Met de benoeming in 1940 van de Saks Andreas Schmidt tot Volksgruppenführer begon in Roemeensduitse kringen een proces van nazificatie. De auteur beschrijft dat de Roemeense Duitsers zich vanaf 1871 al meer en meer identificeerden met het voormalige Duitse moederland en ook hoe er vanaf de jaren 20 raakvlakken waren tussen hun culturele opvattingen en die van de Nazi’s. In deze bundel wordt duidelijk dat weliswaar niet alle Roemeense Duitsers achter Schmidt stonden, maar dat grote groepen ...