Koen geeft een inkijkje in zijn bijzondere leven. Hij werkte als model in Milaan en was de huisvisagist van een aantal vermogende vrouwen. In Parijs woonde hij een aantal jaren in bij een rijke kunstenares. Hij appt met bekende voetballers die niet uit de kast durven komen. Hij zit op de bank bij Estelle Cruijff en heeft exclusieve feesten met de internationale jetset op Ibiza. Het is een verhaal vol champagne, kaviaar en drugs.

Maar onderhuids sluimert de vraag of zijn lifestyle van de afgel...

'Je zult een mooi leven hebben. Een ander leven dan dat van gewone kleine meisjes, maar een mooi. En het zal je nooit aan liefde ontbreken.' Dat belooft Anne-Dauphine Julliand plechtig als bij haar dochtertje Thaïs een ongeneeslijke genetische ziekte wordt vastgesteld. Thaïs is twee en heeft nog slechts enkele maanden te leven. Als je geen dagen kunt toevoegen aan het leven, kun je nog altijd leven toevoegen aan de dagen. Dat wordt het motto van Anne-Dauphine Julliand. Ze schrijft heel open...

In 1970 ontmoette ik Peter Schouw, mijn buurman. Een introverte figuur die samen met zijn Franse vrouw een merkwaardig leven leidde.

Vanaf mijn balkon zag ik hem dagelijks sparren met de boksbal, waarop hij met zijn vuisten flink tekeer ging.

Zijn hond blafte irritant bij elke vuistslag.

Zijn broodmagere vrouw liep soms de tuin in, zwaar opgemaakt, meestal met een zonnebril op.

Ik ben nieuwsgierig. Hij is wel aardig, maar niet opgewekt. Eerder in zichzelf gekeerd.

Ik vraag hem een keer langs ...

Ik wist dat ik de ogen die mij aankeken, nooit meer van mijn netvlies af zou krijgen. Voor altijd was de stem in mijn geheugen gegrift. De dosis adrenaline die door mijn lijf joeg, maakte me misselijk. Maar de angst die ik voelde, maakte iets in me los. Ik zou niet machteloos wachten op wat er ging gebeuren. Ik ben geen prooi, ik ben hier te sterk voor. Jij hebt niet de macht over mij, die je denkt te hebben!

Wat zou jij doen als je leven van het één op het andere moment op zijn kop staat?...

aan mijn rechterbeen

de operatie was toen in het Lambertus

ziekenhuis in Helmond

door een fout tijdens de operatie

is mijn rechterbeen niet meer

het zelfde

want in mijn rechterbovenbeen zit een deuk

en daar boven is het verhard

ik heb als baby de stuipen gehad

en ging pas lopen toen ik vier jaar oud was

toen ik vijfjaar oud was

wilde mijn zus Mia mij roepen

om dat pipo de clown op televisie kwam

maar ik reageerde nergens op

ze vonden me op een opkamertje

en zijn er achter gekomen dat het mijn...

Commençons tout d'abord retirer tout savoir sur les vampires,

des films avec des supers pouvoirs seul les arriéré croyant à ce

genre de bêtises. Comme par exemple à Bram Stocker qui n'a

jamais mis les pieds en Roumanie, qui a créé toutes pièces pour

son livre Dracula. Bram stocker dit dans son livre où se trouve le

château de Dracula, donne des lieux des villes. Si vous demandez

We schrijven februari 2020. Er waait een verre vreemde wind die via Lombardije uit Wuhan lijkt te komen. Corrie schrijft niet alleen haar dagboek vol met veelzeggende dromen, dwarse gedachten, diepe gevoelens en de nodige vragen, ze verzamelt ook opmerkelijke berichten uit de Trouw, de krant die ze weer is gaan lezen. De ingrijpende gebeurtenissen beginnen elkaar snel op te volgen. Dan wordt ze ziek. En zij niet alleen…

Een deel van de dagboekfragmenten, bijbehorende gedichten en muziekteks...

Dit is mijn verhaal, met een lachje geschreven vertelt het mijn leven met mijn Familie en vrienden. Dingetjes om van te lachen, maar ook dingetjes waar er een traantje zal vloeien.....

Ruim voordat Donald Trump er de scepter zwaait, trekt Floris Schreuder (1986) al rond door Amerika, het land van zijn dromen. Samen met studievriend Raoul huurt hij in 2014 een auto en vertrekt vanuit Chicago om het Amerikaanse heartland te doorkruisen.

Ze bezoeken geen bekende steden, natuurparken of andere toeristische attracties, maar beleven Amerika van binnenuit. Op aanstekelijke wijze verhaalt Schreuder over zijn ervaringen in diners, tankstations, supermarkten en hotels langs Route 66...

In 1995 kwam de jongensdroom van Jacco Bezuijen uit, hij werd politieagent. Openhartig vertelt hij over zijn opleiding en hoe er bij hem door de vele heftige en schokkende incidenten de diagnose PTSS werd vastgesteld.

Tijdens zijn werk bij de verkeerspolitie is Jacco bij veel ernstige aanrijdingen geweest, waarbij hij veel zwaargewonden en overleden personen heeft gezien. Een aantal van deze incidenten hebben zich zo in zijn hoofd genesteld dat deze zijn dagelijkse leven volledig zijn gaan b...