Pari Alexander Schoorel werd geboren op 26 december 1938 in Buitenzorg, Nederlands Indië. Gedurende de oorlog verbleef het gezin Schoorel in verschillende jappenkampen. In juli 1947 repatrieerden zij naar Nederland op de Oranje. Pari werd acteur en regisseur. Op 23-jarige leeftijd werd hij bekend door zijn dubbele hoofdrol in de film Als Twee Druppels Water van Fons Rademakers en door de tv-series Vrouwtje Bezemsteel en Duel in de diepte. Hij speelde grote rollen bij De Nederlandse Comedie, ...

Arnold van de Laar was een kunstenaar die vier disciplines beoefende - reden waarom een vriend hem een duizendkunstenaar noemde - en die een halve eeuw lang deel uitmaakte van een wijd vertakt netwerk in de Noord-Brabantse kunstwereld. Voor wie wil weten hoe een leven in de kunst er in de eerste helft van de twintigste eeuw uitzag, biedt het archief van deze kunstschilder, kopiist, restaurator en fotograaf een schat aan informatie.

Fragment:

'Na het beklimmen van een steile trap bereikt men d...

Ieder individu draagt een uniek verhaal met zich mee, en dit is het levensverhaal van Theo Gootjes (1942).

Theo groeit op in Rotterdam, binnen het huishouden van een rooms-katholieke kunstenaar. Op elfjarige leeftijd treedt hij toe tot het kleinseminarie Collegium Carolinum, maar na vier jaar houdt hij het voor gezien en keert terug naar huis. Hij wil tekenaar worden, maar moet van zijn ouders een 'echt' vak leren. Hij schrijft zich in bij het Grafische Lyceum en vervolgens studeert hij in de...

Ik, de schrijver van deze bundel, werk al jaren binnen het gevangeniswezen en heb de kans gehad veel gesprekken te voeren met lang gestrafte gedetineerden en in het bijzonder levenslang gestraften. Deze gesprekken vormen de bron en inspiratie voor de verdichthalen in deze bundel.

Graag neem ik u in deze bundel mee op een kunstzinnige reis langs levensfacetten van levenslang gestraften. Ik heb mijn uiterste best gedaan hier als een soort “schilder met woorden” een onafhankelijk beeld van t...

Toen mijn moeder pas overleden was mochten we haar door Corona niet begraven zoals zij zou gewild hebben. Ze was zo populair in ons geboortedorp Walem dat er in de kerk zeker plaats te kort zou geweest. Wij, mijn zus en ik besloten met de begrafenis te wachten tot Covid voorbij was. Daar Corona na een tijdje alleen maar erger werd hebben we na lang twijfelen en afwachten haar toch moeten begraven met het "Maximum 20 personen toegelaten" concept. Tijdens dat wachten besloot ik en ook op vraag ...

Haar tweede boek met nieuwe korte verhalen.

Verhalen over het leven, waarin haar gezin, familie en vrienden een belangrijke rol spelen, maar waarbij ook de actualiteiten en de humoristische voorvallen van alledag aan bod komen.

Ze is blij met het vervolg op haar eerste boek 'Overjaren'.