De vraag naar tijd en plaats van ontstaan van de oudtestamentische boeken en vooral naar het auteurschap, baarde de beoefenaars van de bijbelwetenschap dat aan het einde van de 18e eeuw weinig zorgen. Men deed deze vragen af met enkele globale, op een lange traditie berustende antwoorden, waarvan er sommige tot op heden in de volksmond voortleven: de boeken van Mozes, de psalmen van David, de spreuken van Salomo. Door de ontwikkeling van de inleidingswetenschap in de 19e en 20e eeuw is hiervo...

Na een uitvoerig werk over het menselijk gelaat, dat in de Engels sprekende wereld veel succes had, voelde de schrijver zich nog niet bevredigd. Hij vervolgde zijn studie en werkte zijn geschrift in verschillende opzichten om tot een nog meer uitgebalanceerde beschouwing over datgenen wat aan het uiterlijk van de mens het meest opvallende en typerende is. Hij verdiept zich in de structuur en de symboliek van het gelaat, in de kenmerkende trekken van vrouwelijke en mannelijke gezichten. Hij st...

Naar het even vaak gebruikte als zelden goed begrepen woord "existentialisme" gaat vaak een andere uitdrukking die voor de meesten een duistere klank heeft: fenomenologie. Zo schreef dr. Luijpen voor enige jaren zijn existentiële fenomenologie (Aula 68), deze beide begrippen kunnen, maar behoeven niet gebonden te zijn. Existentialisme is een wijsgerige houding, fenomenologie een methode. Men kan existentialistisch denken zonder de fenomenologische methode te volgen, zoals in het hedendaagse ...

Inleiding tot enkele centrale onderwerpen uit de methodologie en filosofie van de natuurwetenschappen. De auteur bespreekt hoe wetenschappelijke kennis tot stand komt en zich ontwikkeld; hoe de wetenschap de empirische gegevens interpreteert en zo komt tot een beter verstaan van deze gegevens. Hij behandelt de vooronderstellingen waar de wetenschap van uitgaat en de grenzen van haar mogelijkheden. Een heldere gids voor interdisciplinair onderzoek.

In 1938 verscheen dit werk als een dieptepeiling van de geestelijke achtergrond van het fascisme. Bij de derde druk in de jaren tachtig kon het worden gelezen als getuigenis van verzet tegen de machten, en nu bij de vierde druk verstaan we het vooral als een bewustwording van onze heidense afkomst. Niet historisch-lineair, als een fase, maar veeleer als een structurele dimensie. Daarin zijn we heel dicht bij de een van de toegangen tot de theologie van Miskotte: het heidendom ligt nooit achte...