Na een relatief rustige zomer zit de wereld midden in de tweede golf van de coronapandemie en vecht een Amerikaanse president op een nooit vertoonde manier voor zijn politieke voortbestaan. Ging het er eerst nog gemoedelijk aan toe met applaus voor de helden van de zorg, inmiddels is de sfeer ronduit grimmig te noemen. Actievoerders gaan in gangsterstijl op huisbezoek en politici zoeken struikelend naar licht aan het einde van de tunnel. Een wereld waarover weer van alles te vertellen valt. N...

Inmiddels weten veel mensen al niet meer hoe het leven zonder corona was. De derde golf is onvermijdelijk, maar dankzij de vaccins is er ook licht aan het einde van de tunnel. Het is tijd zo langzaamaan na te denken over de vraag hoe het verder moet en vooral over de kwestie wie daar leiding aan moet geven, nu oude helden van hun voetstuk zijn gehaald en niet iedereen nog hetzelfde denkt over de beste weg uit de crisis.

NAVELKUILTJES is opvolger van de eerder verschenen bundels NAVELPLUISJES en NAVELSTAARTJES. Het recept is ongewijzigd. Het alledaagse en ogenschijnlijk nikserige, daar draait het meestal om. Een ontmoeting in de openbare ruimte, ongeziene dingetjes, huiselijk gedoe, een observatie of gedachtegang. Soms een schets uit het privéleven van de auteur dan weer een uitstapje naar het universele, niet zelden voorzien van wat humor of juist chagrijn dan wel maatschappijkritiek. Wat voor de vorige NAV...

Gedurende de corona-lockdown heb ik om de verveling te verdrijven, aan mijn kinderen avontuurlijke verhalen uit mijn leven verteld. Ik ben geoloog en nu 90 jaar oud en heb de gehele wereld bereisd. De avonturen zijn waar gebeurd en door mijzelf beleefd. De verhalen spelen zich deels af gedurende de oorlog, deels gedurende mijn vele reizen door de gehele wereld op zoek naar nieuw olievelden en metaalerts. Soms ook verhalen over mijn stamboom en filosofische zaken als kuddegeest en moderne sch...

Een formatie die zich maar voortsleept, een samenleving die tot op het bot verdeeld raakt door de maatregelen tegen corona en de opkomende devotie van een zekere journalist: het nieuws bestaat in deze periode vooral uit variaties op dezelfde thema's. Eerst dacht Roland Smulders nog dat er licht was aan het einde van de tunnel, inmiddels weet hij dat hij voorlopig niet is uitgeschreven. Er komt geen einde aan wat de mensen verzinnen om hem te verbazen.

De nullijn is een verzameling van veertig blogs die Miek Smilde in 2018 schreef. Veertig is in

vrijwel alle religies een magisch getal. In de Bijbel staat veertig voor verwachting, maar ook

voor boetedoening. Veertig is het getal van de overgang tussen het tijdelijke en eeuwige leven. Voor de auteur stond veertig in 2018 symbool voor een fase van rouw om verloren vertrouwen en het herwinnen van levensmoed.

Ken Vingerhoets is een man met een missie, en dat zal u geweten hebben. Ongeacht de huidige opvattingen die er heersen in onze samenleving kabbelt deze jonge knaap rustig verder op zijn eigen gecreëerde stroom. Nu en dan richt hij een kritische blik op de vaste normen en waarden die er heersen bij het algemene publiek, en haalt daarbij zijn neus op. Het resultaat hiervan kan u bewonderen op de diverse schrijfsels die hij op Zwaffelijzer post.

Ken Vingerhoets, dames en heren, een eigenzinnig ...

Wie iets te verbergen heeft, gebruikt vaak een rookgordijn om de waarheid te verbloemen. Zo iemand maak bijvoorbeeld van een mug een olifant en vergeet de boterberg op het eigen hoofd. Voor Roland Smulders is het koren op de molen. De wereld vaccineert zich uit de crisis en hij heeft er geen enkel probleem mee zowel de leuke als de pijnlijke onderwerpen met zijn eigen manier van kijken ter sprake te brengen. Het is daatbij aan de lezer om te bepalen hoe serieus deze het commentaar wil nemen. ...

In zijn columns richt Roland Smulders regelmatig de aandacht op zijn woonplaats Oisterwijk. Een aantal van de leukste columns zijn gebundeld in dit boekje als een eerbetoon aan een bijzonder dorp. Geniet mee van raadsleden op eekhoornjacht, niet zo geslaagde verkeersoplossingen en wat verder nog een plekje verdient in het collectieve geheugen. Een boekje dat in geen enkele Oisterwijkse boekenkast mag ontbreken.

Denken is gemakkelijk. Voor je het weet doe je het. Nadenken is een stuk ingewikkelder. Om goed na te kunnen denken moet je immers eerst weet hebben van de dingen om je heen. De inhoud van ons nadenken moet, als het goed is, in overeenstemming zijn met de wereld waarin wij ons bevinden. Het moet kloppen. Het moeilijke van nadenken zit hem in wat er ná nadenken komt: kun je oprecht zeggen dat je het weet of is het voorlopig je beste poging tot meningsvorming? Wat doe je met wat je weet? Worde...