Andre Schreuder, geboren in Delft in 1960, maakt figuratief werk .Meestal schilderijen, maar ook andere uitstapjes zijn hem niet vreemd. Zoals het maken van houten beeldjes, beschilderen van vazen. Een kenmerk is zijn kleur gebruik, vaste kleuren in harmonie en balans met elkaar. De onderwerpen in basis alledaags, maar vaak met een knipoog en diepere betekenis. Graag daagt hij de kijker uit om langer te denken over het geschilderde onderwerp. Een uitspraak van hem is:" De schilderijen zi...

Elke dag steeds weer..

Voel ik me verliefd op jou..

Elke dag steeds weer..

Voel ik deze liefde voor jou..

Elke dag steeds weer..

Wil ik kunnen delen met jou..

Elke dag steeds weer..

Wil ik mijn liefde geven aan jou..

Elke dag , Elke dag steeds weer..

Caz, de hoofdpersonage, lijkt in de nadagen van zijn tienerjaren nog steeds nergens op zijn plek te zijn. Op school en in zijn dorp lijken minachting, racisme en masculiniteit eerder regel dan uitzondering zijn, op zijn stage bij de gemeente wil vrijwel niemand hem in de cabine hebben, zijn vrienden in de plaatselijke provinciestad kunnen niet altijd met zijn vrije denken omgaan en thuis ziet zijn overbezorgde vader teveel van zichzelf in hem en laat deze man zich voeren door verkeerde kennis...

Kleur je weg naar kalmte met deze pagina's met rustgevende illustraties voor volwassenen. Kleur het in en laat je partner lachen door deze nog nooit eerder vertoond scheldwoorden en beledigingen.

Even ontsnappen aan de hectiek van het dagelijks leven. Laat je frustratie de vrije loop door onze therapeutische wereld van vloekwoorden en geometrische patronen. Deze unieke vloekwoorden zullen een lach zijn op kantoor of thuis. Kleur het in en hang het op de koelkast of geef het aan je vrienden of...

Even ontsnappen aan de hectiek van het dagelijks leven. Laat je frustratie de vrije loop door onze therapeutische wereld van vloekwoorden en geometrische patronen. Deze unieke vloekwoorden zullen een lach zijn op kantoor of thuis. Kleur het in en hang het op de koelkast of geef het aan je vrienden of baas om ze te laten weten wat je echt voor ze voelt. Het heeft bewezen een hilarisch effect te hebben op iedereen die het leest. Een geweldig contrast tussen prachtige kleuren en vreselijke schel...

Heb je ooit het gevoel gehad dat je hoofd aan het einde van de dag overloopt van gedachten en emoties, waardoor je geen zinnig woord meer kunt zeggen? Misschien heb je meer behoefte aan meer structuur, reflectie of gewoon wat tijd voor jezelf.

Dit voor ingevulde emotiedagboek maakt het bijhouden van je gedachten en emoties gemakkelijker. Het verlicht de druk om dagelijks zelf iets te bedenken om te schrijven. Het bevat vooraf ingevulde vragen en activiteiten om regelmatig te blijven schrijve...

Beleef de financiële revolutie met "Miljonair met een bitcoin: Het pad naar financiële vrijheid en gelijkheid". In de huidige economische crisis biedt bitcoin een alternatief pad. Dit boek gidst je door de wereld van bitcoin en laat zien hoe deze cryptovaluta cruciaal kan zijn voor je financiële toekomst.

Geen snel rijk-schema, maar een uitnodiging om met open geest de mogelijkheden van bitcoin te verkennen. Overwin uitdagingen, ontwikkel veerkracht en betreed een nieuw tijdperk van financ...

Wanneer je (eindelijk) tegen iemand durf te zeggen dat je bij de ggz loopt, krijg je negen van de tien keer een reactie met negatieve ervaringen: van de buurvrouw haar broer zijn aangetrouwde tante….

Wanneer je dan ook nog vertelt dat je al ruim 20 jaar bij de ggz loopt, dan ben je of heel erg gek of ze maken je daar gek, zodat je langer in behandeling moet blijven.

Dat je een complex levensverhaal hebt, daar staat niemand bij stil.

Dit verhaal gaat over mij. Een kind dat geboren in 1938 als oudste dochter opgroeide in een steeds groter wordend gezin. Tijdens en vlak na de oorlog was het daar zeker geen weelde maar er was altijd eten. Kleding was een groter probleem en bestond daarom meestal uit krijgertjes en als het niet paste werd het wel vermaakt. Met veertien jaar ging ik van school. Een baantje was al geregeld, mee sjouwen aan de zak van armoe heette dat. Toen In 1955 het tiende kind werd geboren was ik 17 jaar en ...

100 jaar geleden kwam Loosduinen bij Den Haag. Sindsdien zijn alweer verschillende

generaties opgegroeid, die Loosduinen niet anders kennen als een stadsdeel van Den

Haag. Daarmee wil ik niet zeggen dat het specifieke karakter van Loosduinen

verdwenen is. Integendeel. Sommigen beschouwen Loosduinen, net als Scheveningen, als

een zelfstandige enclave binnen onze stad.

Sinds mijn aantreden als burgemeester van Loosduinen, pardon Den Haag, heb ik dit mooie

én eigenzinnige stadsdeel al verschill...