Dit boek speelt in het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog. Jantje, zoon van een dorpsdominee, groeit op in Wartena en beleeft samen met zijn vrienden spannende avonturen. Zijn ouders hebben een noodziekenhuis en misleiden de bezetter waar ze kunnen. Jantje is een ondernemende jongen, die zich soms flink in de nesten kan werken.

Het verhaal wordt op spannende en ook humoristische wijze verteld, zonder de gevolgen van de oorlog te bagatelliseren. Al heeft dit boek een kind als hoofdpersoo...

De taal van mensen met dementie is een taal zonder omwegen. Een taal die ruimte laat voor wat niet te

verwoorden is. Vol zeggingskracht en altijd betekenisvol, al is er in eerste instantie misschien geen touw aan vast te knopen. Een eigen taal: het Dementees.

Poëzie

Dementees lijkt in veel opzichten op poëzie. Het onttrekt zich aan gesloten interpretaties, nodigt uit tot meebewegen en doet een sterk beroep op onze verbeeldingskracht. Waarom mensen met dementie dan niet serieus nemen als dic...

Om een veilige setting voor de cliënt te creëren, is de ontmoeting nodig tussen hulpverlener en cliënt. Ontmoeten betekent om te beginnen gelijkwaardigheid: ik ben niet beter of verder dan jij. Het betekent ook transparant en echt zijn. Ook dat biedt veiligheid, want dan zijn er geen dubbele agenda's. Jij bent oké, in wie en waar jij bent, net als ik.

In de psychotherapie is de relatie tussen hulpverlener en cliënt een van de belangrijkste succesfactoren. Het slagen van de therapie hang...

Na de geboorte van mijn zoon eind 2014 zakte ik als een kaartenhuis in elkaar. Ik was op. Dat waarvoor ik eindeloos van jongs af aan gestreden had, een normaal en gelukkig bestaan, was met zijn komst compleet. Hoewel dit een tijd van gelukzaligheid zou moeten zijn, liep dit voor mij anders. Het was alsof het beest dat vroegkinderlijke traumatisering heet dit moment geduldig had afgewacht. Het golfde en kolkte als een stortvloed over me heen.

In 2015 kreeg ik de diagnose Complexe Posttraumatisc...

De Rotterdammer Siem van den Hoonaard (1900-1938) geldt als een van de grondleggers van de Nederlandse metaalplastiek. Hij was in ons land de eerste beeldhouwer die zijn plastieken opbouwde uit aan elkaar gesmede platen en draden van koper. Zijn onderwerpen kwamen bij voorkeur uit de klassieke mythologie en de Rotterdamse 'roaring twenties', waarvan de plastieken Saxofonist, Negerdans en Filmster de markantste voorbeelden zijn. Zijn voornaamste werkstuk is Vechter, een beeld dat bij aanraking...

Wat een rijkdom aan beelden en mooi hoe jij deze beelden kunt lezen en duiden.

Elisabeth Appenrodt, euritmiste in Den Haag.

Deze diepste laag wordt pas zichtbaar als ‘alles klopt’. Je kunt die slechts benaderen door … steeds maar vragen te blijven stellen. Het mooiste van sprookjes is misschien ook wel dat: de kunst om weer te leren vragen. Als je dankzij het geduldige vragen plotseling iets op zijn plek ziet vallen, of plotseling een inzicht krijgt in iets veel groters, dan zie je zi...

Tot op de huid is een bundeling van bevlogen columns over de huid en al zijn afwijkingen. Leerzaam, vrolijk en op inspirerende wijze beschrijft dermatoloog Christiaan Bakker de ervaringen uit zijn praktijk. Een bont overzicht aan huidaandoeningen passeert de revue, en een evenzo kleurrijke verzameling aan interessante personages. Hun verhalen zijn uit het leven gegrepen en telkens herkenbaar. De auteur weet de lezer mee te nemen in zijn onbevangen leergierigheid naar dat fantastische orgaan, ...

Het verhaal in dit boek is geen makkelijk verhaal over heldendom of slachtofferschap. Het is het moeilijke en pijnlijke verhaal over een familie die de verkeerde kant van de geschiedenis kiest en daarin zelf bijna ten onder gaat. Tegen de achtergrond van grote gebeurtenissen in de twintigste eeuw moet de familie keuzes maken en onder invloed van de omstandigheden, grote stommiteiten en diepe wanhoop, kiest een aantal familieleden verkeerd, terwijl andere juist het slachtoffer worden. De gesla...

Schrijver André Dierick leerde de Poolse arbeidsmigrant Tomasz kennen toen hij 28 jaar oud was. Tomasz had zijn geboorteland Polen zes jaar eerder verlaten. Aanvankelijk vertelde hij dat hij naar Nederland was gekomen, omdat hij dacht hier veel gelukkiger te kunnen worden dan in Polen. Later werd duidelijk dat er ook heel andere redenen waren waarom hij zijn land was ontvlucht.

De schrijver kwam met hem in contact door het project Samenspraak, bedoeld om mensen met reeds enige ervaring in ...

“Ik voelde me alsof mijn hart ophield met kloppen en ik kon letterlijk niet meer ademen… Ik wilde hem vasthouden, maar zelfs dat deed zo ongelooflijk veel pijn. Woede, maar vooral verdriet overheerste en angst… Ik moest en zou ervoor zorgen dat hij hier bovenop kwam. Ik voelde me vreselijk schuldig, ik had hem zo het hol van de leeuw ingeduwd. Ik voelde me zo intens verdrietig.” – Esther.

“Ben er voor je kind en luister niet alleen met je oren maar met al je zintuigen. Bied het k...