In dit boek worden de eerste drie maanden van Madelief en Mario samen uitgebreid beschreven. Dit boek is geschreven door Mario, richting Madelief. Ons verhaal is dus hun verhaal.

“Nadat dit verhaal na 9 maanden ten einde kwam, heb ik besloten om meerdere mensen blij te maken met deze drie maanden. Het zal ongetwijfeld niet altijd meer leuk zijn, maar over één ding valt niet te twijfelen, die eerste drie maanden waren werkelijk mooi.”

Victor Hugo is de zoon van de Boliviaanse sergeant die ‘Che’ Guevara heeft vermoord. Op zijn zeventiende koestert hij echter slechts één droom : in de voetsporen treden van de ‘Che’ en Amerika bevrijden van de Amerikanen. Zo wordt Victor Hugo lid van het Chileense ‘Patriottisch Front’, redt de door Mao geschonken lievelingsschelp van Pablo Neruda, neemt deel aan de aanslag tegen de Patriarch, alias Augusto Pinochet, en komt ten slotte in Havanna terecht, waar hij generaal Arnal...

Bogota, Colombia 1975 - één van de armste en meest gevaarlijkste landen van de wereld.

In een sloppenwijk wordt Ruby (te vroeg) geboren, haar moeder een 14 jarig meisje, dat zich geen raad weet, pakt het baby'tje op en gaat wanhopig op zoek naar een veilige plek voor haar kindje...

Brabant, Nederland 2019 - Annemarie, gezond en gelukkig (gehuwd), trotse moeder van 3 fantastische kinderen.

Dit boek omvat het prachtige en aangrijpende verhaal van een oer Hollandse meid met een tintje: over ad...

De auteur: Zie hier, een vrolijke man (55) die zijn gevoel en emotie op deze wijze wil publiceren.

Volgens mijn vrienden ben ik een bijna altijd opgewekte man met veel energie die het gewend is ook zijn emotie te durven laten zien.

En ook al laat ik mijn gevoel en emotie spreken, kwam ik erachter dat dit ook op papier of per e-book te vertalen is, en bij mij, veelal in rijm.

Waarom?: Ik vind dat momenten, emoties, veranderingen, gebeurtenissen zich versterken of “beter” herinnerd worden a...

Een 21 jarig meisje schrijft over haar depressie en PTSS. ''Ik ben veranderd en zal altijd bij mij dragen wat ik heb meegemaakt. Ik ben een sterke, volwassen vrouw die weet wat ze wil, maar iedereen heeft het wel eens moeilijk. Hulp vragen is dan ook absoluut geen schande. Iedereen verdient het om gelukkig te zijn.''

Dit document is vlak na de tweede wereldoorlog geschreven door Hendrik Waslander (1914 - 1995) en geeft een realistisch beeld van het leven tijdens de jarenlange krijgsgevangenschap onder Japans bewind, in Nederlands Indië en omstreken.

Zijn vertellingen gaan over grote en kleine wederwaardigheden destijds.

Over de dagelijkse beslommeringen, zoals de jacht naar voedsel, zelfs naar geld, door stiekeme handeltjes met van de jap ontvreemde goederen.

Over de slimme manieren om de jappen af en ...

Ex-heks ...en een Patchworkfamily gaat over Lynne, een moderne geëmancipeerde vrouw die een relatie aangaat met een vent met kids. Op deze wijze ontdekt zij de wereld van gifvolle ex-heksen met alle manipulaties en pesterijen en treiterijen! En helaas ook dat alle advocaten, rechters en rechtbanken nog in de Middeleeuwen leven!

Opa is in de tachtig jaar oud. Opa is een man die moet kunnen vertellen. Sommige verhalen hebben we al meermaals gehoord. Opa is een fiere man, trots op de dingen die hij gedaan heeft. Maar hij heeft ook een klein hart, een hart dat het steeds moeilijker krijgt. Wellicht doet dit hem beseffen dat hij aan zijn laatste hoofdstuk bezig is. Toen opa op een gegeven moment liet vallen dat hij iemand nodig had om al zijn verhalen op te schrijven, stemde ik toe. Daar heb ik geen spijt van. Ik heb de...

Mira werd op haar 52ste weduwe na een gelukkig huwelijk van 32 jaar.

Omdat zij zich thuis niet genoeg kon uiten zat ze na een jaar met een dichte keel

vol emoties op de bank.

Uitgeput om iedereen er maar van te overtuigen dat het goed met haar ging en,

de mensen die dicht bij haar stonden op de been te houden.

Vele voorspelde haar dat zij in een diepe kuil zou vallen na het overlijden van haar grote liefde.

Zij besloot een weekje naar een rustig plaatsje te reizen in Griekenland.

En daar op dat bankje, bij het kleine witte kerkje aan de blauwe ze...

‘Wat vindt René er eigenlijk van?’ werd mij herhaaldelijk gevraagd na het publiceren van Roos’ perikelen. En dan antwoord ik zoals het was, dat het boek er alleen kon komen omdat René mij stimuleerde om het te maken. Daarom ben ik blij, en dankbaar dat hij voor dit boek het voorwoord wilde schrijven, op mijn verzoek.

Ik heb lange tijd gedacht dat ik niet op dezelfde manier een vervolg op Roos’ perikelen kon maken en uiteindelijk heb ik dat toch gedaan. Weer het dagboek, geen zelfhul...