'Langzaam ga ik een beetje dood.

Ik hoop dat ik volgend jaar nog 15 mag worden!'

Druppels op mijn wimpers is het trieste verhaal over een jong meisje dat probeert te overleven in een gezin waar zij de dupe is van mentale en fysieke mishandeling.

Hier is mijn tweede boek! Samen met SPOOKLOPER goed voor 127 korte verhalen! Uit mijn jeugd in Friesland. Over school en studie. Over werk in het café en bij DE bank. Over vrouw en kinderen. Over muziek: De Blues! Met vakantie in het buitenland. Sport: voetbal en hardlopen. Genre: Humor.

Mocht het ooit tot verfilming op locatie komen, dan moeten de camera's in 9 landen en op 3 continenten draaien!

Heerenveen,

Johan Wijngaarden

Vanaf mijn bed zie ik hoe ze druk met hem in de weer gaan. Ondanks het zuurstof- masker dat hij op zijn mondje gedrukt krijgt verandert hij van kleur. Was hij toen hij geboren werd nog mooi roze, nu ligt daar een klein grauw hoopje. Vechtend voor zijn leven. Bizar hoe je leven opeens van groot geluk naar pure angst kan gaan. De tijd gaat opeens zo langzaam. Verpleegkundigen rennen de kamer in en uit. Een kinderarts komt de kamer binnen hollen. Maar alles lijkt wel in slow-motion te gaan. Een ...

Herinneringen? Jack weet hoe het werkt. Vertellen wat je zag en hoorde, dacht of voelde. In korte stukjes worden kleine gebeurtenissen uit het verleden weer tot leven gebracht. Iedereen herkent zich in beschrijvingen van familie-uitjes en logeerpartijen, vrienden op avontuur in de duinen, later op kroegentocht, collega’s en situaties op het werk. Alles met de uitstraling van menselijkheid. De kwetsbaarheid van geluk, en de gebeurtenissen die mensen met elkaar delen in het leven van dag tot...

Herinneringen? Jack weet hoe het werkt. Vertellen wat je zag en hoorde, dacht of voelde. In korte stukjes worden kleine gebeurtenissen uit het verleden weer tot leven gebracht. Iedereen herkent zich in beschrijvingen van familie-uitjes en logeerpartijen, vrienden op avontuur in de duinen, later op kroegentocht, collega s en situaties op het werk. Alles met de uitstraling van menselijkheid. De kwetsbaarheid van geluk, en de gebeurtenissen die mensen met elkaar delen in het leven van dag tot da...

In deze autobiografische verhalen schetst Tineke Swieringa (Rotterdam, 1960) een verrassende samenhang tussen schijnbaar losstaande alledaagse observaties en gebeurtenissen, en tussen heden en verleden.

De verhalen zijn ‘meegenomen’ van een brugklasreünie, de papierbak, een bibliotheekbalie, uit slaapkamers, een theater, de trein, haar buurt en uit een garage die van schatkamer poel des verderfs werd. Andere vinden hun oorsprong voor de ooit angstaanjagende Van Brienenoordbrug, op T...

Wanneer Sanne en Stephanie elkaar tegen komen na een strandwandeling, lijken ze meer gemeen te hebben dan dat ze hadden vermoed. Beide betrapten hun partner op overspel. De dames vinden elkaar in de storm van emoties die ze beide doormaken. De manier waarop ze deze gebeurtenissen integreren in hun levens verschilt echter enorm. Terwijl Stephanie zich terug trekt om haar wonden te helen, besluit Sanne al haar monogame overtuigingen in vraag te stellen. Ze gaat op zoek naar een antwoord op de v...

Dit verhaal gaat over de periode in de oorlog dat velen zich verstopten in de Wieringermeer. Martin is een onderduiker die zich verstopt heeft op een afgelegen boerderij maar net niet in het zicht van de Duitsers.

Hij krijgt een liefdesrelatie met de vrouw die ook op de boerderij woont en die getrouwd is met een man die in Italië voor Duitsland strijdt. Ze worden verliefd, alleen mag de boer dat niet weten want die kruipt af en toe ook graag tegen deze vrouw aan.

In Martin lijkt een moorden...

Als je een familie neemt, van 3 grote mannen en klein vrouwtje , dan is dat onze familie. Waar de grote spil was, dat kleine vrouwtje onze moeder. Nooit te laat komen was haar motto, dus dikwijls hadden we tijd over en stond mijn moeder tussen ons in. Mooi dat ze het voor elkaar kreeg om ons te bedaren. Dat de laatste jaren, bedoel een jaar of 16 totaal een hel zijn geweest, voor mijn vader weet bijna niemand, want wat in huis gebeurde en tussen hun, wisten wij niet. Tot het jaar 2016 waar al...

In deze bundel vertelt Wilfred Ploeg (1953) veertig korte verhalen over ontmoetingen met jongens en mannen. Het eerste verhaal speelt in 1964 wanneer hij als elfjarig jochie onder de indruk is van een stoere jongeman met lang haar bij een Apeldoornse bushalte. De laatste episode is vierenvijftig jaar later en gaat over de ontmoeting met een Molukse jongen met een bijzondere tattoo die zegt dat hij protestant is. De verhalen zijn ook als podcast te beluisteren. In de inleiding geeft de schrij...