PARLANDOGEDICHT

Geknield tussen onkruid, gebeitelde letters en gruis. Mensen verpakt in wolken, verpakt in de zang van een merel. Verdriet is vloeibaar, het meandert met me mee. Er is vorming van natuurijs, mijn ogen branden. Ik lach, ik ben een laatbloeier; besprenkel zorgzaam de aarde en blijf hopen op iets moois. Even was ik verbitterd, wilde niet meer op deze aarde zijn = lichtjaren ver hier vandaan naar lege doelen staren. Soms ben ik jaloers op de vis die zwemt tussen dikke balken van e...

Omdat ik van mening ben dat oorlog van alle tijden is, maar er nooit zou mogen zijn wil ik een klein steentje bijdragen. Galgenhumor zou er nooit mogen zijn, maar soms hebben mensen het nodig om overeind te blijven. Dat geldt voor ziekte, dood en andere gruwelijkheden. Zou dat de functie zijn van hang naar deze humor?

Vanaf 2011 ben ik begonnen met publiceren. Na een moeilijke periode in mijn leven kwam ik tot de conclusie dat gelukkig zijn niet een kwestie is van opvoeding en aanname, maar vooral van bewustwording. Tegelijkertijd hield ik me bezig met lezen en schrijven van haiku's. Daarna volgde het verhaal van mijn vader, dat hij schreef tijdens de oorlogsjaren. Ik maakte er een boekje van dat ik uitgaf ik eigen beheer. Dit boekje is een kort horrorverhaal gecombineerd met korte gedichtjes.

Omdat ik van mening ben dat oorlog van alle tijden is, maar er nooit zou mogen zijn wil ik een klein steentje bijdragen. Galgenhumor zou er nooit mogen zijn, maar soms hebben mensen het nodig om overeind te blijven. Dat geldt voor ziekte, dood en andere gruwelijkheden. Zou dat de functie zijn van hang naar deze humor?

PANTOUM* (KERNWOORD: wentelteefje)

ik denk aan het leven om me heen

ik zit hier op een lekkere zachte stoel

ik zie mezelf zoals ik me vroeger in de badkamerspiegel zag

er kruipt een wentelteefje door mijn herinnering

ik zit hier op een lekkere zachte stoel

dat geeft me een mieters gevoel

er kruipt een wentelteefje door mijn herinnering

steeds weer gevolgd door een gevoel van dankbaarheid

dat geeft me een mieters gevoel

het maakt me weemoedig

steeds weer gevolgd door een gevoel van dankbaa...

Omdat ik van mening ben dat oorlog van alle tijden is, maar er nooit zou mogen zijn wil ik een klein steentje bijdragen. Dat geldt voor ziekte, dood en andere gruwelijkheden. Zou dat de functie zijn van mijn hang naar religie? Deze bundel bevat een aantal van mijn gedichten die ik schreef voor de Christelijke gedichtensite. Vanaf 2011 ben ik begonnen met publiceren. Na een moeilijke periode in mijn leven kwam ik tot de conclusie dat gelovig zijn niet een kwestie is van opvoeding en aanname, m...

Mijn naam is: Pieternel Antonia Eugénie Louisa Gerarda Werners. Geboren te 's-Hertogenbosch op 14 april 1943.

Onze wereld is niet altijd een fijne plek, maar in het vrij associëren ligt een kracht verscholen om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken. Beleving of creëren van poëzie spelen een sleutelrol in het 'onthaasten''. Je hart openen voor een engel op je schouder. Dat kan immers ook in het hart van de stad, middenin de drukte van je leven. Maar wat als je engel e...

EENTWEEPOWEZIE

wij vinden het staren zo waardevol dat we het veelvuldig beoefenen

een uilskuiken dat nergens bang voor is bepaalt de gang van zaken

Mijn doelgroep is op de eerste plaats: mensen die van gedichten houden en iedereen die het leuk vindt om dit boekje te lezen of cadeau te geven.

Omdat ik van mening ben dat oorlog van alle tijden is, maar er nooit zou mogen zijn wil ik een klein steentje bijdragen. Mijn vader schreef in 1944 zijn ervaringen op in een schriftje. Vandaar de titel OORLOGSPLUIMPJES.