Deze kunstreis-gids biedt een rijke schakering van musea die helaas onder de radar zijn gebleven, maar die op grond van hun bijzondere collecties en markante onderkomens zeker de publieke aandacht verdienen.

Zo is in een 16e-eeuws kartuizerklooster in Douai een rijke collectie Italiaanse, Vlaamse, Hollandse en Franse schilderkunst ondergebracht. En is de Herbert Foundation, die zich richt op de internationale avant-garde in de periode 1968-1989, gehuisvest in een voormalig stoommachinefabriek...

Voor Auke de Vries (Bergum, 1937) is de ruimte net zo goed een beeldhouwersmateriaal als de werkelijke materie. Met zijn beeldhouwkunst wil hij de oneindige ruimte die zich om ons heen bevindt aanraken en definiëren. De beelden wekken de suggestie van beweging, alsof er een onderdeel weg wil vliegen of juist wil landen. Soms waaieren onderdelen ver uit, om elkaar weer op een ander punt te ontmoeten of juist bijna te raken. De beelden kenmerken zich door een vrolijke, losse stijl met onverwac...

Édition francais de KONINKLIJK PALEIS AMSTERDAM (isbn 9789462621299)

Met 'Het Late Licht' keert schilder Jeroen Krabbé weer terug naar het landschap. Het landschap rond Dalfsen, de omgeving van het huis van Jeroen Krabbé, is het onderwerp van dit vlammende boek.

Maar er is iets structureel veranderd in zijn benadering van het onderwerp. Dit zijn niet de gelukzalige paradijzen van voorheen, maar heftige manifestaties van licht en kleur. Zonnestralen als bliksemschichten en de aarde als gloeiende lava op een reeks abstracte werken waarin Krabbé alle realisti...

Dit boek presenteert tuinschilderijen van Nederlandse, Belgische, Franse en enkele Duitse kunstenaars uit de periode rond 1900. Voor de impressionisten waren parken en tuinen een belangrijke bron van inspiratie.

Uitgaande van zes thema’s wordt een keur aan geschilderde tuinen gepresenteerd van kunstenaars als Leo Gestel, Pyke Koch, Herman Kruyder, Jac. van Looy, Jan Mankes, Claude Monet, Théo Van Rysselberghe, Charley Toorop, Carel Willink en vele anderen.

Een apart hoofdstuk is gewijd aan...

Winter 2018/2019 toonde het Haagse Mauritshuis Hollandse meesters uit de omvangrijke schilderijenverzameling van de Britse National Trust. De in 1895 opgerichte Trust zorgt in Engeland, Wales en Noord-Ierland voor het behoud en beheer van vele historische huizen en de interieurs daarvan. Niet eerder was zo’n omvangrijke selectie van werken uit deze bij het grote publiek weinig bekende verzameling in Nederland te zien. In de selectie zijn topstukken opgenomen van bekende Hollandse schilders ...

Het Mauritshuis in Den Haag bezit één van de belangrijkste collecties Rembrandts ter wereld. Dit nieuwe boek belicht op een verrassende manier alle achttien schilderijen die ooit onder de naam ‘Rembrandt’ in de collectie van het museum zijn gekomen. Hieronder zijn niet alleen iconische werken als 'De anatomische les' en het late 'Zelfportret', maar ook collectiestukken die inmiddels niet meer aan Rembrandt zelf worden toegeschreven. Aan de hand van historische personen, zoals stadhouder...

Het thema van dit boek zijn de zichtbare én onzichtbare schatten die eeuwenoude scheepswrakken herbergen: zichtbare schatten vooral kostbaar oosters porselein en onzichtbare schatten in de vorm van nieuwe kennis die uit de schepen en hun lading naar voren komen. Aan de hand van de verhalen rond zeven scheepswrakken wordt niet alleen een beeld geschetst van de maritieme (keramiek)handel in Oost en West van de 9de tot en met de 19de eeuw, maar ook van de ontwikkeling van de maritieme archeolog...

Sinds ongeveer 2005 schildert Jan Cremer zeegezichten. Als jonge matroos bevoer hij verschillende zeeën in het noorden van Europa. Die reizen maakten enorme indruk op hem. Behalve het fysiek zware werk en de schoonheid van de uitgestrekte watervlakten, de vrijheid die hij voelde, was er aan boord ook altijd de dreiging van het geweld van de natuur. Dat is terug te zien in zijn onstuimige doeken. Meestal is er een duidelijke zee en de hemel daarboven zichtbaar, maar soms is er geen duidelijke...

De waarheid laten zien, de feiten weergeven, de 'de leugen op zijn smoel slaan'. Zo beschrijft de graficus, animatiekunstenaar en decorontwerper John Heartfield in 1967 tijdens een interview het doel van zijn politieke fotomontages. Zijn beeldsatire wil aanklagen, ophelderen en ontmaskeren. Het is een middel in de politieke strijd.

Heartfield bouwde voort op de kracht van het beeld. Hij was ervan overtuigd dat men ‘met de foto heel eenvoudig de gebeurtenissen, de waarheid, de feiten’ kon...