, maar Nederlanders zijn het natst. Niet alleen bestaan wij – zoals iedereen – voor meer dan 70 procent uit water, wij wonen bovendien in een land dat voor een vijfde deel uit water bestaat en waar ook nog eens jaarlijks gemiddeld zo"n 80 centimeter regen valt. Kan het natter?

In H2Olland wringt Maarten Asscher Nederland eens grondig uit en dat levert prachtige teksten op over de Afsluitdijk, over watertorens, tunnels en bruggen, over de Watersnoodramp, over Schokland, S...

In Mijn Afrikaanse telefooncel komen Afrika, het Midden-Oosten en Oost-Europa - de drie gebieden die Lieve Joris de afgelopen dertig jaar bereisde - voor het eerst samen. Met liefde en mededogen beschrijft ze de mensen die ze ontmoet; ze duikt onder in hun levens en trekt de lezer mee naar binnen.De Malinese Bina die haar tot beschermheilige van zijn telefooncel maakt, de Koerdische Ismaïl die Baudelaire leest in de binnenlanden van Syrië, de Hongaarse Szabolcs die in de ban raakt van een v...

In 'De laatste man" verteld Hans Goedkoop het verhaal van zijn grootvader. In 1948 verovert een Nederlandse officier in Indië het bolwerk van de opstandelingen die het land onafhankelijk willen maken en arresteert hun leider Soekarno. Hij maakt promotie en wordt generaal-majoor. Maar als de onafhankelijkheid toch komt en hij repatrieert, krijgt hij alleen nog werk als adviseur van de Haagse brandweer.Hoe kan dat?Dit is een familieverhaal. Als kleinzoon van de officier ontrafelt Hans Goedkoop...

Anderhalve eeuw geleden had je geen sport. Niet de sportscholen maar de kerken zaten vol. Sport was iets van lang geleden, van de oude Grieken. Maar nu is homo ludens verworden tot homo adidas. Trainen moeten we. Alleen dieren weten beter: die doen niet aan sport en zijn toch zo fris als een hoentje. Misschien moet de mens meer laten en minder doen, met de handen vaker in de mouwen voor de enige sport waar je wijzer van wordt: hersengymnastiek.

Min Kym is een wonderkind. Ze heeft absoluut gehoor, speelt al vanaf haar zesde viool en wordt op haar zevende - als jongste student ooit - toegelaten op de prestigieuze Purcell School of Music. Als ze elf is, wint ze haar eerste internationale prijs en op haar dertiende maakt ze haar internationale debuut bij de Berliner Symphoniker. De wereld van roem en succes lonkt.Op haar 21e vindt Min haar viool, dat ene instrument waarmee ze onlosmakelijk is verbonden, en waarmee ze een haast persoonli...