Tot het einde van de negentiende eeuw heerste het hoogtechnologische wereldrijk Tartaria over de aarde. De oude beschaving verdween uiteindelijk onder een modderstroom. Tenminste, volgens talloze gelovers van deze recente internetmythe, voor wie de vernietiging van Tartaria 150 tot 200 jaar geleden een complot is.

Het verhaal van Tartaria bereikte eind 2018 in het zog van de platte-aardetheorieën het beoogde publiek van gewillige verspreiders en gelovers van alternatieve geschiedenistheorieÃ...

MET WELKE FILOSOFIE KUNNEN WE VERDER?

Worden uw geest, hart en andere organen geregeld beroerd door gevoelens van onzekerheid? Ervaart u de toekomst als een donkere, angstaanjagende, doodlopende tunnel? Maar bent u toch ten zeerste geïnteresseerd in redelijke, levenslustige of zelfs uitdagende denkpistes die het leven kunnen vooruit helpen? In Onze toekomst herdenken reflecteren meer dan twintig auteurs met elk hun eigen stijl, temperament en inzichten. Deze wijze enkelingen trachten een gef...

In May 2014 the Rubenianum in Antwerp hosted the conference ‘Frans Francken and his Milieu, Old Paths, New Roads’, on the initiative of dr. Ann Diels (Vrije Universiteit Brussel) and dr. Natasja Peeters (War Heritage Institute Brussels). Both researchers wanted to draw more attention to research into art in the Southern Netherlands during the late sixteenth century. Dedicating the symposium to one of the most productive history and portrait painters of that period, Frans Francken, opened ...

In het voorjaar van 1953 vindt de Vlaamse auteur Willy Roggeman op zijn studentenkamer in Gent een verzameling Duitse boeken. De meeste ervan bevatten een ex-libris dat de naam van de oorspronke¬lijke eigenares weergeeft: Suse Esberg. Roggeman neemt de boeken mee naar huis, zonder ze evenwel als zijn eigendom te beschouwen. In zijn bibliotheek nemen ze al die jaren een bijzonder plaats. Wie Suse Esberg was, heeft Roggeman tot vandaag niet geweten. Ooit schreef hij twee gedichten over de vrou...

De covid-crisis zette ons leven on hold. Ondanks het feit dat coronavaccins een terugkeer naar een normaal leven beloven, geeft een aanzienlijk deel van de bevolking aan zich niet te laten vaccineren. Nochtans voorkomen vaccinatiecampagnes volgens wetenschappers talloze infectieziektes. De dodelijkste aller tijden, de pokken, is er zelfs door uitgeroeid. Polio wacht hetzelfde lot.

Toch is er de laatste jaren steeds vaker verzet tegen vaccinatie. Vaccins zouden niet veilig zijn, en allerlei gi...

Op 31 december 1853 nodigde de Britse kunstenaar en natuurhistoricus Benjamin Waterhouse Hawkins een select kransje wetenschappers, journalisten en zakenlui uit voor een diner. Het zou echter niet zomaar een diner worden: het etentje vond plaats in de gietvorm van een iguanodon in het Londense Crystal Palace. Het diner in de dinosaurus werd een daverend succes en ontketende een ware dinomanie. Onze hedendaagse fascinatie voor dinosauriërs gaat voor een groot stuk terug op dat etentje in 1853.

Cultuurgeschiedenis is al lang niet meer alleen de geschiedenis van kunst en literatuur. In Het diner in de dinosaurus maakt de lezer in 52 korte bijdragen kennis met ongewone feiten en wetenswaardigheden uit de nieuwe cultuurgeschiedenis. Guillotinekapsels, gemeentefusies, een kleine geschiedenis van het gefakete orgasme en de wetenschapper die nee zei tegen Mussolini, de verhalen maken het boek even divers als verrassend. De auteurs brengen zo een onmisbaar perspectief op talloze actuele debatten, of die nu gaan over de plaats van standbeelden of over de rol van wetenschappers in de samenleving...

Met dendrochronologie - van de Griekse woorden dedron (boom) en chronos (tijd) - kunnen we het klimaat van de voorbije tweeduizend jaar bestuderen en zo de huidige en toekomstige antropogene klimaatverandering in een langetermijncontext plaatsen. We gebruiken de jaarringen in bomen om natuurlijke klimaatverandering te bestuderen, inclusief klimaatextremen zoals droogtes, orkanen en bosbranden. Bovendien ligt dendrochronologie op de nexus tussen klimatologie, ecologie en archeologie en laat ze...

Het is niet de eerste keer dat een gevoel van overdaad de kop opsteekt te midden van een informatielawine. In de 19e eeuw - lang voor het internettijdperk en de supersonisch voortschrijdende kennismaatschappij - zet zich een verwetenschappelijking in die een gigantische productie van geleerdheid op papier oplevert. Vooral historici gaan over tot een verkenning van het verleden en domineren het academische en culturele leven. Ook hét filosofische credo van de eerste helft van de 19e eeuw, met...

Politiek is mensenwerk. Dat leert de politieke psychologie. Politiek bestaat niet alleen uit instellingen als het parlement of de regering of uit actoren als politieke partijen en vakbonden, politiek wordt gemaakt door mensen. De politieke psychologie bestudeert de psychologie van de politiek en het verband tussen politieke en psychologische processen waarin communicatie een cruciale rol speelt.

De psychologie van de politiek brengt voor het eerst in het Nederlandse taalgebied deze wetenschap...

Vlaanderen is superdivers: één op vier Vlamingen heeft een migratieachtergrond. Liefst drie op vier Brusselaars hebben wortels in migratie. Ons land diversifieert iedere dag een beetje meer. Vlaanderen zal nooit meer zo wit zijn als vroeger, ook al leven bijna twee op drie Vlamingen nog steeds in eerder witte wijken.

De diversiteit is ongelijkmatig gespreid: waar het samenleven in diversiteit de dagelijkse realiteit is voor de ene, is het voor anderen nog ver van hun bed. In steden als Brus...