Dramatische thriller waarin de auteur zijn memoires mengt met fantasie. We keren in zijn herinnering terug naar Antwerpen in de jaren '50/60 van vorige eeuw, de misère na de oorlog, de opkomst van nieuwe technieken, met bedenkingen over politiek, religie, kunst...

De droom van een oude man om nog iets te betekenen, een held te zijn in de ogen van zijn kleindochter. Die obsessie neemt steeds dramatischer vormen aan en zal leiden tot een desastreuze ontwikkeling die hemzelf en zijn familie in ...

Ga ik naar een relatiebureau of liever niet? Ik heb me aangemeld en de chat open gezet. Maak het eten klaar, er gaat een belletje, het is niet de voordeur, maar de pc. Ik ga kijken, een ietwat strenge man kijkt me aan, stropdasje en hij was chauffeur. Zijn naam is Hein, een mooie naam, zijn stem oh geweldig.

Wat ik lees klopt bij mij. Mijn vraag is: heb je dit zelf geschreven? Dan is het goed. Vakantie en weekenden altijd, vakantie is nieuw. Heb ik nog tijd voor mijn kinderen, kleinkinderen. ...

Op beeldende en ontwapenende wijze schrijft Witte over breekbare persoonlijke gebeurtenissen. Opgroeiend in een troosteloze en onveilige omgeving moet hij afscheid nemen van twee belangrijke figuren uit zijn leven.

In alle eenzaamheid fantaseert hij over een nieuw leven. Ergens in de ruimte echoot 'Mensch, durf te leven!' Op tv zingt Doe Maar: 'Is dit alles?' Het zijn deze liedjes die de schrijver wekken en tot nieuwe keuzes dwingen.

Na een kort huwelijk besluit hij om zijn tweejarig zoontje...

Dit is Gerwin Nijenhuis, 25 jaar en nu woonachtig in Tilburg. In 2015 is hij van Markelo naar Tilburg verhuisd om de opleiding kok te kunnen gaan volgen aan De Rooi Pannen. Helaas heeft hij vanwege omstandigheden hier niet zijn beroep van kunnen maken.

In de periode van 4 jaar heeft hij ervaren wat voor grote verschillen er zitten tussen de stad en een klein ons-kent-ons dorpje. Van een ouderwetse zakelijke beschermende opvoeding naar een vrij leven in de stad. Hij heeft in die 4 jaar veel m...

Over Gerdy, hoofdpersoon in Kwelgeesten

De Lochemse auteur Roel Neijland beschrijft in Kwelgeesten het verhaal van Gerdy, die tijdens haar jeugdjaren werd geconfronteerd met een paar stiefouders, die niets nalieten om haar leven tot een hel te maken.

In het boek wordt op autobiografische wijze het verhaal verteld van haar ervaringen, haar ellende, haar verdriet.

In de verhalen en anekdotes zijn namen geanonimiseerd, maar is de inhoud van haar levensverhaal volkomen intact gebleven.

Gerdy ho...

Vader was oorlogskind. Hij groeide op in een Belgische kustgemeente. “Oscar” beschrijft op meeslepende wijze zijn kindertijd en jeugd, vanaf moeders begrafenis. Zijn vriendschap met Daniël en hun avonturen; het opkijken naar echte mannen als palingvisser Oscar; de oproeping onder de wapens en “den troep”; de openbloeiende liefde: Marie-Jeanne, mooie exotische aan de kust op vakantie uit het verre Antwerpen. Een kerel barstend van fierheid en overmoedig zelfbewustzijn als elke jongema...

In een zinken teil heeft Ank van Leeuwen (1949) haar persoonlijke geschiedenis vastgelegd. In korte verhalen beschrijft ze verdrietige, humoristische en plezierige momenten uit haar leven. De autobiografische getinte verhalen worden afgewisseld door stukjes die uit haar fantasie zijn ontstaan.

Het resultaat: een verrassende bundel.

Dit zijn 99 korte verhaaltjes van evenzoveel woorden.

Met veel plezier en twee vingers in de neus zet ik

ze hier in dit boek in de hoop de lezer een paar keer lachen,

wenkbrauwfronsen, een ‘Nou, nou’ te ontlokken, en

het misschien zelf ook eens te proberen.

Veel genoegen bij het lezen!

‘He’s as crooked as a bent nail,’ zegt Anneke fel, ‘hij liegt alsof het gedrukt staat! Hij wist mijn rooster. Hij stond altijd bij het lokaal. Op het geologisch instituut. Ik dacht: wat aardig, hij was altijd om me heen, hij liep met mij mee. Hij had meteen in de gaten dat ik geld had. Maar ik leefde gewoon. Ik kocht geen belachelijk dure dingen. Ik wilde graag mijn studie afmaken. Ik ben eigenlijk nooit echt verliefd op hem geweest. Ik dacht: hij heeft me nodig. Pas later wist ik het...

Johannes Arfman-Hoenderhock begint al jong met schrijven, onder meer deze brieven aan schoolvriend PP. De briefwisseling beu zijnde verandert hij van vorm en gaat hij over op de dagboekvorm, nadat hij besluit een brief aan PP niet meer te versturen. De dagboeken zullen de komende jaren, in minimaal 10 delen, onder de titel Dagboekeritis, worden gepubliceerd - deze briefwisseling vormt daartoe de inleiding. Het geeft de lezer een blik op de soms bevreemdende, dan weer komisch-verontrustende, a...