Organisaties met bestaansrecht hebben een sterk, onderscheidend en gemeenschappelijk beleefd DNA. Dit DNA staat garant voor de ultieme klantbediening, op de meest efficiënte en effectieve manier. Het creëert de meeste meerwaarde en is de reden waarom klanten graag bij jou kopen en talentvolle medewerkers graag bij je willen werken.

Veel organisaties zijn dit DNA bijna verloren. De grote vraag is: hoeveel tijd heb jij nog om het te herstellen?

Met de Brown Paper-methode versterken medewerke...

De omzet verhogen blijkt voor veel organisaties een onbereikbaar doel. Verkoopprocessen zijn niet consistent, de managementinformatie is niet op orde en crm-projecten lopen zelden soepel. Verkopers en accountmanagers halen er niet uit wat erin zit en creeëren geen lerende organisatie. En dan is er natuurlijk nog de klant. Die moet maar kopen wat de verkoper aanbiedt, anders is hij alleen maar lastig. ‘De klant centraal stellen’ lezen we steeds meer, maar wat betekent dat eigenlijk?Dit is e...

Voor 'In stukjes' kijkt Marc-Marie Huijbregts in de spiegel - voorbij de verhulling van zijn theatrale alter-ego. Zo ontstaat een eerlijk, bij vlagen hilarisch en aangrijpend zelfportret - vol zelfspot, maar ook vol pesterige humor.

De kenners en liefhebbers van het korte verhaal zullen het bevestigen: Lydia Davis beheerst het genre meesterlijk. ‘Haar werk laat zien hoe de taal zelf onderhoudend kan zijn, hoe alles wat een woord zegt en ongezegd laat, de aandacht van de lezer kan vangen,’ stelde de jury die haar de MacArthurbeurs toekende, ook bekend als ‘de beurs voor genieën’. Joyce Carol Oates kenschetst de verhalen van Davis als: ‘Scherp, vaardig, ironisch, ingehouden en continu verrassend.’

Met ‘De schoonheid van weerbarstig proza’ reikt Lydia Davis ons de sleutel aan tot het lezen van haar werk – wat het leesplezier alleen maar zal vergroten. De korte verhalen van Davis tellen vaak minder dan tien regels, soms zelfs slechts één, en beschrijven alledaagse observaties en belevenissen in ongekunstelde, laconieke taal. Op het eerste gezicht dan. Bij een tweede lezing begint de goede verstaander nieuwe lagen te vermoeden. En wanneer Davis zelf haar werk analyseert, zoals in ...

Oek de Jong was nog student kunstgeschiedenis toen zijn romandebuut verscheen: Opwaaiende zomerjurken. Het bleek de roman van een generatie. De Jong koos voor het schrijverschap – compromisloos, met grote overgave en ontdekkingslust. Door te schrijven over schrijvers en schilders, dichters en denkers, zijn vriendschappen en zijn reizen ontdekte hij zichzelf en creëerde hij zijn eigen wereld. Wat in zijn romans duizenden lezers direct aanspreekt: de beeldende kracht, de sensualiteit, het ps...

We overleven allemaal onze jeugd dankzij verdringing en ontkenning van de waarheid. Zo kunnen we onszelf wijs maken dat we een gelukkige jeugd hebben gehad, dat het allemaal wel meevalt. Maar als we eenmaal volwassen zijn worden deze overlevingsmechanismen destructief, en maken ze ons leven moeilijker en pijnlijker dan nodig is.

Past Reality Integration (PRI) is gebaseerd op de gedachte dat wij een gedeeld bewustzijn hebben moeten ontwikkelen: het ene deel bekijkt alles door de ogen van het k...

Niki Korteweg ontdekt in 'Een beter brein' steeds futuristischer manieren om haar hersenen te verbeteren, en moet bepalen hoe ver ze durft te gaan. Daarbij stelt ze twee belangrijke vragen: Wat kan hersenwetenschap nu voor ons doen? En welke gevolgen heeft al die technologie voor onze toekomst?De ontwikkelingen in de hersenwetenschap gaan razendsnel. Met scanners kijken we in het levende brein; er zijn geheugenpillen, stamcellen, hersenelektrodes en breinbestuurde robotarmen. Wat scienceficti...

Voor ‘De merel’ putte Hay Wijnhoven uit het dagboek dat hij al jaren bijhoudt over de merels in zijn tuin, en verbindt zijn persoonlijke observaties op speelse wijze met de kennis die wetenschappers de afgelopen jaren hebben opgedaan. Geen vogel heeft zich gedurende de laatste twee eeuwen voortvarender in vrijwel alle uithoeken van Europa gevestigd dan de merel. Tussen IJsland en de Oeral leven inmiddels meer dan honderd miljoen van deze ‘zwarte lijsters’. Zo raken steeds meer mensen ...

De moeder van Annegreet van Bergen was vijfentachtig, weduwe en werd geplaagd door een opeenstapeling van kwalen. Ze wilde euthanasie, maar dat verzoek werd afgewezen. Haar dochter hielp haar met sterven en schreef na afloop het boek dat ze destijds graag zelf had willen hebben.

In 'Mijn moeder wilde dood' vertelt Annegreet van Bergen (auteur van 'Gouden jaren') indringend over de doodswens van haar moeder en over haar eigen ervaringen. Daarnaast brengt ze in kaart welke vijf wegen –' van e...