Ik switch. Van ‘ik ben zo moe’ kom ik in een andere gemoedstoestand. Ik kan dat. Ik kan dat nu! Even was ik vergeten dat ik juist dat, en nog veel meer, geleerd heb in het jaar van ziek zijn. Zoals ik ook het liefst dat jaar was vergeten.

In dit boek beschrijft Gerdie Bours-Willems hoe haar leven totaal veranderde op de dag dat ze de diagnose borstkanker kreeg. Ze voerde een strijd op meerdere fronten. Persoonlijk, tegen de ziekte zelf maar ook om de beste behandeling en de meest geschi...

Op Oudejaarsavond 2011 kwam het verlossende telefoontje, er was een nieuwe lever voor mij gekomen. Ik zou een nieuw – gezond – leven krijgen. Voor het eerst, want door de zeer zeldzame stofwisselingsziekte MPI-CDG had ik in mijn 28-jarige leven vaak lange periodes in het ziekenhuis doorgebracht. Het zou een experimentele transplantatie worden, nog nooit eerder had iemand ter wereld met deze stofwisselingsziekte een nieuwe lever gekregen.

Toen Fiona Waddell hersteld was na alle complicati...

Je kind verliezen is niet te bevatten en alles verandert ingrijpend.

Je komt naakt te staan, naakt tot op het bot.

Wat je voor waar aannam bestaat niet meer, je moet jezelf opnieuw uitvinden.

Hoe verwerk je zoiets groots, is er nog wel leven daarna?

Langzaam opstaan uit de puinhopen van verdriet. Je weg vinden met behulp van opleidingen, trainingen, workshops, retraites, satsangs, pillen en therapieën.

Want het enige wat je kunt doen is goed voor jezelf zorgen.

Marcia komt uit een warm nest. Samen met haar twee jaar oudere zus heeft ze een onbezorgde kindertijd. Ze gaat graag naar school en voelt zich er op haar gemak. Maar de overgang van de basisschool naar de middelbare school is voor haar gigantisch groot. Van een veilige en vertrouwde omgeving komt ze terecht in een omgeving waarin ze vanaf het allereerste moment de druk voelt om te moeten presteren. En dan begint het. Ze moet van zichzelf de controle houden en levert daar bovenmatige inspannin...

Het waren de moeilijkste jaren van zijn leven geweest, die eerste eenentwintig. Hij was een slow starter geweest. Hij wist niet wie hij was, wat hij was en waar hij was. Hij gleed weg, vond geen houvast. De anderen waren vreemden voor hem. Hij probeerde krampachtig aan te haken, maar de Duisternis trok aan hem.

Peter heeft moeite zijn weg te vinden in het leven. Van zijn ouders krijgt hij weinig steun. Die hebben het druk genoeg met elkaar. Ook zijn boer en zus spelen slechts een zijdelingse ...

Nu ervaar ik die lange tijd op de gesloten afdeling als de slechtste tijd van mijn gehele opname. De verpleging vond ik wel oké. Maar mijn psycholoog kwam in mijn beleving ernstig tekort, met name omdat ik geen goed werkend antidepressivum had en geen gesprekken met een psychiater.

Op een dag werd ik dan toch een keer opgeroepen door de afdelingspsychiater van de gesloten afdeling. Maar helaas ..., ook hij experimenteerde niet met andere pillen. Hij zei alleen "dat ik de kans moest krijgen o...

Haven in de mist speelt in het laatste oorlogsjaar en is gebaseerd op historische feiten, waarbij het scenario telkens wisselt tussen Amsterdam en Oost-Groningen. Vader en moeder Frye nemen in het door honger geplaagde Amsterdam het dramatische, maar onontkoombare besluit om hun twee kinderen in Oost-Groningen onder te brengen. Daar zijn ze veilig en er is genoeg te eten. Ze komen terecht in het Groningse De Bult, op de boerderij van Jan Kolder. Deze boer, gesteund door zijn vrouw Aaltje, spe...

Eén op de zes Nederlanders draagt de littekens van een stille huiselijke strijd uit de kindertijd met zich mee. In deze enerverende autobiografie vertelt Anja Vlasblom op een aangrijpende maar toch luchtige manier over de gevolgen van haar opvoeding. Zij leert de wereld kennen door de bril van één van haar ouders en komt verkreukt tevoorschijn.De bijl die altijd op de rand van de kolenkit ligt, is weg. Gaat die gebruikt worden om mij ... Opvallend is dat niemand iets van deze traumatiserin...

De foto van oom Kees stond op de schoorsteenmantel bij mijn opa en oma in Groningen, waar we elke kerst gingen logeren. De donkere ogen van Kees keken mij niet aan. Ze konden me dus niet volgen in het nameloos verwijt dat de oorlog zinloos was geweest. De fotograaf had kennelijk verzuimd Kees te vragen naar het vogeltje te kijken. Dat was maar beter ook, want zoiets draaide altijd uit op een onvermijdelijke teleurstelling. Er zat geen vogeltje in, wist ik als kind al.

Herman Smith vertelt in...

In het voorjaar van 1962 werden halsoverkop duizenden militairen naar Nieuw-Guinea gestuurd. Voor het overgrote gedeelte dienstplichtigen. Het conflict tussen de Indonesische regering en Nederland sleepte al vanaf de onafhankelijkheid in 1949. Nu dreigde een regelrechte oorlog.

De voorbereiding op de missie bestond uit het uitdelen van een boekje met wat weetjes over Nieuw-Guinea en een uitgebreide uitleg van het regeringsstandpunt.

Daar moesten de militairen het mee doen.

Pim Oskam, net vie...