Dit doe-boek is speciaal geschreven voor kinderen die een klasgenoot, broer, zus, vriend of vriendin met ADHD hebben. In toegankelijke taal en via gevarieerde oefeningen en herkenbare voorbeelden leren zij wat ADHD is en hoe het is om ADHD te hebben.

Op een speelse manier krijgt de lezer begrip voor kinderen die anders zijn door hun ADHD en leren ze rekening met hen te houden en waar mogelijk te helpen. De belangrijkste doelstelling is respect krijgen voor en het leren accepteren van iemand ...

Alle kinderen verdienen het om met plezier naar school te gaan. Ook jongens. Als we als onderwijsprofessionals ‘de jongenscode’ goed leren begrijpen, weten we beter wat zij nodig hebben en wat goed onderwijs aan jongens inhoudt.

In dit boek laat René van Engelen zien wat er dan zo specifiek is aan jongens en hun gedrag: zo zijn ze gemiddeld genomen actiegerichter, gevoeliger voor competitie, minder taakgericht en verloopt de sociale en emotionele ontwikkeling anders dan bij meisjes.

Acht...

Met de aanpak Close Reading help je leerlingen om prentenboeken en teksten daadwerkelijk te doorgronden. Close Reading zorgt er niet alleen voor dat leerlingen deze beter begrijpen; door de gevarieerde werkvormen beleven ze er ook veel plezier aan.

Hoe geef je Close Reading concreet vorm in jouw groep? Dit boek bevat tien compleet uitgewerkte lessenseries voor groep 1 tot en met 3. Per lessenserie (van drie sessies) staat steeds één prentenboek of tekst centraal. Gekozen is voor mooie, vaa...

Teken je gesprek is een veelgebruikte, interactieve gespreksmethode. In dit deel vormen gedachten het uitgangspunt.

Gedachten, overtuigingen, mindset, piekeren, angsten en faalangst komen allemaal aan de orde. Door de tekening die je samen met de probleemdrager maakt, wordt in één oogopslag zichtbaar wat iemand denkt, daardoor voelt, en wat de invloed daarvan is op het gedrag. De probleemdrager kan zo de eigen gedachten onderzoeken en zelf tot inzichten komen, om vervolgens gedachten en ge...

*Het klasgesprek over het nut van mijn geschiedenisles ging een verkeerde kant uit. Elk argument werd beantwoord met een nieuwe vraag waarop ik al helemaal geen antwoord wist te formuleren. Ik waagde een laatste poging. Nummer drie. ‘Wist je, Mieke, dat de Romeinse keizers vroeger ook hun nagels lakten?’ De jonge vrouw met autisme voelde dat mijn pogingen op niets uitdraaiden en maakte ook duidelijk dat voor haar de discussie gesloten mocht worden: ‘Boeien!’*

Kinderen en jongeren met ...