In de Zomer van 2004 vertrekt de Nederlandse illustrator en kunstenaar Pepijn de Jonge (1976) te voet naar Wenen. De reis zal een zoektocht zijn naar de in 2000 overleden Oostenrijkse schilder Friedensreich Hundertwasser.

Eenmaal aangekomen in Wenen overhandigt hij een prentenboek aan de schrijfster Käthe Recheis.

Wil je meer te weten komen over Pepijn de Jonge? Kijk dan op www.debewegendeaarde.com

Al voor 1970 ontstond mijn fragmentatie techniek. In 1973, tijdens het tekenen van een aantal landschappen in Rijsoord in Zuid-Holland ontdekte ik dat verticaal tekenen en restvormen te zien als beeldelementen, voor mij de oplossing was voor veel schilderproblemen. Het is uiteindelijk mijn eigen handschrift geworden die ik toepas in diverse technieken en thema’s.

Vanaf 1973 schilderde ik een serie grote schilderijen waarin ik het onderwerp in beeld- en kleurvlakken ging vertalen. Een werkwi...

In het voorjaar van 2016 tref ik Harry van Zomeren in het klein Pinetum op landgoed Schovenhorst.

Hij is aan het tekenen en is erg enthousiast over onze bomentuin.

Hij vertelt hoe hij zittend in het park de tekening als vanzelf uit zich ziet vloeien, zo voelt hij zich verbonden met onze bomen.

Het is een productief voorjaar geworden, vele bomen zijn geportretteerd en later ook in kleurrijke schilderijen vereeuwigd.

Bij het bekijken van zijn tekeningen valt me op...

André Schreuder maakt figuratief werk,veelal in heldere kleuren over diverse onderwerpen. Hij bestudeert alle onderwerpen die hij schildert grondig en kiest dan de kleuren,die het meest het onderwerp ondersteunen.

For English please see below

Reading by Osmosis. Nature Interprets Us toont kunstwerken die niet door mensenhanden zijn gemaakt: een overwoekerd hek, een onderwatervideo, een gehavende discobal. De makers? Klimop, een octopus en de tijd. Als we erkennen dat ook dieren en planten de wereld ‘lezen’, interpreteren en (op artistieke wijze) transformeren, is de traditionele tegenstelling tussen cultuur en natuur dan nog langer houdbaar?

Semâ Bekirovic herkent zich niet in het beeld van de kun...

Yayoi Kusama (Matsumoto, 1929) is in de afgelopen decennia uitgegroeid tot een van de bekendste en meest geliefde kunstenaars ter wereld. Velen kennen haar polkadots, pompoenkunstwerken en infinity rooms. Minder bekend is dat zij in het Nederland van de wilde jaren zestig een basis legde voor haar baanbrekende artistieke oeuvre. Tussen 1965 en 1970 woonde en werkte Kusama verschillende periodes in Nederland, waar haar fallus-kunstwerken en haar happenings een sensatie veroorzaakten. Het polit...

Carel Willink (1900-1983) woonde bijna heel zijn leven in het gebied rondom het Rijksmuseum. De wereld waarin hij leefde, veranderde hij soms in een wereld die hij schilderde. Hij maakte foto’s van allerlei huizen en beelden in zijn nabije omgeving en gebruikte die in zijn atelier voor een compositie. Daarin zijn elementen uit de werkelijkheid aangevuld met zijn fantasie. Amsterdam door de ogen van Carel Willink toont zijn foto’s en de schilderijen die hij ervan maakte. Zijn biograaf

Rém...

Go to the theatre with Rembrandt and discover how painters and theatre-makers in seventeenth-century Amsterdam were inspired by each other.

During Rembrandt’s lifetime, theatre played an increasingly important role in the everyday lives of Amsterdam’s citizens. Rembrandt, too, saw theatre and was inspired by it. He used various directing techniques to create images that tell fascinating and convincing stories: from facial expressions and hand gestures to costumes and accessories. He also ...

De auteur gaat uit van de stelling dat kunst bijdraagt aan kennisvorming door middel van een eigen epistemologie met een eclectische onderzoekspraktijk. Daarbij treedt hij in dialoog met cultuurtheoretische concepten rond Vrijheid en Openbaarheid. Als voorbeeld gaat hij in op het werk van kunstenaars en filosofen, waarvan het werk het kernthema van de overdracht van kennis en ervaringen als continue onderzoeksproces verduidelijken.

‘It is weight that gives meaning to weightlessness.’

Als één uitspraak het werk en met name de serie ‘torsen’ van Els Kingma typeert dan is het wel deze van de beeldhouwer Isamu Noguchi , een leerling van Brancusi. Haar uit zware stenen gehouwen ‘torsen’ richten zich moeiteloos op, lijkt het, in hun streven naar gewichtloosheid en onthechting. Het is alsof de ranke lichamen zich aan de massieve steen willen ontworstelen. Ze articuleren de overgang naar een andere werkelijkheid,...