Ivar Schute was archeoloog. Hij werd bekend door zijn onderzoekswerk in de naziconcentratie- en vernietigingskampen Westerbork, Vught, Amersfoort, Bergen-Belsen en Treblinka, maar vooral door een jarenlange opgraving in Sobibor. In Sobibor vonden hij en zijn team de fundamenten van de gaskamers. Daarover schreef hij het

boek In de schaduw van een nachtvlinder (2020).

In 2021 kreeg hij een hersenbloeding die leidde tot afasie. Toch wilde hij blijven schrijven, onder andere over zijn ziekte. Nu...

'Tango met jeugdzorg' geeft een krachtig beeld van de praktijk van de jeugdzorg.

'Tango met jeugdzorg' biedt een breed palet van verhalen in de jeugdzorg. Verhalen van ouders van een kind dat onder toezicht of uit huis is geplaatst, maar ook van pleegouders, pleegkinderen en medewerkers van bureau jeugdzorg. Ook is gesproken met een bestuurder van Bureau Jeugdzorg, een Tweede Kamerlid, een kinderrechter, een advocaat en medewerkers van de Inspectie Jeugdzorg.

In de verhalen van de ouders komen ...

Ex-dakloos, en nu … is het vervolg op het boek ‘Wat ik nou toch heb meegemaakt! Verslag van een jaar dakloosheid' dat in 2017 verscheen en waarin Wim Eickholt beschreef hoe hij in 2015 dakloos werd, in de nachtopvang terechtkwam, afkickte van zijn drankverslaving, met behulp van de ondersteuning van velen weer opkrabbelde en uiteindelijk weer een eigen woning kreeg.

Eind goed, al goed zou je dan zeggen. Maar ondanks vele pogingen is het Wim nog steeds niet gelukt om een reguliere baan te ...

In 2011 en in 2019 schreef ik dat de effectiviteit van de jaarlijkse griepprik niet bewezen is. De overheid blijft de griepprik echter promoten en sommige Tweede Kamerleden willen hem zelfs verplicht stellen voor mensen die in de gezondheidszorg werken, maar ook daarvoor geldt dat er geen effect is aangetoond. En dat is een slechte zaak. Want de adviezen voor de griepprik worden gegeven door specialisten met conflicterende belangen met de vaccinindustrie. Op het ministerie van VWS is in de to...

Sinds de eerste ontmoeting in 2018 schrijft Anne van Winkelhof brieven aan haar psychiater, bij wie ze in therapie is. De brieven geven een uitzonderlijk kijkje in een therapieproces, nemen je mee de spreekkamer in en tonen het verloop van een therapeutische, maar vooral menselijke relatie.

Alles wat ik wilde zeggen maar niet zei gaat over een zoektocht naar contact, intimiteit, naar gezien en erkend voelen, en is een onderzoek naar een taal die past. Een taal die voorbij gaat aan psychiatri...

Een bron van zorg geeft een beeld van de vaak ‘ongeziene helden’ van de mantelzorg. Volgens het CBS verleent ruim 12% van de Nederlanders mantelzorg. Zonder deze onbaatzuchtige hulp zou de zorg voor onze naasten vastlopen. Maar hoe blijf je als mantelzorger overeind en geef je het zorgproces voor de ander èn jezelf menswaardig vorm? En hoe voorkom je dat het je, naast bijvoorbeeld je baan en zorg voor je gezin, opslorpt? Dit boek geeft een schat aan achtergrondinformatie en handvatten di...

Ruim twee miljoen inwoners van Nederland zijn elders op de wereld geboren. Voor veel van deze mensen is Nederlands niet de moedertaal (moerstaal), ze zijn 'anderstalig'. Hoe is het om anderstalig te zijn en omringd te worden door moedertaalsprekers? Tegen welke problemen loop je aan? Heeft anderstaligheid voordelen? Hoeveel impact heeft het op je leven?

Taaldocent en zangeres Mariska Reijmerink is haar hele leven al gefascineerd door taal, als een wezenlijk onderdeel van je identiteit. Mariska...

Monika Eberhart (1965) kwam op twintigjarige leeftijd tijdens haar eerste baan in de thuiszorg voor het eerst in contact met mensen met dementie. Toen nog als huishoudelijke hulp. Al snel ging haar voorkeur uit naar werken met deze doelgroep, mede door de natuurlijke klik die ze tijdens haar werk bleek te hebben met mensen met dementie. Later volgde ze de opleiding verzorgende individuele gezondheidszorg (VIG) en MMZ4 (medewerker maatschappelijke zorg), beide met als specialisatie Dementie.

Ga...

Zwerven, leven op straat, de ultieme vrijheid. Leven zonder bindingen. Leven zonder verantwoordelijkheid. Niet weten wat de dag zal brengen. Mooi bezongen in weemoedige liedjes. De blues van Harry Muskee, Ry Cooder en Tom Waits. Prachtig vormgegeven in ontroerende films als Paris Texas en Barfly. Mooie shots van helden die aan het eind de zonsondergang tegemoetrijden. Ver weg van alles en iedereen. Helaas kloppen deze romantische beelden niet. Bukowksi, de schrijver van de roman Barfly, verte...

Wat gebeurde er in de jaren 1940-1945 in de stichtingen Rosenburg en Bloemendaal? De twee grote psychiatrische stichtingen lagen op nog geen vijf kilometer afstand van elkaar in Den Haag. Deze voorlopers van de huidige Parnassiagroep waren wezenlijk verschillend van elkaar qua cultuur en levenssfeer. Maar de Duitsers maakten geen onderscheid. Beide stichtingen moesten hun patiënten naar elders evacueren. Joden werden weggevoerd met een zekere dood voor ogen. Tegelijk probeerden besturen, art...