Wim Weve bestudeerde ‘Het Gezicht op Delft‘ en ‘Het Straatje‘ van Johannes Vermeer met een bouwhistorisch oog en ontdekte nieuwe interessante aspecten. ‘Het Gezicht op Delft’ blijkt een accuraat gezicht op die stad te zijn. Vermeer heeft daarop geen gebouwen aangepast of verdraaid en heeft de brug tussen de stadspoorten correct afgebeeld. Het huist met de trapgevel op ‘Het Straatje’ moet een bestaand huis geweest zijn.

Vaak veronderstelde bouwkundige ‘fouten’ blijken op bo...

Rembrandt and his Contemporaries presents 35 works from a unique private collection in New York: The Leiden Collection. It comprises renowned works by artists including Rembrandt van Rijn (1606-1669), a painter who embraced the principle that, to be a great artist, it was necessary to produce history paintings. The pictures tell mythological, biblical and allegorical tales and are of exceptional quality.

Fenomenale vrouwen in de schilderkunst is precies wat de titel doet

vermoeden: een royaal overzicht van meer dan 300 vrouwelijke

schilders en hun werk, dat zich uitstrekt over bijna vijf eeuwen.

Dit baanbrekende boek geeft een rijkere en meer diverse vertelling van het verhaal van de schilderkunst dan tot voor kort werd aangehouden. Met kunstenaars van over de hele wereld, bekende vrouwelijke schilders uit de geschiedenis en de meest spraa-kmakende rijzende sterren van vandaag. Alfabetisch ...

Nog nooit was er een betere manier om de nadruk op vorm en emotie te leggen als met het weglaten van kleur. De zwart/wit foto is om die rede bij uitstek geschikt om de schoonheid te benadrukken die anders aan ons voorbij zou gaan. Of het nu gaat om architectuur, kunst, design, het menselijk lichaam of de natuur, met dit licht/donker spel is het onmogelijk om niet onder de indruk te zijn van al dit schoons. In dit vierde deel van weer een 280 pagina's tellend meesterwerk neemt Alain de Ling u ...

Mother’s Milk (re)constructs the story of Ilse, the author’s grandmother. Alienated in the psychiatric hospital of La Timone, in Marseille, Ilse resided there from 1952 until her death in 1983. Bringing together archival material, correspondences and conversations narrated via documentary poetry, Marie Ilse Bourlanges assembles the fragments of a family history hiding in plain sight.

An undertow of embodied memory meets the flow of institutional remembrance, drawing parallels between the ...