Superlul groeit op in een klein, christelijk dorp. Zijn aangeboren afwijking ¿ een lul haast groter dan hijzelf ¿ is gedurende zijn jeugd een bron van schaamte, zelfhaat en afzondering. Op zijn achttiende wordt het vooruitzicht van een leven als freak en kluizenaar hem te veel en springt hij uit zijn slaapkamerraam.

Die sprong zal zijn leven veranderen. Superlul breekt alleen maar zijn benen en wordt naar het ziekenhuis gebracht, alwaar het pikante nieuws over de jongeman met de reuzepik als...

Een groep zwemmers wordt opgeschrikt door een barst in de bodem van hun lokale zwembad. Deze zwemmers zijn onbekenden voor elkaar; ze delen alleen een zwembaan (de snelle, langzame of gemiddelde) en de troost die ze ieder uit hun ochtend- of middagbaantjes halen.

Een van deze zwemmers is Alice, die langzaam haar geheugen verliest. Voor Alice was het zwembad een laatste redmiddel tegen de duisternis van haar steeds erger wordende dementie. Zonder het gezelschap van haar medezwemmers en de rege...

Tijdens de finale van De Slimste Mens lijkt Lisa Loeb rustig. Ze wint. Maar in haar hoofd is er iets heel anders aan de hand: ze heeft een paniekaanval. Niet omdat ze in de finale van een van de best bekeken programma's van Nederland zit, maar omdat ze die nu eenmaal regelmatig heeft. En nu dus ook.

In BANG laat Lisa zien hoe het is om met een angststoornis te leven: de hilariteit en de ellende ervan. Dit is geen zelfhulpboek of hallelujaverhaal, dit is de rauwe werkelijkheid. Er zijn nu eenma...

Opmerkelijke debuutroman van nieuw talent. Wat een rustige zomerdag op Texel zou moeten worden, verandert in een dag vol paniek, destructie en algehele chaos als een ras van buitenaardse wormwezens besluit het Waddeneiland

te bezoeken. Een groepje Texelaars, onder wie een demente meubelmaker, een megalomane bruid en een dove soldaat, zijn op elkaar aangewezen als ze deze situatie willen overleven. En dat terwijl ze allemaal al hun handen vol hebben aan hun eigen shit...

Job kan niet staan en niet lopen. Niet lezen en niet rekenen. Vrolijk en ongecompliceerd begint hij elke ochtend aan een nieuwe dag. Job heeft geen weet van zijn eigen broze gezondheid, van oorlogen of van mensen die elkaar naar het leven staan.

Achttien jaar lang beschreef Annemarie Haverkamp de wereld door de ogen van haar zoon Job. Ze begon al met haar columnserie in De Gelderlander toen ze zwanger was, in dezelfde periode dat Máxima ook haar eerste kind verwachtte. Totaal onverwacht bleek...