Op onnavolgbare wijze beschrijft Lies Zijlmans de eerste 15 jaar van haar jeugd in Tilburg, vanaf haar geboorte in 1934. Het is een ode aan haar ouders, die ondanks de zeer sobere leefomstandigheden en de moeilijke jaren tijdens de tweede wereldoorlog, met liefde, toewijding en hard werken hun 15 kinderen hebben grootgebracht. In diverse uitéénlopende fragmenten beschrijft ze o.a. de grote invloed van de Rooms Katholieke kerk op het sociale en maatschappelijk leven en hoe zij daar als kind ...

GOOD SENSE will help us through most of the day, but there are moments when we need to purge our soul with pointless fun. In such emergencies we turn to nonsense literature. This pea-green book is a celebration of nonsense literature from all over the world, written both for children and adults. It is a reader’s guide with a simple premise: if you like the works of Edward Lear and Lewis Carroll, you may also like these hundred or so other books. This guide may read like a parody on a litera...

De kans van 0,0059% is een boek over kanker in de breedste zin van het woord. Een boek over mijn jeugd met het overlijden van mijn moeder (aan kanker) als bittere pil. Over de ontdekking van mijn eigen kanker op achtentwintigjarige leeftijd en de erfelijke belasting, die aan het ontstaan van mijn kanker ten grondslag lag. Een boek over kiezen tussen het al dan niet invriezen van bevruchte embryo’s, het behouden of verliezen van mijn borsten, met pruik of kale kop door het leven gaan. Een bo...

Kinderen hebben grenzen nodig. Hoe kunnen ouders hun grenzen duidelijk maken zonder dat iemand daar schade van ondervindt? Hoe leren ouders hun eigen grenzen kennen? En hoe bewaken ouders hun grenzen zodat ook hun kinderen er baat bij hebben?

Op deze en vele andere vragen geeft Jesper Juul in dit boek op heldere wijze antwoord. Hij nodigt je uit om je eigen onzekerheden en twijfels over kinderen grootbrengen, te leren kennen en onder de loep te nemen. Jesper Juul houdt hierbij scherp in het o...

Een grizzly beer die voor je tent zit te poepen; een berg die wordt afgegraven voor een peuk; een tent aan flarden door een droom; twee reusachtige bronstige elandstieren die tussen de tenten een gevecht om de vrouwtjes beginnen. Dit is een boek met hilarische en bizarre wildernis belevenissen.

Bart de Haas zwierf in zijn jeugd regelmatig door de bossen van Nederland. Als tiener spaarde hij net genoeg geld bij elkaar en vertrok naar Canada, zonder zijn ouders in te lichten. De Canadese wilder...

Praedicatio verbum Dei est verbum Dei.

De bijbel begint met het scheppingsverhaal. Daarin gaat het over het spreken van God. Dit verhaal laat zien dat het woord van God (verbum Dei) een scheppende kracht is: het vormloze krijgt gestalte. Ook een preek brengt - als die goed is - iets op gang. Het gaat er dus niet om of een preek waar is, maar of die werkt.

Het maken van een preek veronderstelt dat je alles, wat in jouw ogen helder is en vastomlijnd, achter je laat: om op zoek te gaan naar wat...

Nadat ze in de steek gelaten zijn door hun man, besluiten twee vrouwen om met hun twee kindjes hun dorp te verlaten. Armoede, droogte en oorlog dwingen hen daar toe. Ze weten niet waar ze naar toe zullen gaan, maar alles is beter dan in hun dorp te blijven.

Toch merken ze na enige tijd dat ze gevolgd worden. Als ze een klein eindje in het bos zijn, gaat Jamila gewapend met het mes terug naar de rand. Ze gaat alsof ze niets vermoedt tegen een paar stenen zitten, en doet alsof ze slaapt. Plots...

Maria Magdalena leefde 2000 jaar geleden in Israël. Ze groeide op in een beschermd milieu in Magdala. Daar ontmoette ze een rondtrekkende leraar en zijn charisma bekoorde haar. Ze volgde hem op zijn trektochten door Galilea en werd zijn geliefde en bruid. Nadat hij op de leeftijd van 33 jaar wegens opruiende taal was opgepakt werd hij ter dood veroordeeld. Maria Magdalena bleef hem volgen, stond hem bij aan de voet van de kruisgalg en ging zijn lichaam balsemen op de plaats waar hij werd be...

Momentopnames van groeien,

omdat het groei-geheugen een zeef is.

25 columns over Job tussen zijn achtste en achttiende jaar.

Toneel of theater voor kinderen… het is helemaal anders dan toneel voor volwassenen. Moeilijker? Nee, anders. Kinderen reageren heel spontaan, ze zijn niet zo ‘beleefd’ om te applaudisseren als het ze niet boeit, maar ze zijn wel zo ‘onbeleefd’ om beginnen te praten, te spelen of te geeuwen. We weten meteen of onze voorstelling de kinderen boeit of ze verveelt.

Maar die spontaniteit kan zich ook positief uiten. Ze gaan al heel snel mee in de voorstelling en reageren enthousiast. Dat...