'Een indrukwekkend boek.' ***** AD

De hoeveelheid informatie over de Tweede Wereldoorlog is nog nooit zo groot geweest. Maar hoe interpreteer je al die gegevens? En hoe maak je die toegankelijk voor een algemeen publiek? Een Frans team bestaande uit de hoofdredacteur van een militair tijdschrift, een militair specialist, een hoogleraar geschiedenis en een datavormgever maakte dit volstrekt unieke boek. In meer dan 350 infographics en begeleidende teksten laten zij zien wat een infanteriedivisi...

Hoe de Russen voor ons de oorlog wonnen

Ivan, die gewone Russische soldaat, staat voor de dertig miljoen mannen en vrouwen die met onverschrokken moed en patriottistische overtuiging, met doodsangst en uit woede, de nazi's uiteindelijk hebben weten te verslaan. Acht miljoen soldaten van het Rode Leger hebben daarbij het leven gelaten.

Voor het eerst vormen de ervaringen van gewone Russische soldaten het hart van de beschrijving van de oorlog aan het Oostfront: hoe zij leefden, hoe zij de wereld...

Dominique Moïsi laat in De geopolitiek van emotie zien waarom sommige culturen eerder met elkaar in botsing komen dan andere. Hij diagnosticeert angst in het Westen, vernedering in de Arabisch-islamitische wereld en hoop in Azië. Door de drijvende krachten achter onze culturele verschillen in kaart te brengen, laat De geopolitiek van emotie ons de wereld van vandaag beter begrijpen. Wellicht biedt het zelfs een vreedzame oplossing voor de onwetendheid en verschillen die ons parten spelen.

Op 17 juli 2014 stortte een Boeing 777 van Malaysia Airlines (vlucht MH17) neer boven Oost-Oekraïne. Alle 298 inzittenden kwamen om het leven, waaronder 193 Nederlanders.

Nederland kreeg de leiding over het onderzoek naar de toedracht van de ramp, maar verbond zich met een doofpotdeal aan Kiev. En werd daarmee een pion in een internationaal politiek schaakspel.

Onverbloemde Koude Oorlog-retoriek maakt een comeback. Poetin is hierin de ultieme bad guy. Wat hij zegt wordt in het Westen als gif...

Ik blijf zitten totdat ik geboren ben is het verslag van een serie bijeenkomsten waarin acht Joodse vrouwen met elkaar hun onderduik-ervaringen delen. Decennia na de oorlog blikken ze terug op deze moeilijke tijd. In hun opvallend openhartige verhalen staan ze onder andere uitgebreid stil bij de vraag in hoeverre die traumatische periode hen heeft gevormd. Ook filosoferen zij over wat Jood zijn voor hen betekent. De een leeft religieus, de ander seculier, maar allen voelen ze zich geworteld i...

Begin maart 1945: ‘Wat zijn we gelukkig vrij te zijn; M’n ­kleine jongen je kunt niet begrijpen (en ik hoop niet dat je ’t nooit zult moeten leren) wat het betekent na vier en ’n half jaar bezetting weer te kunnen doen, denken, laten, zeggen zelfs wat je wilt, gewoon in ’t publiek zelfs. Niet altijd meer de angst te hebben of Vader nog wel thuis zou komen als hij ‘illegaal’ uit was; dat ­Vader weer gewoon thuis kan slapen zonder dat we bang hoeven zijn als er ’s nachts ’n ...

20 mei 1992

Ze hebben nog niet in de gaten dat ik het pand niet meer ga verlaten. André Royackers verscheen. Ik overhandigde hem mijn persverklaring, die hij aandachtig las. „Ik neem dit serieus,” zei hij met een verbeten smoel. „Ik had er geen idee van hoe ernstig dit is,” zei hij. Intussen keurde hij mijn cheque goed en vertrok gehaast naar Sondaal en ambassadeur Van Buuren. Intussen, als alles volgens mijn instructies is verlopen, heeft Peter ter Horst via de fax mijn verklaring o...

4 juli 1995

„Jij bent een masochist. Je blijft je belangen schaden,” zei Pieter.

„Nee,” antwoordde ik, „ik verdom het om zoete broodjes bakken.”

Beatrix heeft haar buik al vol van de reis, eigenlijk door mijn pamflet, wat alles nodeloos compliceert.

„Waarom heb je die brochure niet achteraf geschreven,” vroeg Broertjes ook nog.

„Omdat de majesteit zelf in haar Kerstrede sprak over kletsen achteraf over eens gemaakte fouten.” Maar dat had ik in het pamflet ook duidelijk gem...

27 september 1996

Terug in het hotel kwam Kees Versteegh van NRC Handelsblad bij de balie naar me toe en zei: „Willem, ik wil dat je weet dat ik vorig jaar in Djakarta, tijdens een briefing met minister Van Mierlo, waarbij hij hoog opgaf over zijn ontmoeting met minister Alatas, de vraag heb gesteld: ‘Hebt u ook geprotesteerd over het feit dat Willem Oltmans geen visum kreeg?’” Van Mierlo wilde niet alleen geen antwoord geven, hij werd woedend. „Dat is gemakkelijk bij hem,” zei V...

12 mei 2000

Om 16:00 uur onderweg naar huis, kwam ik Peter Nicolaï tegen. Hij riep me van ver toe: „7 miljoen!ˮ Thuis barstte een waar pandemonium los. Vijf tv-ploegen, Het Parool, Trouw, en Hans van de Wereldomroep stonden voor de deur. Serge van Duijnhoven was er ook ineens met cadeautjes. En ook Eduard was meteen hier, maar natuurlijk was het Peter die ik wilde bereiken. Ik belde hem vijf keer. Hij kon het niet geloven. Hij voorzag dat het effect van de uitslag enorm zou zijn. Marie va...