Het was anno 2011. Na het maken van een

foto van een span paarden ontstond zo n bizarre

toestand dat ik hierover een verhaaltje

ging schrijven, moest ik mijn emotie kwijt?

Ik ontving toen op dat verhaal zoveel leuke

reactie s dat ik geinspireerd raakte en besloot

meerdere waargebeurde verhaaltjes te gaan

schrijven. Zo is deze collectie ontstaan.

De schrijver beschrijft in `Stille heimwee naar Nieuw-Guinea (autobiografie deel 2) zijn persoonlijke belevenissen vanaf zijn aankomst in Amsterdam in de barre winter van 1963.

Terwijl zijn familie, vrienden en overige - overwegend Nederlands Indische lotgenoten - Nederlands Nieuw-Guinea nog vóór 1 oktober 1962 halsoverkop verlieten, in Nederland werden opgevangen en in pensions werden ondergebracht, bleef hij achter. Bij zijn aankomst in maart 1963 was hij volledig op zichzelf aangewezen...

Mister Jack blaast weer stoom af op zijn zeer eigen wijze. Alles en iedereen moet het weer ontgelden. Als een dolleman springt hij van de hak op de tak. Hij is nog niet uit het gat gekropen, of hij pleurt alweer in de volgende valkuil. Op zoek naar zichzelf, de waarheid, het gelijk van de achterkant en een beetje liefde. Achtervolgd door een walgelijk fenomeen, waar alle andere ongemakken des levens bij in het niet vallen... Is er nog hoop? Is er nog liefde? Hoop is er altijd. En zolang er mu...

Zielewiet! neemt je mee in de reis door mijn leven. De oorlog met mijn verleden, mijn Wiet verslaving, negativiteit en afkicken in Schotland. Daarnaast de weg naar positiviteit, succes, wilskracht, geluk en bovenal liefde.

Er zijn veel mensen om ons heen die het leven niet meer zien zitten, die door de bomen het bos niet meer zien, die zelfmoord overwegen, omdat ze gewoon niet gelukkig zijn en niet dé juiste hulp kunnen vinden om met het leven, zichzelf, depressies en/of verslaving om te gaa...

Theo Bosma (1950) koos voor een carrière in de wereld waar verlangen wordt verheerlijkt en bezit gepredikt: de reclame. Verlangen creëert levenskracht, maar in het vervullen daarvan zit het einde besloten. Yoghurt, muesli en minirokjes is de autobiografie van een acrobaat zonder vangnet. Een levenskunstenaar die de behendigheid van het opstaan na de val beheerst door het keer op keer te doen. Maar Yoghurt, muesli en minirokjes is vooral een verhaal over liefde, lust en verlangen naar verlan...

Het verhaal start met de , voor het personage, haar eerste jeugdherinnering die zich anno 1935 zou afspelen. Hierop volgen de voor haar diepste herinneringen die haar in het leven het sterkst zijn bijgebleven en waarvan ze hoopt dat de lezer er enige levenslessen zal kunnen uit trekken. Het geheel is een aaneenschakeling van drama, religie, emoties en passie.

Bondig, maar aangrijpend zodat je dit verhaal in één keer uitleest!

Op 22-jarige leeftijd maakte mijn broer een einde aan zijn leven.

Onverwacht.

Zonder reden.

Na zijn dood veranderde mijn leven en mijn kijk op zijn leven.

Was hij hoogbegaafd? Lag daar een reden?

Joost van Gisbergen (1978) las in het voorjaar van 2005 een advertentie van het muziekblad Up Magazine, waarin om nieuwe schrijvers gevraagd werd. Niet gehinderd door enige relevante ervaring of een gepaste opleiding schreef hij uit de losse pols een paar proefrecensies en stuurde die op. Tot zijn verbazing mocht hij meteen beginnen en al snel verzorgde hij coverstory's voor het maandblad.

Wat begon als een manier om gratis cd's te krijgen werd al snel een passie voor schrijven. Joost schree...

Stukjes vanaf het prille begin omstreeks 2006 tot en met het heden medio 2013 uit het privéarchief van Mister Jack.

Columns, verhaaltjes, een paar gedichten zijn nu, op veler verzoek, gebundeld tot een TussenDoor-boek.

Maffe hersenspinsels, onnodig opgefokte kwaadsprekerij, lieve stukjes proza, serieuze vraagstellingen, diepgaande moddergooierij en wat u al niet zou kunnen verzinnen; het staat er in.

Kleine, gezellige verhaaltjes voor het slapen gaan, al zal dat dan misschien niet m...

On love & liberty

- The incredible story of a young veterinarian s life in Liberia

`The night has fallen when we land in Robertsfield International Airport, and as I step out the cabin door the warm humid air hits me unexpectedly in an exciting and sensuous yet strangely comforting way. All around me are foreign sounds and unfamiliar fragrances. I want to stay here, I think. Oh! To live here and always feel this soft warm air around me, on my skin, in my hair, against my eyes.

But for a Dutc...