Het lijkt wel of we in oorlog zijn; in onze omgeving zien we de ene na de andere sneuvelen. Nee, niet doodgaan, maar wel zich dood(moe) voelen. Burn-out noemt men het fenomeen. Helemaal niet meer verder kunnen. Niet kunnen opstaan en aan de dag beginnen, constant moe zijn, hele dagen huilen, vaak barstende hoofdpijn hebben en een constant schuldgevoel.

In dit boek komen mensen aan het woord die een burn-out hebben gehad. Hun verhalen vertonen telkens hetzelfde tragische basisscenario. Gedreve...

Silent Witness en CSI, maar dan in het echt.

De doden praten, tenminste als je een goede luisteraar bent. Zij vertellen ons alles over henzelf: vanwaar ze komen, hoe ze leefden, hoe ze stierven, en uiteraard, wie hen doodde. Een schedel, een skelet, een verbrand kaakbeen: Vlaanderens meest prominente forensisch patholoog Werner Jacobs kan er alles uit lezen. Want, zoals hij zelf zegt: ‘Doden verbergen nooit de waarheid. En ze liegen nooit. Ik laat ze spreken, een laatste keer.’

Echte verh...

'Werken met zin' biedt een inspirerend perspectief op arbeid voor christenen die zoeken naar de relevantie van het geloof voor hun dagelijks werk. Het 'goede nieuws' geeft zin aan werk in het hier en nu!Wat is de zin van ons werk? Is dat alleen: brood op de plank?Is het enige zinvolle werk dat van artsen en dominees?Dit boek biedt een handreiking aan christenen om hun dagelijks werk te doen in het licht van het koninkrijk van God, of we nu naar kantoor gaan of de steiger beklimmen, sluizen be...

In Zoals zussen zijn vertelt Loes Hegger met gevoelige pen het waargebeurde verhaal van vijf zussen die elk op hun eigen manier worstelen met het leven en de hun toebedeelde rol als vrouw. Hun onvrede uit zich als woede, wat voor hun omgeving in die tijd onbegrijpelijk is. 1935. Als moeder onverwacht komt te overlijden, valt het voorheen warme gezin Kleinhout uiteen. De oudste zus neemt noodgedwongen de moederrol op zich – een lot dat ze verbitterd ondergaat. Alle zussen kiezen een eigen le...

In hoeverre kunnen we redelijkerwijs van anderen verwachten dat ze rekening houden met onze gevoelens? Waar we vroeger wisten hoe we ons moesten gedragen door het bestaan van morele codes, lijkt het nu alsof we ieder voor zich individueel moeten aanvoelen hoe de ander benaderd wil worden.

Svenja Flasspöhler laat in ‘Sensibel’ zien hoe ons invoelingsvermogen altijd al een belangrijke rol speelde in de westerse cultuur, maar dat er de afgelopen tijd wel degelijk iets veranderd is. Dit verr...

Dertig portretten, dertig puzzels, dertig kluwens […]. Een fascinerende kijk in het menselijke brein.Trouw, 13 april 2005Mensen met een verstandelijke beperking en een psychische stoornis: geen gebrek aan boeken en artikelen hierover. De complexe hulpvraag, de toenemende medicatie en nieuwe wetenschappelijke inzichten maken een medische component in de zorg voor deze mensen steeds belangrijker. Toch wordt de medische component in de beschikbare informatie veelal onderbelicht. En belangrijke...

Het herstel van het gewone leven is een handreiking aan dagelijkse opvoeders – ouders, onderwijsgevenden, groepsleiders, gezinsverzorgenden en hun begeleiders – bij problematische opvoedingssituaties. Het opvoedingsproces kan door allerlei oorzaken schijnbaar hopeloos vastlopen. Zo vast dat er maar één uitweg mogelijk lijkt: het toepassen van specialistische therapieën en technieken – met alle kostbare moeite, tijd en geld die daarmee gemoeid zijn. Soms is dat inderdaad onvermijdelij...

De kinderbescherming begon officieel in 1905. Kinderen die daarin belandden, kwamen doorgaans terecht in een 'gesticht' of pleeggezin. Uithuisplaatsing was tot ver in de twintigste eeuw heel gewoon. De laatste twintig jaar komen daarover de verhalen los. Vele ervan zijn gekleurd door mishandeling en misbruik. Hoe heeft dat kunnen gebeuren? Dit is een vraag naar het functioneren van de kinderbescherming in de praktijk. Wat gebeurde er met een kind als dit was aangemeld? Hoe zorgvuldig ging men...

Anno 2017 bestaat het Brugse buurtwerk net geen dertig jaar. Dit boek is het resultaat van een inspirerend visietraject waarin werd teruggeblikt op de historische wortels van het buurtwerk, kritisch werd gereflecteerd over hedendaagse uitdagingen en complexiteiten, en stevige toekomstscenario's werden verbeeld.De bijdragen werden geschreven door een divers collectief van auteurs, die ook betrokken waren in het visietraject.

Broers en zussen, kortweg 'siblings', dat zijn relaties voor het leven. Soms zijn ze de beste

vrienden, soms komt er afstand in hun relatie, toch blijven ze voor altijd met elkaar

verbonden. Vreemd genoeg krijgt deze unieke gezinsrelatie maar weinig aandacht in

beleid, hulpverlening of onderzoek.

De siblingrelatie mag meer in beeld komen, vinden wij. Siblings inspireren elkaar, zorgen

voor elkaar en delen vaak zorgtaken. Fairness is daarbij het sleutelwoord. Zowel ouders

als siblings streven ...